direct naar inhoud van 4.3 Archeologie, cultuurhistorie en monumentenzorg
Plan: Hoge Hoek, 1e herziening (Blok 5 en 8)
Status: onherroepelijk
Plantype: bestemmingsplan
IMRO-idn: NL.IMRO.0855.BSP2012036-e001

4.3 Archeologie, cultuurhistorie en monumentenzorg

4.3.1 Archeologie

Op 1 september 2007 is de Wet op de archeologische monumentenzorg (Wamz) in werking getreden. Hiermee is het Verdrag van Malta uit 1992 in de Nederlandse wetgeving geïmplementeerd. Dit betekent onder meer het volgende:

  • 1. De introductie van het veroorzakersprincipe, waardoor de kosten van archeologisch onderzoek verhaald kunnen worden op de verstoorder;
  • 2. De verankering van de archeologische monumentenzorg in de ruimtelijke ordening.

Met de komst van de wet wijzigt het archeologiebestel in Nederland met name voor de overheidsorganen sterk. De nota 'Grond voor het verleden' (2007) wordt het Tilburgse archeologiebeleid verwoord.

Archeologisch onderzoek bestemmingsplan Hoge Hoek.

Om inzicht te verkrijgen in de archeologische verwachtingswaarde van het plangebied zijn in het kader van de woningbouwontwikkeling Hoge Hoek in 2007 een aantal onderzoeken uitgevoerd door ArcheoPro (ArcheoPro Archeologisch rapport Nr 713, ArcheoPro" , d.d. 2 mei 2007, kenmerk (ISBN 1569-7363, bijlage 1 Archeologie, sub 1: Archeo Pro 713 centraal plangebied) De conclusie was dat de bodem binnen het plangebied duidelijk tot grote diepte verstoord zou zijn en er geen archeologische indicatoren aanwezig waren. Past2Present-ArcheoLogic adviseert dat archeologisch vervolgonderzoek niet noodzakelijk is, omdat de bodem binnen het plangebied tot grote diepte verstoord is (Bijlage 2 Archeologie, sub 3: Advies Past2Present-archeologic centraal plangebied). Het plangebied is in het kader van het bestemmingsplan Hoge Hoek archeologisch vrijgegeven.

Nieuwe archeologische vindplaatsen plangebied Hoge Hoek

In november 2012 zijn bij de aanleg van wegcunetten in het plangebied Hoge Hoek twee archeologische vindplaatsen aangetroffen. Een vindplaats uit de IJzertijd in cunet Stellingmolen en een uit de middeleeuwen in cunet Weidemolen. Ter plaatse van het cunet Weidemolen is in november 2012 een klein bedreigd gedeelte van de middeleeuwse vindplaats opgegraven. Het betreft een middeleeuwse rurale nederzetting uit de periode 10e tot 12e eeuw die zich in een ruime zone rond het onderzocht cunet Weidemolen uitstrekt (Bijlage 4 Verslag ARCHOL 2012). Naar verwachting zijn de sporen van de nederzetting ook aanwezig in blok 8, welke onderdeel uitmaakt van deze bestemmingsplanherziening.

Archeologisch adviesbureau ArchAeO beoordeelt de resten van de nederzetting als een behoudenswaardige vindplaats (bijlage 5 Advies ArchAeO 2012). In januari 2013 is de middeleeuwse nederzetting vlakdekkend onderzocht. De vermoedelijke IJzertijdnederzetting ter hoogte van het cunet Stellingmolen is gedeselecteerd en niet verder onderzocht.

4.3.2 Cultuurhistorie en monumentenzorg

Het gemeentelijk beleid is erop gericht om bestaande cultuurhistorische en architectonische kwaliteiten te handhaven en nieuwe toe te voegen. Hierbij zijn vooral de Monumentenwet, de gemeentelijke Monumentenverordening en de lijst van gemeentelijke monumenten het kader. Het gebied betreft momenteel een stuk braakliggend terrein. Cultuurhistorische elementen en/of monumenten zijn binnen het plangebied en/of de directe nabijheid niet aanwezig.

4.3.3 Advies

Vanuit het oogpunt van cultuurhistorie bestaat geen bezwaar tegen de geplande ontwikkeling. Er worden geen historische objecten of structuren aangetast. Voor wat betreft de archeologie zijn de sporen van de middeleeuwse nederzetting ter hoogte van blok 8 onderzocht en bestaat geen bezwaar tegen de geplande ontwikkeling.