Halfweg-Molenwatering 2013

6.2 Luchtkwaliteit

Normstelling en beleid

De normen voor de luchtkwaliteit in Nederland zijn vastgelegd in de Wet milieubeheer. In deze wet staat een gebiedsgerichte aanpak via het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit centraal.

Het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL) is een plan om de luchtkwaliteit in Nederland te verbeteren. Het NSL houdt rekening met voorgenomen grote projecten die de luchtkwaliteit verslechteren en zet hier maatregelen om de luchtkwaliteit te verbeteren tegenover. Het pakket van maatregelen is zo opgesteld dat het de negatieve effecten van de ruimtelijke projecten ruimschoots compenseert. Het doel van het NSL is te voldoen aan de Europese grenswaarden voor fijn stof (PM10) in 2011 en stikstofdioxide (NO2) in 2015. Met de programma aanpak van het NSL wordt gezorgd voor een flexibele koppeling tussen ruimtelijke activiteiten en gevolgen voor luchtkwaliteit.

Op basis van de wetgeving in de Wet luchtkwaliteit kan een ruimtelijk plan doorgang vinden indien aan één of een combinatie van de volgende voorwaarden wordt voldaan:

• 4. er is geen sprake van een feitelijke of dreigende overschrijding van een grenswaarde;
• 5. een project leidt – al dan niet per saldo – niet tot een verslechtering van de luchtkwaliteit;
• 6. een project draagt niet in betekenende mate bij aan de concentratie van een stof;
• 7. een project is benoemd of past binnen het NSL of binnen een regionaal programma van maatregelen.

Luchtkwaliteit in het plangebied

Er vinden op het bedrijventerrein nauwelijks tot geen industriële activiteiten plaats die invloed hebben op de luchtkwaliteit. Het wegverkeer kan daarom als enige bron voor luchtverontreinigende stoffen in het plangebied worden beschouwd.

Het voorliggende bestemmingsplan heeft een conserverend karakter, er worden geen nieuwe functies mogelijk gemaakt op het bedrijventerrein.

Door het vaststellen van het plan zullen de prognoses voor de verkeersintensiteiten dan ook niet wezenlijk veranderen, behoudens de effecten die samenhangen met de hieronder benoemde uitbreidingsmogelijkheden in het plan.

Met behulp van de monitoringstool die behoort bij het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit kan worden bepaald wat de luchtkwaliteit is ter plaatse van het plangebied. Uit de monitoringstool komt naar voren dat in het plangebied de jaargemiddelde achtergrondconcentraties stikstofdioxide (NO2) en fijn stof (PM10) zowel in de huidige situatie als in 2020 (ruim) onder de grenswaarden van de Wet luchtkwaliteit liggen. De concentraties stikstofdioxide en fijnstof voor 2011 en 2020 in het plangebied zijn weergegeven in de onderstaande figuren.

Verruimen uitbreidingsmogelijkheden

Om uitbreiding van bestaande bedrijfspanden te vereenvoudigen is in het onderhavige bestemmingsplan een afwijkingsbevoegdheid opgenomen voor het toestaan van een verruiming in de te realiseren bouwhoogte tot 15 meter hoog. Standaard is een hoogte van 12 meter toegestaan in het bestemmingsplan.

Aangezien hiermee een uitbreiding mogelijk wordt gemaakt ten opzichte van de bestaande situatie dient beoordeeld te worden in hoeverre deze uitbreiding leidt tot een verslechtering van de lokale luchtkwaliteit. Door de verruiming kunnen er immers meer vierkante meters bedrijfsruimte gecreëerd worden hetgeen een grotere verkeersaantrekkende werking tot gevolg kan hebben.

Om deze reden is er een onderzoek uitgevoerd naar de mogelijke gevolgen van deze verruiming voor de luchtkwaliteit (zie de rapportage “Luchtkwaliteit bestemmingsplan bedrijventerrein Halfweg/Molenwatering” van Kuipercompagnons d.d. 29 augustus 2012 in de bijlagen behorende bij dit bestemmingsplan).

Uit dit onderzoek blijkt dat ook met deze verruimde mogelijkheden er geen overschrijdingen plaatsvinden van de luchtkwaliteitsnormen in de huidige situatie en in de toekomst (2022).

Gezien het voorgaande zijn er vanuit het oogpunt van luchtkwaliteit geen belemmeringen voor het vaststellen van het voorliggende bestemmingsplan.