4.4 Landschap
Het plangebied, gelegen in het terrassenlandschap gevormd door de Maas, onderscheidt vier landschapstypen:
-
1. Bos- en mozaïeklandschap gelegen rond en tussen de oude Maasmeander (Spickerbroek) en de landduinen van de Boeshei. Er is sprake van vele gradiënten van nat en laag naar droog en hoog. Kenmerkend is het mozaïek van bossen, vennen, plassen, heide, akkers en graslanden dat zich uitstrekt tot aan de landsgrens;
-
2. Oude Maasmeander / beekdal met beek en zijtakken. Met name het beekdal van de middenloop van de Maasnielderbeek en de Spickerbroeklossing is van origine een oude Maasmeander. De bovenloop van de Maasnielderbeek doorsnijdt oostelijk het oud en jong cultuurland. Hier is sprake van veel beekbegeleidende landschapselementen;
-
3. Oud cultuurlandschap / velden. Ten oosten van de oude Maasmeander ligt nog een smal restant van een veld dat van origine gelegen is in het Maasdal. Ten westen van de oude Maasmeander ligt het bolgolvend veld van Asenray. Aan de westkant is het nog begrensd door de steilrand / terrasrand van het rivierdal. Deze velden ontstonden door gezamenlijk ontginning door meerdere boerderijen en hebben een dikkere rijke bodem. Daarom is kenmerkend het gebruik als bouwland en de openheid. Het contrast open - gesloten wordt juist zichtbaar door vanouds de massa eromheen: de randbebouwing en de bosrand;
-
4. Jong cultuurlandschap / heideontginningen. Vanuit het oud bouwland werden later oostelijker de woeste gronden ontgonnen, eerst de drogere delen (droge heideontginning) en later de nattere delen (jonge heideontginning).
De Peelrandbreuk doorsnijdt het plangebied in het oosten. Het is de tracering van een tektonisch verschijnsel dat door het verschuiven / optillen van de aardlagen mede de geomorfologie heeft bepaald. Het is een belangrijk aardkundig object dat nog in het terrein aanwijsbaar is.