Plan: | Buitengebied Oostflakkee |
---|---|
Status: | onherroepelijk |
Plantype: | bestemmingsplan |
IMRO-idn: | NL.IMRO.1924.LGBOostflakkee12-BP42 |
Het Nederlandse wettelijke stelsel voor luchtkwaliteitseisen wordt gevormd door hoofdstuk 5, titel 5.2 'Luchtkwaliteitseisen', van de Wet milieubeheer. Dit wettelijk stelsel wordt ook wel de 'Wet luchtkwaliteit' ('Wlk') genoemd.
Voor kleine ontwikkelingen is de regeling Niet In Betekenende Mate (NIBM) van toepassing.
In de regelgeving zijn alleen voor de componenten NO2 en PM10 NIBM-grenzen opgenomen aangezien dit in Nederland de meest kritische componenten zijn. Een project draag niet in betekenende mate bij als aannemelijk is dat het project een toename van de afzonderlijke concentraties van de componenten NO2 en PM10 veroorzaakt van maximaal 3% van de jaargemiddelde grenswaarden van NO2 en PM10. Dit komt overeen met een concentratie van de betreffende component van 1,2 µg/m3. Deze maximale bijdrage is van toepassing op de minst gunstige plaats (zijnde de 'worst-case' benadering).
Er zijn twee mogelijkheden om aan te tonen dat een project niet in betekenende mate bijdraagt aan de luchtkwaliteit:
Het bestemmingsplan is grotendeels conserverend van aard. Er wordt dan ook niet verwacht dat luchtkwaliteit voor knelpunten gaat zorgen.
Voor de ontwikkelingen kan gesteld worden dat deze dusdanig klein van aard zijn, dat deze geen knelpunten voor luchtkwaliteit met zich mee brengen. De verkeersaantrekkende werking van de campings is minimaal waardoor het project niet in betekenende mate bij zal dragen aan een verslechtering van de luchtkwaliteit.