Kapelle Buitengebied

1.3 Aanpak en bestemmingsmethodiek

Beleids- en ontwikkelingsgerichte aanpak
De genoemde aanleidingen voor het opstellen van een nieuw bestemmingsplan Buitengebied maken duidelijk dat er hogere eisen worden gesteld aan het bestemmingsplan dan voorheen het geval was. Het instrument bestemmingsplan Buitengebied is belangrijker maar ook ingewikkelder geworden. De toekomstmogelijkheden, die door steeds meer factoren worden beïnvloed, komen meer centraal te staan. Eén en ander verlangt een beleids- en ontwikkelingsgericht plan. Dat wil zeggen een bestemmingsplan dat naast een adequate en flexibele regeling van de feitelijke situatie ook gericht is op het oplossen van specifieke en actuele planologische problemen en vraagstukken in het plangebied en het benutten van "eigen" kansen en mogelijkheden. Met andere woorden geen bestemmingsplan dat uitsluitend de huidige situatie vastlegt (behoud en bescherming, tegengaan ongewenste ontwikkelingen, vastleggen van een "eindbeeld") maar een bestemmingsplan dat vooral ook een beleids- en toetsingskader biedt voor sturing van gewenste ontwikkelingen en veel meer een (gewenst) ruimtelijk proces aangeeft.

Van belang daarbij is ook dat aandacht geschonken wordt aan de vertaling van het beleid in een handhaafbare regeling.

Bestemmingsmethodiek
Voor het nieuw op te stellen plan is naar een planopzet gezocht waarbij de ontwikkelingsdimensie van het beleid goed tot uitdrukking komt. Hierbij is rekening gehouden met de reikwijdte van het bestemmingsplaninstrumentarium ("wat kan en moet geregeld worden"). Verder zijn relaties gelegd met uitvoering en handhaving van beleid en afstemming op ander relevant instrumentarium.

Deze aanpak leidt tot een bestemmingsmethodiek waarbij enerzijds het bestaande gebruik wordt vastgelegd (bestemmingen op perceelsniveau: bestemming van de huidige gebruiksvormen en de mate waarin deze zich rechtstreeks kunnen ontwikkelen) en anderzijds de ontwikkelingsmogelijkheden worden aangegeven voor bestaande en nieuwe functies en onderscheiden deelgebieden (bestemmingen op gebiedsniveau: toetsingskader voor toekomstige ontwikkelingen en functieveranderingen). Deze laatste ontwikkelingen worden voornamelijk mogelijk gemaakt door middel van ontheffingen (voorheen vrijstellingen) en wijzigingsbevoegdheden waaraan voorwaarden zijn verbonden die overeenkomen met de kenmerken in de onderscheiden gebieden, zoals randzones.