Bedrijventerrein De Wetering

4.9 Landschap en cultuurhistorie

Toetsingskader

Monumentenwet

De wet- en regelgeving op rijksniveau rondom cultureel erfgoed is vastgelegd in de Monumentenwet 1988. Het is het belangrijkste sectorale instrument voor de bescherming van cultureel erfgoed. In de Monumentenwet 1988 is geregeld hoe monumenten aangewezen kunnen worden als beschermd monument. De wet heeft betrekking op gebouwen en objecten, stads- en dorpsgezichten, archeologische waarden en op het uitvoeren van archeologisch onderzoek.

Cultuurhistorische Hoofdstructuur Zuid-Holland en Regioprofielen Cultuurhistorie

De provincie Zuid-Holland heeft de Cultuurhistorische Hoofdstructuur Zuid-Holland (CHS) vastgesteld en regioprofielen cultuurhistorie opgesteld. De provincie betrekt hierdoor de cultuurhistorie bij ruimtelijke ontwikkelingen en richt zich hierbij vooral op het beschermen en versterken van het cultureel erfgoed voor zover dit is vastgelegd op de kaart van de CHS en beschreven is in de regioprofielen. De CHS en regioprofielen vormen de basis voor toetsing van en advisering over bestemmings- en bouwplannen van gemeenten op erfgoedaspecten.

Het cultureel erfgoed wordt hier opgevat als het geheel van overblijfselen uit het verleden in:

• de bodem (archeologie);
• de ongebouwde omgeving (landschap);
• de gebouwde omgeving (nederzettingen).

Wanneer deze overblijfselen nog voldoende herkenbaar zijn als een kenmerk van de regionale bewonings- en ontginningsgeschiedenis zijn ze op kaart gezet. Ieder onderdeel, archeologie, historische stedenbouw en historisch landschap, bestaat uit twee kaarten die inzichtelijk maken wat in Zuid-Holland cultuurhistorisch van belang is en waarom:

• de kenmerkenkaart, waarop de kenmerkende nederzettingspatronen, landschapspatronen en de archeologische opbouw van het landschap zijn weergegeven;
• de waardenkaart, waarop de waardevolle structuren van de kenmerkenkaart zijn gewaardeerd.

Referentiesituatie

Het plangebied ligt in het provinciale cultuurhistorische Topgebied Krimpenerwaard. De Krimpenerwaard is een uitgestrekt veenweidegebied, gelegen tussen de Hollandsche IJssel, de Lek en het veenriviertje de Vlist. Ten oosten van de Vlist behoort ook een klein deel van de Lopikerwaard tot het topgebied. Aan de randen van de waard langs de Hollandsche IJssel en de Lek domineren de zware rivierdijken, waaraan de meeste bebouwing ligt: een vrijwel ononderbroken bewoningslint, op een aantal plaatsen verdicht tot dorpen en enkele kleine steden. Buitendijks is industriële bebouwing aanwezig. Het open vlakke veenweidegebied achter de rivierdijken kenmerkt zich door een gaaf verkavelingspatroon van middeleeuwse ontginningen, met karakteristieke langgerekte percelen en poldersloten, polderkades, weteringen, veenstromen (Loet en Vlist) en langgerekte bebouwingslinten (Achterbroek, Berkenwoude). De historische landschapsstructuren van de Krimpenerwaard zijn niet uniek in Nederland, maar de omvang van het gebied en vooral de gaafheid ervan zijn dat wél. De Krimpenerwaard vormt samen met de Lopikerwaard een van de grootste aaneengesloten veenweidegebieden van Nederland. De herkenbaarheid is groot: behalve de verstedelijking rond Krimpen aan den IJssel (in het uiterste westen van de waard) in de periode na 1960 en de aanleg van het Loetbos in de jaren zeventig van de twintigste eeuw, zijn er sinds 1600 nauwelijks grootschalige ruimtelijke ingrepen geweest. In vergelijking met de naastgelegen veenweide-topgebieden Alblasserwaard en Reeuwijkse Plassen is de gaafheid van de Middeleeuwse landschapsstructuren een belangrijke onderscheidende factor.

Op het bedrijventerrein zijn de landschappelijke en cultuurhistorische waarden nauwelijks meer waarneembaar. Rond het bedrijventerrein is het veenweidelandschap nog wel intact. Op de ontwikkelingslocatie op de hoek van de Dijklaan en de Provincialeweg zijn geen waarden aanwezig. De ontwikkelingslocatie aan de Provincialeweg 9b wordt omsloten door bedrijventerrein De Nieuwe Wetering, hierdoor is het veenweidelandschap ook hier niet meer herkenbaar. De locatie zelf is gelegen op een (restant) van een langgerekt perceel met naastliggende poldersloten.

Milieueffecten ontwikkelingsmogelijkheden bestemmingsplan

Rond de ontwikkelingslocaties bestaat het veenweidekarakter niet meer. De ontwikkelingsmogelijkheden op de betreffende locaties hebben dan ook geen invloed op de belevingswaarde. Op de locatie op de hoek van de Dijklaan en de Provincialeweg zijn geen landschappelijk en cultuurhistorische waarden aanwezig. De locatie van de Provincialeweg 9b ligt op een geisoleerd langgerekt perceel (dat omringd zal worden door de uitbreiding van het bedrijventerrein zoals vastgelegd in het bestemmingsplan De Nieuwe Watering). De ontwikkeling tast deze structuur niet aan.

Conclusie

Het aspect landschap en cultuurhistorie staat de uitvoering van dit project niet in de weg. Er treden geen relevante negatieve effecten op het gebied van landschap en cultuurhistorie op als gevolg van de beoogde ontwikkelingen.