Woongebied I

2.2 Ontstaansgeschiedenis van Heemskerk

De nederzetting Heemskerk is ontstaan op een oude strandwal achter de duinen, in het huidige Kennemerland. De strandwallen vormden van oudsher de meest aantrekkelijke vestigingsplaatsen, gezien de hogere ligging ten opzichte van de omgeving. De voornaamste inkomstenbron voor de Heemskerker bevolking was akkerbouw. Toen in de 19e eeuw de industrialisatie op gang kwam, vond in Heemskerk de omslag plaats naar de bloembollen- en aardbeienteelt. In de 20e eeuw wordt de oorspronkelijke ambachtelijke wijze van telen vervangen door de grootschaligere, meer industriële glastuinbouw.

De ontwikkeling van Heemskerk en omgeving is sterk beïnvloed door de aanleg van het Noordzeekanaal (tussen 1865 en 1872) en de spoorweg tussen Amsterdam en Alkmaar. Het station van Heemskerk komt echter buiten het centrum te liggen. Rondom het Noordzeekanaal bij Beverwijk en IJmuiden ontwikkelt zich het groot industrieterrein het huidige Corus. Door de grote groei van het Hoogoventerrein groeit in eerste instantie vooral Beverwijk. Later breidt ook Heemskerk zich behoorlijk uit, vooral in oostelijke richting, de richting naar het station. Heemskerk en Beverwijk groeien al snel aan elkaar, en zijn wat betreft voorzieningen niet meer los van elkaar te zien.

Eind jaren '90 wordt de snelweg verlegd in oostelijke richting zodat er ruimte ontstaat voor een nieuwe uitbreidingswijk; Broekpolder. Na de voltooiing van Broekpolder ligt het station Heemskerk niet meer aan de rand van, maar binnen de bebouwde kom van Heemskerk.