Buitengebied Voorschoten (2010)

6.3 Beschermd stads- en dorpsgezicht

Zoals in hoofdstuk 4 en 5 is aangegeven zijn grote delen van het plangebied voorgedragen voor een bescherming conform de wettelijke bepalingen voor Beschermde stads- en dorpsgezichten. Daarbij gaat het niet zo zeer om een bescherming van waardevolle bouwobjecten of delen daarvan als om een bepaling waarmee waardevolle landschapseenheden en landschapsstructuren kunnen worden veilig gesteld. Dit streven heeft zijn neerslag gekregen in:

• Een toepassing van sterk beschermde hoofdbestemmingen waar dit wenselijk werd geacht, zie de grote omvang van de gebieden met de bestemming Natuur of Agrarisch met waarden;
• Een restrictief omgevingsvergunningenstelsel en
• Toetsingskaarten voor de cultuurhistorische waarde, de verkavelingstructuren en waterstelsel alsmede voor waardevolle landschapselementen.

Daarnaast zijn voor plandelen met uit te werken bestemmingen waar gewenst uitwerkingsregels opgenomen, die bepalen dat toekomstige inrichtingsplannen afgestemd moeten worden op de cultuurhistorische waarden die op basis van kaartonderzoek voor specifieke locaties als een belangrijke randvoorwaarden beschouwd moeten worden.

Verder moet erop worden gewezen dat de regels voor het beschermde stads- en dorpsgezicht (artikel 32) niet als bepalingen zijn bedoeld, waarmee tal van inrichtingsmogelijkheden worden verboden. De regeling beoogt veel meer een verdere planontwikkeling met inachtneming van cultuurhistorische waarden en samenhangen en door een nadere toetsing van de voorgestelde ingrepen. Hierdoor worden ook activiteiten vergunningplichtig die zonder de beschermingsstatus tot de zogenaamde vergunningsvrije ingrepen zouden behoren. Toetsingskader hierbij zijn naast de bepalingen voor de afzonderlijke hoofdbestemming de toetsingskaarten van de planregels.