BUITENGEBIED 2010

4.3 Cultuurhistorie, cultuurlandschap en archeologie

Cultuurhistorie en (cultuur)landschap

Op grote schaal valt het landschap in te delen in het oude kustgebied van de Zuiderzee in het westen, het overgangsgebied van de lage kust naar de hoge Veluwe en het hoge zandgebied van de Veluwe in het oosten.

Op kleinere schaal valt het landschap verder onder te verdelen in deellandschappen met eigen karakteristieke kenmerken. Zo bestaat er een zichtbaar verschil tussen de reliëfrijke strandwallen en het vlakke zeepoldergebied, terwijl ze beide onderdeel zijn van het oude kustgebied.

In hoofdstuk 3 van de Quickscan Cultuurhistorie, zoals opgenomen in Bijlage 6 bij deze toelichting, is een beschrijving opgenomen van de te onderscheiden gebieden. De typische kenmerken van de verschillende gebieden hebben een rol gespeeld in de cultuurhistorie van het totale gebied. Het gebruik van het land heeft het gebied een eigen karakter gegeven. In onderstaand kaartje, afkomstig uit de Quickscan, zijn de gebieden weergegeven.

Archeologie

Met de Wet op de archeologische monumentenzorg, die op 19 december 2006, is aangenomen door de Eerste Kamer, is het Verdrag van Malta in de Nederlandse wetgeving geïmplementeerd. Het Verdrag van Malta, tot stand gekomen op 16 januari 1992 te Valletta, is een Europees verdrag inzake de bescherming van het archeologisch erfgoed. Afgesproken is dat er bij ruimtelijke plannen meer rekening wordt gehouden met archeologie. In de Wet op de archeologische monumentenzorg is geregeld wat dit concreet betekent.

De Rijksdienst voor Oudheidkundig Bodemonderzoek (ROB) heeft terreinen waar bewoningssporen zijn aangetroffen aangewezen als terreinen van archeologische waarde. Op de cultuurhistorische waardenkaart zijn alle archeologisch waardevolle terreinen in de gemeente weergegeven. Een aantal terreinen van archeologische waarde zijn aangewezen als archeologisch monument. Deze terreinen zijn beschermd ingevolge de Monumentenwet 1988. Alle archeologisch waardevolle terreinen zijn aangegeven op de Archeologische Monumenten Kaart (AMK).

De gemeente heeft een archeologische kaart op laten stellen door bureau Raap. Dit onderzoek is opgenomen in Bijlage 7 bij deze toelichting. De informatie die daaruit is voortgekomen ten aanzien van archeologisch waardevolle gebieden is in dit bestemmingsplan opgenomen:

• Voor bodemingrepen op archeologische monumenten is altijd toestemming nodig om te mogen bouwen. Deze zijn inclusief een buffer bestemd als Waarde - Archeologie 1;
• Voor gebieden met een hoge archeologische verwachting is archeologisch onderzoek nodig als er een omgevingsvergunning wordt aangevraagd voor bouwwerken met een oppervlakte groter dan 120 m². Deze zijn bestemd als Waarde - Archeologie 2;
• Voor gebieden met een middelmatige archeologische verwachting is archeologisch onderzoek nodig als er een omgevingsvergunning wordt aangevraagd voor bouwwerken met een oppervlakte groter dan 500 m². Deze zijn bestemd als Waarde - Archeologie 3;
• Afhankelijk van de waardering van de archeologische vindplaats is er een buffer opgenomen rondom bekende vindplaatsen. Deze zijn bestemd als Waarde - Archeologie 2 wat inhoudt dat archeologisch onderzoek nodig als er een omgevingsvergunning wordt aangevraagd voor bouwwerken met een oppervlakte groter dan 120 m²;
• Bouwactiviteiten in gebieden met een lage archeologische verwachting zijn vrijgesteld van onderzoeksplicht;
• Voor alle gebieden met een hoge of lage verwachtingswaarde geld dat voor werken groter dan 5000m² respectievelijk 2500m² er een vergunning is vereist.