Tegenbosch

4.6 Luchtkwaliteit

Alle ontwikkelingen van de afgelopen jaren op het gebied van luchtkwaliteit hebben geleid tot een aanpassing van de Wet milieubeheer met betrekking tot luchtkwaliteitseisen. Daarnaast zijn het Besluit en de Regeling “Niet In Betekenende Mate bijdrage” op 15 november 2007 in werking zijn getreden. Het Besluit luchtkwaliteit 2005 is hiermee komen te vervallen. Deze wetswijziging brengt de volgende veranderingen met zich mee:

• Uitsluiting van het stand-still beginsel. Het stand-still beginsel houdt in dat een situatie die voldoet aan de normen, toch niet mag verslechteren tot aan de norm. Uitsluiting van dit beginsel ten aanzien van luchtkwaliteit betekent dat de luchtkwaliteit mag worden ‘opgevuld’ tot aan de grenswaarde.
• Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL) bij (dreigende) overschrijding grenswaarden.
• Niet in betekenende mate verslechteren; een verslechtering van de luchtkwaliteit is toegestaan, mits dit niet in betekende mate is. Na inwerkingtreding van het NSL (1 augustus 2009) is de grens verruimd tot 3%.

In de regeling niet in betekenende mate zijn verschillende categorieën voorzieningen met een bovengrens opgenomen waaronder de realisatie daarvan per definitie niet leidt tot een verslechtering in betekenende mate. Zo leidt een realisatie van maximaal 1.500 woningen niet tot een verslechtering van de luchtkwaliteit in betekenende mate.

Het bestemmingsplan Tegenbosch voorziet in de realisatie van acht woningen. Gemiddeld zullen door ontwikkeling zo'n 70 verkeersbewegingen per etmaal worden gegenereerd. Dit aantal valt ruim onder de grens van het NSL. Door deze geboden ontwikkelingen zal de luchtkwaliteit niet in betekenende mate verslechteren. Daarbij vervalt in dit plan de bouwmogelijkheid voor acht woningen in één gebouw. Dit plan voorziet niet in meer wooneenheden doch slechts in een andere bouwvorm en op een andere locatie, circa 450 m noordelijker.