Duinrand

6.9 Luchtkwaliteit

Normstelling en beleid

Het toetsingskader voor luchtkwaliteit wordt gevormd door hoofdstuk 5 van de Wet milieubeheer (Ook wel Wet luchtkwaliteit genoemd, Wlk). De Wel milieubeheer (Wm) bevat grenswaarden voor zwaveldioxide, stikstofdioxide en stikstofoxiden, fijn stof, lood, koolmonoxide en benzeen. Hierbij zijn in de ruimtelijke ordeningspraktijk langs wegen met name de grenswaarden voor stikstofdioxide (jaargemiddelde) en fijn stof (jaar- en daggemiddelde) van belang (zie bijlage 3). De grenswaarden van de laatstgenoemde stoffen zijn in tabel 6.10 weergegeven. De grenswaarden gelden voor de buitenlucht, met uitzondering van een werkplek in de zin van de Arbeidsomstandighedenwet.

Tabel 6.10 Grenswaarden maatgevende stoffen Wm

stof					toetsing van	grenswaarde	geldig vanaf
stikstofdioxide (NO2)					jaargemiddelde concentratie	60 µg/m³	2010 tot en met 2014
					jaargemiddelde concentratie	40 µg/m³	vanaf 2015
fijn stof (PM10)1					jaargemiddelde concentratie	40 µg/m³	vanaf 11 juni 2011

• 1. Bij de beoordeling van luchtkwaliteit blijven de aanwezige concentraties van zeezout buiten beschouwing.

Op grond van artikel 5.16 van de Wm kunnen bestuursorganen bevoegdheden die gevolgen kunnen hebben voor de luchtkwaliteit (zoals de vaststelling van een bestemmingsplan) uitoefenen indien:

• de bevoegdheden/ontwikkelingen niet leiden tot een overschrijding van de grenswaarden (lid 1 onder a);
• de concentratie in de buitenlucht van de desbetreffende stof als gevolg van de uitoefening van die bevoegdheden per saldo verbetert of ten minste gelijk blijft (lid 1 onder b1);
• bij een beperkte toename van de concentratie van de desbetreffende stof, door een met de uitoefening van de betreffende bevoegdheid samenhangende maatregel of een door die uitoefening optredend effect, de luchtkwaliteit per saldo verbetert (lid 1 onder b2);
• de bevoegdheden/ontwikkelingen niet in betekenende mate bijdragen aan de concentratie in de buitenlucht (lid 1 onder c);

• het voorgenomen besluit is genoemd of past binnen het omschreven Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL) of een vergelijkbaar programma dat gericht is op het bereiken van de grenswaarden (lid 1 onder d).

Besluit niet in betekenende mate (nibm)

In dit Besluit is exact bepaald in welke gevallen een project vanwege de gevolgen voor de luchtkwaliteit niet aan de grenswaarden hoeft te worden getoetst. Hierbij worden 2 situaties onderscheiden:

• 1. een project heeft een effect van minder dan 3% van de jaargemiddelde grenswaarde NO2 en PM10;
• 2. een project valt in een categorie die is vrijgesteld aan toetsing aan de grenswaarden; deze categorieën betreffen onder andere woningbouw met niet meer dan 1.500 woningen bij één ontsluitingsweg of niet meer dan 3.000 woningen bij twee ontsluitingswegen.

Onderzoek en resultaten

Binnen het plangebied worden op verschillende locaties nieuwe (recreatie)woningen mogelijk gemaakt.

Gelet op het beperkte aantal nieuwe (recreatie)woningen behoort dit project tot de aangewezen categorieën waarvan bekend is dat deze niet in betekenende mate bijdragen aan de concentratie luchtverontreinigende stoffen in de omgeving van het plangebied. De gevolgen van deze ontwikkelingen hoeven niet te worden getoetst aan de grenswaarden van de Wm. In het kader van een goede ruimtelijke ordening wordt wel inzicht gegeven in de luchtkwaliteit ter plaatse van het plangebied. Het onderzoek naar de luchtkwaliteit is opgenomen in Bijlage 3.

Uit de onderzoeksresultaten blijkt dat langs de belangrijkste wegen binnen het plangebied (in de prognosejaren 2009, 2010 en 2020) aan alle grenswaarden uit de Wm wordt voldaan. Aangezien direct langs deze wegen aan de grenswaarden wordt voldaan, is dit binnen het gehele plangebied het geval. De concentraties luchtverontreinigende stoffen worden immers lager naarmate een locatie verder van de wegas ligt.

Conclusie

Het plan wordt niet beperkt door het aspect luchtkwaliteit. Er wordt voldaan aan de grenswaarden van de Wm.