Hoge Hoek

6.3 Ruimtelijke structuur

De uitwerking van de stedenbouwkundige hoofdopzet in een verkavelingsplan is binnen het voorliggende plan gestoeld op zeven Peilers, te weten:

• Bouwen op Ondergrond (scherfstructuur);
• Rand van het Dorp (relatie met het landschap);
• Menging (bouwvolumes en kapvormen);
• Het Individuele Huis (invloed van bewoners);
• Groene Voeten (tuinen, stoepen en erfafscheidingen);
• Dorpsweg (smalle profielen);
• Dorpsbrink of Dorpsplein (strategisch openbaar groen).

Bouwen op Ondergrond

Zoals eerder beschreven is de ruimtelijke structuur van het plan Hoge Hoek geïnspireerd op de verkavelingstructuur van de landschappelijke omgeving. De akkers en weilanden hebben de vorm van scherven. Deze vormen zijn in combinatie met hun maat en schaal doorgezet in het stedenbouwkundig plan. De alzo ontstane structuur is er één die verrassende ruimtes en perspectieven biedt met een geheel van routes die nergens voorspelbaar of saai worden.

Rand van het Dorp

Omdat het plangebied de afronding van de kernrandzone aan deze kant van Berkel-Enschot vormt is het belangrijk om te zorgen voor een directe visuele relatie met het omliggende buitengebied aan de overzijde van de spoorlijn. De woningen langs de rand van Hoge Hoek richten zich met de voorzijde naar de gebiedsontsluitingsweg en het landschap.

Er is gekozen voor een zo los mogelijk ogende bebouwing ter voorkoming van een visuele wand parallel aan het spoor. Daarnaast worden zichtlijnen vanuit de hoofdstraten naar het buitengebied opengehouden. De mogelijk te plaatsen geluidsschermen aan het spoor dienen hierdoor dan ook laag te blijven.

Zoals dorpen als eiland in het groen van het landschap liggen, zo is ervoor gekozen om binnen het plangebied, groene eilanden tussen de bebouwing te plaatsen. Deze eilanden bestaan uit de groene pleintjes en de ´boederijeilanden´.

Menging

In het plan is gezocht naar een geheel van grote en kleinere bouwvolumes. Door deze grote en kleine korrels te mengen en te rangschikken ontstaat de stedenbouwkundige hiërarchie van Hoge Hoek. Op deze wijze krijgt de kern van het plan massa en ontstaat een wat meer verdichte ´kern´ van Hoge Hoek.

Het Individuele Huis

Kenmerkend voor een dorp is ondermeer het individuele karakter van de bebouwing. Deze invloed wordt ook gezocht voor de vormgeving van de woningen van Hoge Hoek. Vormen van mede-opdrachtgeverschap zullen dan ook in het plan worden gestimuleerd.

Groene Voeten

Het dorpse karakter van Hoge Hoek wordt de overgang van privéterrein naar openbaar gebied. Daarom is er veel aandacht besteedt aan erfafscheidingen. Deze zullen worden ontworpen door de architect of de landschapsarchitect, eventueel in overleg met de toekomstige bewoner(s).

Dorpsweg

De weg- en straatprofielen in het plan worden zo smal mogelijk gehouden. Er wordt gebruik gemaakt van éénrichtingsstraten en langsparkeren (géén haaksparkeerplaatsen in de straat). Daarnaast worden deze profielen visueel verder versmald door toepassing van rabatstroken, boombeplantingen en incidentele bebouwing dicht op de weg. Hiermee wordt zowel het dorpskarakter als de herkenbaarheid van 30 km/m zone nagestreefd.

Dorpsbrink of Dorpsplein

In samenhang met de dorpse smalle profilering van de straten wordt het oppervlak aan openbare ruimte beperkt gehouden en zullen er geen brede bermen worden aangelegd. Wel worden er op strategische plekken herkenbare open ruimtes gemaakt. Retentie en waterberging pasen niet in deze bescheiden dorpse openbare ruimte. Deze functies zullen daarom ondergebracht worden in het noorden van het plangebied.