Plan: | Nieuwe Dorp Heijplaat |
---|---|
Status: | vastgesteld |
Plantype: | bestemmingsplan |
IMRO-idn: | NL.IMRO.0599.BP1011HeijNwDorp-oh01 |
Wettelijk kader en normen
Op 15 november 2007 is de Wet milieubeheer luchtkwaliteitseisen (Wet luchtkwaliteit) in werking getreden. De Wet geeft grenswaarden voor concentraties in de buitenlucht van de stoffen stikstofdioxide (NO2), fijn stof (PM10), zwaveldioxide (SO2), lood (Pb), benzeen (C6H6) en koolmonoxide (CO).
In Nederland zijn de maatgevende luchtverontreinigende stoffen stikstofdioxide (NO2) en fijn stof (PM10). Deze twee stoffen liggen het dichtst bij de grenswaarden van de Wet luchtkwaliteit. Overschrijdingen van de grenswaarden van de andere genoemde stoffen komen in Nederland nagenoeg niet voor.
Vanaf 2010 geldt voor stikstofdioxide een grenswaarde voor de jaargemiddelde concentratie van 40 µg/m3. Verder geldt een grenswaarde voor een uurgemiddelde concentratie, maar deze wordt zelden overschreden. Voor stikstofdioxide gelden tot 2010 plandrempels voor de bescherming van de gezondheid van de mens.
Voor fijn stof (PM10) geldt een grenswaarde voor de jaargemiddelde concentratie van 40 µg/m3. Een etmaalgemiddelde concentratie van 50 µg/m3 fijn stof mag maximaal 35 maal per jaar worden overschreden.
Situatie Heijplaat
De achtergrondconcentraties in 2010 op Heijplaat zijn 25,2 µg/m3 voor fijn stof (PM10) en 30,3 µg/m3 voor NO2. In 2015 zijn deze waarden afgenomen tot 23,9 µg/m3 voor fijn stof (PM10) en 28,1 µg/m3 voor NO2. Er wordt dus ruim aan de grenswaarden voldaan.
Voor specifieke locaties kunnen lokale bronnen zoals bijvoorbeeld een weg, een extra bijdrage leveren en zodoende tot hogere concentraties leiden. De bijdragen van deze lokale bronnen zal beperkt blijven tot 2 à 3 µg/m3. De op Heijplaat heersende achtergrondconcentraties zijn echter zodanig dat er voldoende ruimte is om de extra bijdrage te kunnen opvangen binnen de wettelijke grenswaarden.
Project Nieuwe Dorp draagt niet in betekenende mate bij
Gelijktijdig met de Wet milieubeheer luchtkwaliteitseisen is het ‘Besluit niet in betekenende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen)’ in werking getreden. Hierin is opgenomen dat, als de grenswaarden in het Besluit luchtkwaliteit worden overschreden, een project doorgang kan vinden als het niet in betekenende mate bijdraagt aan de concentraties verontreinigende stoffen.
Een project draagt bijvoorbeeld ‘niet in betekenende mate’ bij aan de concentratie fijn stof (PM10) of stikstofdioxide (NO2) in de buitenlucht als de 3% grens niet wordt overschreden. Hiermee wordt bedoeld 3% van de grenswaarde voor de jaargemiddelde concentratie fijn stof of stikstofdioxide. Dit betekent dat feitelijk een toename van 1,2 µg/m3 toelaatbaar wordt geacht. Daarnaast zijn ook categorieën van projecten opgenomen die ‘niet in betekenende mate’ bijdraagt. Kantoorlocaties en woningbouwlocaties kunnen worden gerealiseerd als wordt voldaan aan de volgende eisen:
Het bouwplan voorziet in de bouw van 180 à 200 woningen waarmee het plan voldoet aan de voorwaarden van het Besluit niet in betekenende mate.