Bestemmingsplan Lus van Linne

4.5 Cultuurhistorie

Algemeen/relevantie voor het plan(gebied)

De herinrichting van de Lus van Linne vraagt een omvangrijk grondverzet. Dit kan leiden tot het verstoren van cultuurhistorische waarden en informatie, voor zover deze nog aanwezig zijn en niet verloren gegaan bij eerdere vergravingen en/of verspoelingen.

Resultaten

Uit de onderzoeken van Allewijn (2010) en Geraeds (2010) blijkt dat de Lus van Linne in de afgelopen eeuw nagenoeg geheel is vergraven voor de winning van grind, hoofdzakelijk voor de aanleg en het onderhoud van de Nederlandse Spoorwegen. Het oorspronkelijke maaiveld is, tot op een diepte van tenminste enkele meters, vergraven. Zowel de aardkundige waarden als cultuurhistorische ontginningspatronen zijn door de winning van spoorgrind geheel verdwenen. De ligging van de plassen en kades is niet meer gerelateerd aan de historische structuur van het gebied.

Vanwege de nagenoeg vlakdekkende vergravingsgeschiedenis van het gebied zullen er geen negatieve effecten op kunnen treden optreden op cultuurhistorische waarden. Er gaan geen historische relicten, landschapselementen of waardevolle objecten verloren. Ook het Peupelensteen en de aangrenzende delen blijven als relict van de winning van spoorgrind aanwezig.

Het inrichtingsplan streeft anderzijds nadrukkelijk naar een zeker herstel en herleven van de oorspronkelijke historische structuur van het gebied. Vanuit 'herstel door ontwikkeling'-filosofie wordt de centrale scheidingsdam tussen de Spoorplas en Gerelingsplas verplaatst naar min of meer dezelfde positie als de historische Grand Allee van voormalig landgoed Osen. In de lage weerd Schuttelkesnak wordt het oorspronkelijke kronkelwaardreliëf als ontwerpprincipe gehanteerd bij de eindinrichting.

Conclusie

Vanuit het aspect cultuurhistorie zijn geen belemmeringen te verwachten voor de voorgestane ontwikkeling van het plangebied.