Hekendorperweg 36

4.8 Luchtkwaliteit

Beleid en normstelling

Het toetsingskader voor luchtkwaliteit wordt gevormd door hoofdstuk 5 van de Wet milieubeheer (Wm). In de Wm zijn grenswaarden opgenomen voor zwaveldioxide, stikstofdioxide en stikstofoxiden, fijn stof, lood, koolmonoxide en benzeen. Hierbij zijn in de ruimtelijke ordeningspraktijk langs wegen vooral de grenswaarden voor stikstofdioxide (jaargemiddelde) en fijn stof (jaar- en daggemiddelde) van belang. De grenswaarden van de laatstgenoemde stoffen zijn in tabel 4.3 weergegeven. De grenswaarden gelden voor de buitenlucht, met uitzondering van een werkplek in de zin van de Arbeidsomstandighedenwet.

Tabel 4.3 Grenswaarden maatgevende stoffen Wm

stof			toetsing van	grenswaarde	geldig
stikstofdioxide (NO2)			jaargemiddelde concentratie	60 µg/m³	2010 tot en met 2014
			jaargemiddelde concentratie	40 µg/m³	vanaf 2015
fijn stof (PM10)			jaargemiddelde concentratie	48 µg/m³	tot en met 10 juni 2011
			jaargemiddelde concentratie	40 µg/m³	vanaf 11 juni 2011

Op grond van artikel 5.16 van de Wm kunnen bestuursorganen bevoegdheden die gevolgen kunnen hebben voor de luchtkwaliteit onder andere uitoefenen indien de bevoegdheden/ontwikkelingen niet leiden tot een overschrijding van de grenswaarden (lid 1 onder a) of niet in betekenende mate bijdragen aan de concentraties in de buitenlucht (lid 1 onder c).

In het Besluit niet in betekenende mate is bepaald in welke gevallen een project niet in betekenende mate bijdraagt aan de concentraties luchtverontreinigende stoffen. In dit geval hoeft een project niet aan de grenswaarden te worden getoetst. Dit is onder andere het geval wanneer de bijdrage van een project aan de concentraties stikstofdioxide en fijn stof minder dan 3% van de bovengenoemde grenswaarden bedraagt.

In het kader van een goede ruimtelijke ordening wordt bij het opstellen van ruimtelijke plannen, uit oogpunt van de bescherming van de gezondheid van de mens, tevens rekening gehouden met de luchtkwaliteit.

Onderzoek

Dit bestemmingsplan maakt de realisatie van 40 woningen en een bezoekerscentrum mogelijk. Deze ontwikkeling heeft een verkeersaantrekkende werking van 270 mvt/etmaal (zie paragraaf 4.3 Verkeer en parkeren). Met de niet in betekenende mate tool van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu is bepaald dat een dergelijke verkeersaantrekkende werking niet in betekenende mate bijdraagt aan de concentraties luchtverontreinigende stoffen. Formele toetsing aan bovengenoemde grenswaarden kan daarom achterwege blijven.

In het kader van een goede ruimtelijke ordening is wel inzicht gegeven in de luchtkwaliteit ter plaatse van het plangebied. Dit is gedaan aan de hand van de Saneringstool 3.1 (www.saneringstool.nl) die hoort bij het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL). Hieruit blijkt dat direct langs de maatgevende wegen in de buurt van het plangebied (de Herkendorperweg en de J.J. Vierbergenweg) de jaargemiddelde concentraties stikstofdioxide en fijn stof in 2011 ruim onder de grenswaarden uit de Wm liggen. Aangezien de concentraties van deze stoffen afnemen naarmate een locatie verder van de weg af ligt, zal ter plaatse van het plangebied ook aan deze grenswaarden worden voldaan en sprake zijn van een goed woon- en leefklimaat.

Conclusie

De realisatie van dit plan draagt niet in betekenende mate bij aan de concentraties luchtverontreinigende stoffen. Ook is in het plangebied voor wat betreft luchtkwaliteit sprake van een goed woon- en leefklimaat. Het aspect luchtkwaliteit vormt daarom geen belemmering voor de uitvoering van dit bestemmingsplan.