Hooge Veenen 2013

6.3 Luchtkwaliteit

De belangrijkste wet- en regelgeving voor luchtkwaliteit is vanaf 15 november 2007 vastgelegd in hoofdstuk 5, Titel 5.2 van de Wet milieubeheer (Luchtkwaliteitseisen). Deze wet vervangt het Besluit luchtkwaliteit van november 2005. De wet is één van de maatregelen die de overheid heeft getroffen om:

• 1. Negatieve effecten op de volksgezondheid als gevolg van te hoge niveaus van luchtverontreiniging aan te pakken;
• 2. Mogelijkheden voor ruimtelijke ontwikkeling te creëren ondanks de overschrijdingen van de Europese grenswaarden voor luchtkwaliteit.

In de wet zijn onder andere regels en grenswaarden opgenomen voor zwaveldioxide en stikstofoxiden, zwevende deeltjes, lood, koolmonoxide en benzeen. Van deze grenswaarden mag niet worden afgeweken. De plandrempels zijn voor de jaren 2007 tot en met 2010 voor alle stoffen, behalve stikstofdioxide, gelijk aan de grenswaarden. Verder is er met deze wet een wettelijke basis voor een Nationaal Samenwerkings-programma Luchtkwaliteit (afgekort NSL) opgesteld.

Het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit

Het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL) is de kern van de Wet luchtkwaliteit. Het NSL is een bundeling van alle gebiedsgerichte programma's en alle Rijksmaatregelen om de luchtkwaliteit te verbeteren. Het NSL bevat alle maatregelen die de luchtkwaliteit verbeteren en alle ruimtelijke ontwikkelingen die de luchtkwaliteit in betekenende mate verslechteren. Het Rijk coördineert het nationale programma. Het Rijk maakt met provincies en gemeenten afspraken over toetsbare resultaten; in de gebieden moeten de normen voor luchtkwaliteit stap voor stap dichterbij komen. De overheden kunnen op die resultaten worden afgerekend. Het NSL is op 1 augustus 2009 in werking getreden.

De uitvoeringsregels behorende bij de wet zijn vastgelegd in Algemene Maatregelen van Bestuur (AMvB) en Ministeriële Regelingen (mr) die gelijktijdig met de „Wet luchtkwaliteit. in werking zijn getreden waaronder de AMvB en Ministeriele Regeling niet in betekenende mate (afgekort NIBM).

AMvB en Regeling niet in betekende mate (NIBM)

De Wet luchtkwaliteit maakt onderscheid tussen grote en kleine ruimtelijke projecten. Een project is klein als het slechts in geringe mate (ofwel niet in betekenende mate) leidt tot een verslechtering van de luchtkwaliteit. De grens ligt bij een verslechtering van maximaal 3% van de grenswaarden voor de luchtkwaliteit. Een verslechtering van maximaal 3% komt overeen met een nieuwbouwproject van 1.500 wonignen. Grotere projecten daarentegen kunnen worden opgenomen in het NSL-programma, mits ook overtuigend wordt aangetoond dat de effecten van dat project worden weggenomen door de maatregelen van het NSL.
De AMvB en Regeling “niet in betekenende mate” bevatten criteria waarmee kan worden bepaald of een project van een bepaalde omvang wel of niet als “in betekenende mate” moet worden beschouwd. Deze AMvB is gelijktijdig met het NSL in werking getreden.
NIBM projecten kunnen zonder toetsing aan de grenswaarden voor het aspect luchtkwaliteit uitgevoerd worden. Ook als het bevoegd gezag op een andere wijze, bijvoorbeeld door berekeningen, aannemelijk kan maken dat het geplande project NIBM bijdraagt, kan toetsing van de luchtkwaliteit achterwege blijven.

Consequentie plangebied

Het bestemmingsplan maakt juridisch-planologisch gezien geen nieuwe ontwikkelingen mogelijk. Voor de gronden, gelegen aan de Alvert van 't Hartweg 23, 25 en 27, is er een wijzigingsbevoegdheid opgenomen om de bestemming van deze gronden te wijzigingen ten behoeve van de bestemming 'bedrijf'. Deze regeling is een bestaand recht, welke tot op heden in bestemmingsplan Zuidplas West (Nieuwerkerk a-d IJssel) is vastgelegd.

Het uitbreidingsgedeelte van het bedrijventerrein Hooge Veenen is in het Nationaal Samenwerkingsprogramma Lucht (NSL) opgenomen als onderdeel van het IBM-project nr.1402 'Bedrijventerrein Nieuwerkerk a/d IJssel'. In de verkeersgegevens van de Monitoringstool is rekening gehouden met de realisatie van 50 ha bedrijventerrein in de omgeving van Nieuwerkerk aan den IJssel in 2020. Het onderhavige plan is ten opzichte van de NSL-melding niet gewijzigd. Hiermee kan gesteld worden dat op grond van artikel 5.16, eerste lid, onder d, Wm (“grondslag NSL”) voldaan wordt aan de eisen van de Wet Luchtkwaliteit. Nader onderzoek naar de bijdrage aan de luchtverontreiniging ten gevolge van de planontwikkeling is om deze reden niet noodzakelijk. Opgemerkt dient te worden dat met de wijzigingsbevoegdheid circa 4 ha aan bedrijventerrein ontwikkeld kan worden (en niet de eerder genoemde 50 ha).

Het bestemmingsplan maakt geen ontwikkelingen mogelijk die in betekende mate bijdragen aan de luchtkwaliteit. De luchtkwaliteit vormt daarmee geen belemmering voor het vaststellen van dit bestemmingsplan.

Om een indruk te geven van de concentraties NO2 en PM10 ten gevolge van het plan zijn de concentraties, berekend door de Monitoringstool 2011, langs het Eerste Tochtweg (op 10 meter afstand van de weg, ongeveer ter hoogte van Eerste Tochtweg nr.20) in de tabel hieronder gepresenteerd. De Monitoringstool brengt jaarlijks de luchtkwaliteit in Nederland in beeld en is beschikbaar gesteld via: http://www.nsl-monitoring.nl/.

Situatie				Jaargemiddelde NO2 – concentratie (in µg/m3 )	Jaargemiddelde PM10 – concentratie (in µg/m3 )
				Totale concentratie	Achtergrond concentratie	Totale concentratie	Achtergrond concentratie
Situatie 2011				29,9	24,4	24,8	24,1
Situatie 2015				26,6	21,8	23,5	23,0
Situatie 2020				20,7	17,6	22,1	21,6

Tabel: Jaargemiddelde NO2- en PM10- concentratie (in µg/m3 ) langs de Eerste Tochtweg in Nieuwekerk a/d IJssel. Bron: Monitoringstool 2011, rekenpunt nr.133325

In de bovenstaande tabel is de autonome situatie in 2011 opgenomen en de situaties in 2015 en 2020 (wanneer alle ontwikkelingen in de omgeving van het bedrijventerrein in de verkeersgegevens zijn opgenomen). Hieruit blijkt dat ruimschoots aan de grenswaarden voor NO2 en PM10 wordt voldaan.