Wateringse Binnentuinen

3.10 Groen

3.10.1 Groen kleurt de stad, Beleidsplan voor het Haagse groen 2005-2015

In de nota “Groen kleurt de stad”, Beleidsplan voor het Haagse groen 2005-2015, (Raadsbesluit d.d. 13 oktober 2005) is het beleid voor het groen van Den Haag weergegeven.

Dit beleid is verwoord in een tweetal doelstellingen:

• 1. het beleidsplan biedt een kader voor duurzaamheid bij inrichting, beheer en gebruik van groen waarbij steeds meer sprake zal zijn van een gezamenlijke verantwoordelijkheid van beheerder en gebruiker.
• 2. het beleidsplan biedt een raamwerk waarbinnen keuzes kunnen worden gemaakt bij ruimtelijke ingrepen die van invloed zijn op het groen in de stad en bij veranderende maatschappelijke ontwikkelingen die van invloed zijn op de functies van het groen.

Deze doelstellingen zijn vertaald in vier ambities:

• 1. ruimte voor groen in en om de stad;
• 2. aandacht voor toegankelijkheid, gebruik en beleving van het groen;
• 3. duurzaamheid in inrichting, beheer en onderhoud van het groen;
• 4. samen het groen beheren.

Op grond van de aanwezige betekenissen en waarden zijn grote delen van het groen in Den Haag van bijzonder belang voor de kwaliteit, de identiteit en de belevingswaarde van de stad alsmede voor de kwaliteit en de verspreidingsmogelijkheden van planten en dieren. Deze vormen gezamenlijk de Stedelijke Groene Hoofdstructuur. Inzet is deze stedelijke groenstructuur duurzaam in stand te houden en waar mogelijk te versterken. Slechts in uitzonderlijke gevallen waarbij de ambitie, zoals neergelegd in de “Structuurvisie 2020” in het geding is, wordt een incidentele heroverweging niet uitgesloten. In de nota zijn m.b.t. de Stedelijke Groene Hoofdstructuur twee kaarten opgenomen; een kaart met de “Stedelijke Groene Hoofd Structuur” en een kaart met “Ambities voor versterking van de Stedelijke Groene Hoofd Structuur”.

De groenstructuren aan de oostzijde van de Tomatenlaan en aan de zuidkant van het bestemmingsplangebied 'het Vlietpark' maken deel uit van de Stedelijke Groene Hoofdstructuur. Deze groene structuren behoren tot het wijk- en buurtgroen en de ecologische verbindingszones in Wateringse Veld. Ze hebben een grote belevings-, gebruiks- en natuurwaarde voor de omwonenden.

3.10.2 Nota Stedelijke Ecologische Verbindingszones 2008-2018

In de Nota Stedelijke Ecologische Verbindingszones 2008-2018 is de Stedelijke Ecologische Hoofdstructuur van Den Haag aangegeven. Deze structuur sluit aan op de provinciale en nationale ecologische hoofdstructuur. De Stedelijke Ecologische Hoofdstructuur bestaat uit kerngebieden (de grote groengebieden) met daartussen de ecologische verbindingszones. De verbindingszones bestaan uit zo veel mogelijk aaneensluitend wijk- en buurtgroen. Er zijn twaalf ecologische verbindingszones in de stad onderscheiden. Per verbindingszone zijn het ambitieniveau, streefbeelden, doeltypen, doelsoorten, biotoopwensen en inrichtingseisen aangegeven.

Het plangebied maakt gedeeltelijk deel uit van de Stedelijke Ecologische Hoofdstructuur: een strook percelen aan de oostzijde van de Tomatenlaan en het oostelijk deel van het Vlietpark behoren tot de ecologische verbindingszones Erasmusveld en Tomatenlaan. Deze ecologische verbindingszones maken onderdeel uit van de verbinding tussen Den Haag Zuidwest en de Zwethzone. Het streefbeeld voor beide zones is een natte verbinding met plas- en draszones, poelen, zonbeschenen, flauwe oevers, bloemrijk grasland, struweel en houtwallen van vochtige, voedselrijke bodems. Ook maken de meeste watergangen in het bestemmingsplangebied deel uit van de Stedelijke Ecologische Hoofdstructuur. De watergangen functioneren samen met hun oevers als natte verbinding voor planten en dieren die in watermilieus leven.

In Wateringse Veld en op regionaal niveau vervult de ecologische verbindingszone een belangrijke ecologische functie. Inheemse soorten als wilg, els en populier, het ontbreken van beschoeiing op de overgang van water naar land en brede rietzones en oevervegetatie dragen bij aan de betekenis van dit gebied in de ecologische infrastructuur. Daarnaast heeft de grote oppervlakte aan oevervegetatie een zuiverende werking op het water, dat via een pomp en een randsloot circuleert. De inrichting voorziet in schuilplekken en tijdelijke verblijfplaatsen voor de doelsoorten van deze verbindingszone. Looprichels en doorlopende beplanting voorzien (in de toekomst) in een doorlopende verbinding.