| Plan: | Pernis |
|---|---|
| Status: | onherroepelijk |
| Plantype: | bestemmingsplan |
| IMRO-idn: | NL.IMRO.0599.BP1009Pernis-oh01 |
Het plangebied omvat een binnendijks en een buitendijks gedeelte. Het buitendijks gebied bestaat uit de gronden in de noordwest hoek van de Eemhaven. De Eemhaven maakt onderdeel uit van Nieuwe Maas waardoor het een rijkswater is met Rijkswaterstaat als beheerder.
Het binnendijks gedeelte ligt in peilgebied 47, in het beheersgebied van Waterschap Hollandse Delta. Het oppervlaktewater in dit bemalingsgebied is onderverdeeld in vier peilgebieden, die door stuwen van elkaar gescheiden zijn. Er is een grote variatie in dichtheid van watergangen in de openbare ruimte. In het westen, zuiden en oosten is water aanwezig. In het noorden is geen water aanwezig. In het centrum zijn twee watergangen aanwezig, de Willem Weysingel en de van Byemontsingel. In totaal bedraagt het wateroppervlak in Pernis 6,0 ha op een eigen oppervlakte van 157,7 ha.
Het watersysteem heeft een strak peilbeheer met vaste peilen. Door peilfluctuatie toe te staan in het Pernisserpark (+0,25 meter) wordt regenwater of inlaatwater gebufferd. Na natuurlijke zuivering door riet, biezen en onderwatervegetatie ontstaat hoogwaardig water dat gebruikt kan worden om de rest van het watersysteem aan te vullen of door te spoelen.
Het grondwaterpeil in het gebied varieert rond de 2 meter beneden NAP. Binnen het plangebied staan veel peilbuizen waar de grondwaterstanden regulier worden gemeten. De ontwateringsdiepten (het hoogteverschil tussen de grondwaterstand en het maaiveld) variëren gemiddeld van 0,8 tot 1,00 meter.
Het plangebied wordt volledig omringd door de kernzone en de beschermingszone van de primaire waterkering. Het talud van de A4 is eveneens onderdeel van de waterkering.
Voor de waterveiligheid wordt gekeken naar het risico op overstroming. Een van de aspecten die hierbij van belang is, is de afstand tot de waterkering . Als de afstand groot genoeg is kan tijdig worden geëvacueerd. Ook is van belang hoeveel water op straat komt. Een kleine waterlaag geeft overlast maar geeft niet direct een risico voor de bebouwing, de openbare ruimte of voor de aanwezig mensen en dieren. Is de waterlaag 0,9 meter of meer dan geeft dat meer schade en leidt dit ook tot risico voor de aanwezige mensen en dieren.
Het overstromingsrisico wordt bepaald door het product van kans en gevolg. De theoretische kans op overstroming hangt af van de veiligheidsnorm die voor een dijkring is vastgesteld. Voor het plangebied vormt dijkring 18 Pernis de primaire kering voor de Nieuwe Maas. De normfrequentie voor de overstroming van dijkring 18 Pernis is vastgesteld op 1 keer per 10.000 jaar. Het gevolg van een eventuele overstroming is vooral afhankelijk van de voorkomende overstromingsdiepte en bijbehorende schade in het gebied. De Provincie Zuid-Holland heeft voor de gehele provincie berekend hoe het gebied kan onderlopen en welke overstromingsdiepte op elke locatie bereikt kan worden. Uit deze berekeningen blijkt dat een groot deel van Pernis bij een doorbraak van de dijkring twee tot vijf meter onder water komt te staan. Voor een klein deel in het zuiden van de dijkring is de overstromingsdiepte zelfs meer dan vijf meter. Dit is echter ook het gebied waar vrijwel geen bebouwing staat (parkgedeelte). Door het hoge beschermingsniveau is het overstromingsrisico voor het totale gebied zeer klein, maar de gevolgen van een eventuele doorbraak kunnen groot zijn. Doordat het plangebied voor het grootste deel een relatief laag maaiveld heeft en het gebied geïsoleerd wordt doordat de waterkering geheel om Pernis heen loopt, zal er veel water in de diepe gebieden van het plangebied blijven staan. Ook is bij een eventuele doorbraak de kans op hoge stroomsnelheden in het plangebied groot, door de ligging nabij de primaire waterkering.
Het plangebied valt binnen rioleringsdistrict Pernis (27) dat rioolwater vanuit hoofdgemaal Burgerhof (27) via de districten Oudeland (21) en Vondelingenplaat (32) naar RWZI Hoogvliet pompt. Het hoofdrioolgemaal is voorzien van een overstortbemaling, waarmee bij hevige neerslag rioolwater rechtstreeks naar de Nieuwe Maas gepompt kan worden. Hiermee wordt bereikt dat het aantal riooloverstorten op oppervlaktewater beperkt wordt.
In het plangebied is relatief weinig afgekoppeld verhard oppervlak (daken en straten). Het gemengde rioolstelsel is voorzien van overstorten om bij hevige neerslag water op straat te voorkomen. De overstorten zijn gelokaliseerd aan de twee singels en aan de Ring. Vanuit het gebied vind overstortbemaling plaats op de Nieuwe Maas. Alleen bij het bedrijventerrein Deijffelbroek is er een gescheiden rioolstelsel waarbij verhard oppervlak is aangesloten op een regenwaterstelsel dat rechtstreeks naar de singel afvoert.