2.1.1 Ruimtelijke structuur     

De te ontwikkelen locatie bevindt zich aan de noordwestzijde van de Jan Glijnisweg, een historische ontginningsweg en één van de structuurlijnen in de droogmakerij. Ruimtelijk gezien vormt de Jan Glijnisweg de zuidoostelijke begrenzing van de kern Heerhugowaard, zeker na de realisatie van nieuwbouwwijk Stad van de Zon met het omliggende recreatiegebied. Grofweg het gehele gebied noordwestelijk van de Jan Glijnisweg tot aan de oude ringdijk wordt ingenomen door de kern Heerhugowaard. Zuidoostelijk van de Jan Glijnisweg zijn de gronden voornamelijk agrarisch in gebruik, hier is de oorspronkelijke openheid en het historische verkavelingspatroon van de droogmakerij duidelijk zichtbaar.

De Jan Glijnisweg heeft zich ontwikkeld tot een bebouwingslint met twee gezichten: de bebouwing aan de noordwestzijde hoort met de dichte bebouwingsstructuur in ruimtelijke zin bij de kern, de bebouwing aan de zuidoostzijde van de Jan Glijnisweg hoort veel meer bij het agrarische landschap. Langs het historische bebouwingslint bevinden zich diverse karakteristieke stolpboerderijen, zo ook op het onderhavige perceel.

Zoals gezegd, wordt aan deze zijde van de kern Heerhugowaard nieuwbouwwijk Stad van de Zon ontwikkeld, met daaromheen recreatiegebied Park van Luna. Het Stad van de Zon kent een orthogonale stedenbouwkundige structuur, deels aansluitend op de historische polderstructuur, deels een kwartslag gedraaid ten opzichte van de polderstructuur. Het recreatiepark kent een geheel eigen structuur van slingerende paden, bosgebieden, waterpartijen en sportvoorzieningen. Een overzicht van de verschillende gebiedstypen is weergegeven in figuur 2.

Figuur 2 - Ruimtelijke structuur plangebied en omgeving

Het plangebied ligt precies tussen de nieuwbouwwijk en het recreatiegebied in. Het betreft een voormalig agrarisch perceel met een karakteristieke stolpboerderij en diverse aan- en bijgebouwen. Het langgerekte perceel wordt aan weerszijde geflankeerd door een sloot, kenmerkend voor de verkaveling van de droogmakerij.

2.1.2 Functionele structuur     

De Jan Glijnisweg heeft zich ontwikkeld tot een bebouwingslint met verschillende functies. Aan de noordwestzijde van de Jan Glijnisweg is een groot deel van de van oorsprong agrarische bebouwing omgevormd naar een woonfunctie. Ook de tussengelegen agrarische percelen zijn voor een belangrijk deel bebouwd met woningen. Aan deze zijde van de weg bevinden zich nog slechts enkele agrarische bedrijven. Zowel ruimtelijk als functioneel gezien hoort de bebouwing aan deze kant van de Jan Glijnisweg bij de kern Heerhugowaard.

De bebouwing aan de zuidoostzijde van de Jan Glijnisweg hoort veel meer bij het agrarische landschap. De bebouwing is hier voor een groot deel agrarisch van aard en de gronden zijn grotendeels in gebruik voor de landbouw en veeteelt. Hier bevinden zich tevens enkele glastuinbouwbedrijven.

Naast een functionele scheiding tussen de woonkern Heerhugowaard enerzijds en het agrarisch gebied anderzijds, heeft de Jan Glijnisweg ook een verbindende functie. De weg vormt één van de verbindingen voor het verkeer tussen de Huigendijk in het zuiden en de Beukenlaan / Oostdijk aan de noordzijde. Over de gehele lengte ligt er een vrijliggend fietspad langs de Jan Glijnisweg.

Het plangebied waar dit bestemmingsplan betrekking op heeft, kent meerdere functies. Oorspronkelijk had de boerderij - logischerwijs - een agrarische functie. Toen de huidige eigenaren van het perceel 1a circa 25 jaar geleden dit deel van de boerderij met de bijbehorende gronden kochten, zijn in circa 12 maanden tijd de meeste koeien verkocht. Kleinvee en een enkele koe was wat op dat moment resteerde, naast het stallen en onderhouden van werktuigen voor het beheer en onderhoud aan landerijen, water en dieren.

2.2.1 Abel Tasman     

Esdégé-Reigersdaal is een organisatie voor dienstverlening aan mensen met een handicap en is werkzaam in de noordelijke helft van Noord-Holland. Zij zetten zich in voor volwaardig burgerschap van mensen met een handicap, met het oog op normalisatie en integratie. Er is ondersteuning mogelijk voor kinderen, jongeren en volwassenen met een lichamelijke en/of verstandelijke beperking of niet aangeboren hersenletsel. De dienstverlening van Esdégé-Reigersdaal bestaat uit verschillende vormen van ondersteuning: bij cliënten thuis, op school, in een bedrijf of in één van de eigen voorzieningen van Esdégé-Reigersdaal.

Een aantal van die voorzieningen bevindt zich in De Draai. Hier worden de komende jaren ongeveer 2.700 woningen en bijbehorende voorzieningen gerealiseerd. De verouderde voorzieningen van Esdégé-Reigersdaal zullen worden gesloopt en voor een deel in nieuwe vorm terugkomen in De Draai. Voor een ander deel van de voorzieningen worden nieuwe locaties gezocht.

 

Abel Tasman is één van de voorzieningen waarvoor een vervangende locatie is gezocht. Het biedt cliënten een plek waar zij thuis kunnen zijn en de benodigde begeleiding kunnen krijgen. De doelgroep bestaat uit zowel mannelijke als vrouwelijke bewoners met naast een verstandelijke beperking, ernstige gedrags- dan wel psychische problematiek. Het type locatie waar een voorziening als deze geplaatst kan worden, wordt in het verlengde van het bovenstaande bepaald door zowel de woonwensen als de zorgvereisten die samen moeten komen. Deze combinatie zorgt in dit geval enerzijds voor een wens tot integratie in, en vooral meedoen met de samenleving, en anderzijds een noodzaak tot een prikkelarme omgeving. De beoogde locatie, buitenaf maar toch direct aan de rand van de kern, voldoet - net als in het verleden de huidige locatie - aan deze vereisten.

Figuur 3 - Beoogde ontwikkeling Abel Tasman

De beoogde inrichting van het achterperceel gaat uit van een min of meer gesloten bouwblok, zoals weergegeven in figuur 3. Rondom een binnenterrein dat als gezamenlijk verblijfsgebied wordt ingericht, bevinden zich de diverse woonunits en diverse algemene ruimten. De sloot aan weerszijden blijft behouden. Tussen het woonperceel en Abel Tasman wordt een sloot toegevoegd, die de fysieke begrenzing vormt van beide delen van het perceel. Het ontwerp past hiermee in het langgerekte verkavelingspatroon ter plaatse. Langs de watergangen wordt op het perceel ruimte vrij gehouden voor inpassing van de bebouwing. Hier zal opgaande beplanting komen die past bij het karakter van de polder, zoals knotwilgen, elzen en meidoorns. Hierdoor ontstaat een gevarieerde begroeiing waarmee het zicht op de nieuwe bebouwing vanuit de omgeving wordt gefilterd. Het parkeerterrein en de entree worden extra ingepast door middel van het aanplanten een haag. Op deze manier wordt uitstraling van licht en geluid beperkt.

Figuur 4 laat het voorlopig ontwerp zien zoals dit voor Abel Tasman is uitgewerkt. Hierin zijn 15 zelfstandige woonunits af te lezen (genummerd A1 t/m A15), met name aan de west- en noordzijde van het complex. Op twee hoeken van het complex bevinden zich 'Triple C' units opgenomen. Dit zijn afzonderlijke kamers voor cliënten gekoppeld aan enkele gedeelde voorzieningen (genummerd C1 t/m C3 en C4 t/m C7). Alle woonunits beschikken aan de buitenzijde over een afgeschermde privé-buitenruimte.

Naast deze woonunits, kent het complex twee grotere gebouwen met algemene ruimten, zoals kantoren, een kantine, recreatieruimtes en een werkplaats. Deze twee gebouwen zijn in figuur 3 ingetekend met de twee bruine vlakken.

Figuur 4 - Voorlopig ontwerp Abel Tasman (plattegrond en gevelaanzicht noordoostzijde)

De bebouwing is een moderne interpretatie van historische boerderijbebouwing. De twee grotere gebouwen met kap hebben de uitstraling en maatvoering van agrarische schuren. Het gebouw op de kopse kant, het meest nabij het woonperceel Jan Glijnisweg 1a, kent een goot- en bouwhoogte van ca. 4,5 m en 9,5 m. Het grotere gebouw aan de lange zijde kent een goot- en bouwhoogte van ca. 4,5 en 8,5 m.

Voor de overige gebouwen op het achterperceel is de maatvoering vergelijkbaar gehouden met die van agrarische bijgebouwen. Deze bebouwing wordt deels met een plat dak en deels met een lage, flauwe kap gebouwd. De goothoogte komt daarbij niet boven de 3,5 m en daar waar een kapje wordt toegepast reikt deze tot ca. 4,5 m. Met deze opzet bevinden de hogere bouwdelen zich aan de zijde van de Jan Glijnisweg en nieuwbouwwijk Stad van de Zon, zodat naar het open gebied van het Park van Luna de laagbouw de uitstraling bepaalt.

2.2.2 Woonpercelen     

De stolp zal als gezichtsbepalend pand binnen de lintstructuur van de Jan Glijnisweg uiteraard behouden blijven, met de twee woningen die hier sinds de splitsing in aanwezig zijn.

De bedrijfsfunctie op het achterterrein, behorende bij perceel 1A, zal komen te vervallen. Niet alleen wordt hiermee een functie weggenomen, ook diverse opstallen zullen worden gesloopt waaronder de langgerekte varkensschuur langs de noordoostelijke perceelsgrens en de romneyloods.

Deze aanpassingen worden deels uitgevoerd om fysiek ruimte te maken voor de ontwikkeling van Abel Tasman op het achterterrein. Het levert echter ook kwaliteitswinst op, aangezien de weg te nemen gebouwen, objecten en verharding een sterke bedrijfsmatige uitstraling hadden die niet (meer) past bij de woonfunctie van de stolpboerderij.

In figuur 5 is, in vergelijking met figuur 3, de beoogde inrichting van beide woonpercelen ingetekend. Bij de woning op perceel 1A zijn beoogde, nieuwe bijgebouwen ingetekend. Dit zijn een uitbreiding aan de achterzijde van de stolp ter vergroting van het woongebouw en een losstaand bijgebouw tegen de achtererf van het woonperceel. Deze bebouwing zal door haar geclusterde ligging volledig achter de stolpboerderij en door een eigentijdse uitstraling aansluiten bij de kwaliteitsverbetering die met de sloop van overige opstallen wordt ingezet. Aan de straatzijde en langs de nieuwe toegangsweg wordt een haag aangeplant. De (knot)bomen langs de watergang aan de zuidwestzijde blijven behouden. De groene inrichting van beide voortuinen zal op hoofdlijnen onveranderd blijven. Er worden zoveel mogelijk bestaande bomen behouden.

Al deze aanpassingen passen bij de woonfunctie die voor het perceel behouden blijft. Tegelijkertijd wordt in vergelijking met de bestaande situatie een afname van erfbebouwing bereikt met een verbeterde ruimtelijke kwaliteit in de vorm van een net afgerond woonperceel.

Figuur 5 - Beoogde inrichting Abel Tasman + woonpercelen Jan Glijnisweg 1 en 1A

2.2.3 Verkeer     

Beide woonpercelen en het complex Abel Tasman worden direct ontsloten vanaf de Jan Glijnisweg. Het parkeren ten behoeve van Abel Tasman vindt plaats op het achterperceel en wordt integraal mee-ontworpen met de inrichting van Abel Tasman.

Gelet op bovenstaande inrichtingstekeningen ontstaat er ruimte voor 20 tot 25 parkeerplaatsen. Overigens beschikken de cliënten zelf niet over een auto, zodat het parkeerterrein uitsluitend bedoeld is voor personeel en eventuele bezoekers.

Hoewel er voor dit type voorziening geen specifieke parkeernorm bestaat, kan gelet op het omschreven parkeergedrag aangesloten worden bij de parkeernorm zoals deze door het CROW in haar publicatie 317 (Kencijfers parkeren en verkeersgeneratie) is vastgelegd voor aanleunwoningen en serviceflats.

Wanneer voor dit type voorzieningen wordt gekeken naar de parkeernorm in een sterk stedelijk gebied (Heerhugowaard heeft een adressendichtheid van 1557 adressen/km2) en het gebiedstype buitengebied, dan geldt er een minimale en maximale parkeernorm van 1,0 en 1,4 parkeerplaatsen per woning.

In dit geval is er sprake van 22 woonunits (15 + 7), wat een minimale behoefte van 22 parkeerplaatsen betekent. Met de beschikbare ruimte voor 20-25 parkeerplaatsen wordt aan deze minimumnorm voldaan.

3.2.1 Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte     

In het voorjaar van 2012 is de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR) vastgesteld. Deze structuurvisie geeft een nieuw, integraal kader voor het ruimtelijk-en mobiliteitsbeleid op rijksniveau. De visie is vernieuwend in de zin dat ruimtelijke ontwikkelingen en infrastructuur sterker dan voorheen met elkaar verbonden worden. De structuurvisie vervangt daarvoor de Nota Ruimte, de Structuurvisie Randstad 2040, de Nota Mobiliteit, de MobiliteitsAanpak, de Structuurvisie voor de Snelwegomgeving en de ruimtelijke doelen en uitspraken in de PKB Tweede structuurschema Militaire terreinen, de Agenda Landschap, de Agenda Vitaal Platteland en Pieken in de Delta. In de structuurvisie schetst het Rijk de ambities voor concurrentiekracht, bereikbaarheid, leefbaarheid en veiligheid tot 2040 (lange termijn) en doelen, belangen en opgaven tot 2028 (middellange termijn).

De centrale visie wordt uiteengezet in drie hoofddoelstellingen voor de middellange termijn (2028), namelijk “concurrerend, bereikbaar en leefbaar & veilig”. Voor de drie rijksdoelen zijn de onderwerpen van nationaal belang benoemd waarmee het Rijk aangeeft waarvoor het verantwoordelijk is en waarop het resultaten wil boeken.

De drie hoofddoelstellingen en 13 nationale belangen zijn:

1. Concurrerend = Het vergroten van de concurrentiekracht van Nederland door het versterken van de ruimtelijk-economische structuur van Nederland. Hiervoor zijn de volgende nationale belangen benoemd:

• Nationaal belang 1: een excellent en internationaal bereikbaar vestigingsklimaat in de stedelijke regio’s met een concentratie van topsectoren.
• Nationaal belang 2: Ruimte voor het hoofdnetwerk voor (duurzame) energievoorziening en de energietransitie.
• Nationaal belang 3: Ruimte voor het hoofdnetwerk voor vervoer van (gevaarlijke) stoffen via buisleidingen.
• Nationaal belang 4: Efficiënt gebruik van de ondergrond.

2. Bereikbaar = Het verbeteren, in stand houden en ruimtelijk zekerstellen van de bereikbaarheid waarbij de gebruiker voorop staat. Hiervoor zijn de volgende nationale belangen benoemd:

• Nationaal belang 5: Een robuust hoofdnetwerk van weg, spoor en vaarwegen rondom en tussen de belangrijkste stedelijke regio’s inclusief de achterlandverbindingen.
• Nationaal belang 6: Betere benutting van de capaciteit van het bestaande mobiliteitssysteem van weg, spoor en vaarweg.
• Nationaal belang 7: Het in stand houden van de hoofdnetwerken van weg, spoor en vaarwegen om het functioneren van de netwerken te waarborgen.

3. Leefbaar & veilig = Het waarborgen van een leefbare en veilige omgeving waarin unieke natuurlijke en cultuurhistorische waarden behouden zijn:

• Nationaal belang 8: Verbeteren van de milieukwaliteit (lucht, bodem, water) en bescherming tegen geluidsoverlast en externe veiligheidsrisico’s.
• Nationaal belang 9: Ruimte voor waterveiligheid, een duurzame zoetwatervoorziening en klimaatbestendige stedelijke (her)ontwikkeling.
• Nationaal belang 10: Ruimte voor behoud en versterking van (inter)nationale unieke cultuurhistorische en natuurlijke kwaliteiten.
• Nationaal belang 11: Ruimte voor een nationaal netwerk van natuur voor het overleven en ontwikkelen van flora- en faunasoorten.
• Nationaal belang 12: Ruimte voor militaire terreinen en activiteiten.

De rijksverantwoordelijkheid voor het systeem van goede ruimtelijke ordening is zonder hoofddoelstelling, als afzonderlijk belang opgenomen:

• Nationaal belang 13: Zorgvuldige afwegingen en transparante besluitvorming bij alle ruimtelijke plannen.

De drie hoofddoelen van het ruimtelijk en mobiliteitsbeleid kennen nationale opgaven die regionaal neerslaan. Voor alle nationale opgaven worden rijksinstrumenten ingezet, waarbij financiering slechts één van de instrumenten is. Ook decentrale overheden en marktpartijen dragen bij aan de realisatie van nationale opgaven. De beoogde ontwikkeling past binnen de hiervoor benoemde nationale belangen.

Van belang in dit kader nog dat in de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte per 1 oktober 2012 de ladder voor duurzame verstedelijking geïntroduceerd is. Het gaat om een nadere motiveringseis die in het Besluit ruimtelijke ordening is opgenomen ten behoeve van een zorgvuldige afweging en transparante besluitvorming bij alle ruimtelijke en infrastructurele besluiten waardoor de ruimte in stedelijke gebieden optimaal benut wordt. Bij elke nieuwe stedelijke ontwikkeling moet gemotiveerd worden dat er behoefte is aan deze ontwikkeling. Overheden dienen op grond van het Bro nieuwe stedelijke ontwikkeling standaard te motiveren met behulp van drie opeenvolgende stappen. Deze stappen borgen dat tot een zorgvuldige ruimtelijke afweging en inpassing van die nieuwe ontwikkelingen wordt gekomen. De stappen schrijven geen vooraf bepaald resultaat voor, omdat het optimale resultaat moet worden beoordeeld door het bevoegd gezag dat de regionale en lokale omstandigheden kent. Dit gezag draagt de verantwoordelijkheid voor de ruimtelijke afweging over die ontwikkeling.

De volgende stappen zijn van belang:

Aantonen dat er sprake is van een actuele regionale behoefte aan de voorgenomen ontwikkeling

In dit geval komt de behoefte in de basis voort uit het feit dat de huidige accommodatie voor Abel Tasman, aan de Krusemanlaan, sterk verouderd en bovendien te klein is. De voorziening komt daarmee niet meer tegemoet aan de woonwensen van de cliënten en sluit niet meer aan bij de wijze van zorg- en begeleiding voor deze cliënten.

Vervanging van de bestaande accommodatie op de huidige voorziening is niet mogelijk aangezien de locatie, samen met andere voorzieningen van Esdégé-Reigersdaal, onderdeel uitmaakt van plangebied De Draai waar de komende jaren woningbouw wordt beoogd. Binnen die ontwikkeling wordt ook voorzien in nieuwe voorzieningen voor Esdégé-Reigersdaal, zodat een gemengd woongebied zal ontstaan. Gelet op de specifieke behoefte van de cliënten van het onderdeel Abel Tasman, is opname in het gebied De Draai geen mogelijkheid. Om die reden bestaat er behoefte aan een nieuwe voorziening elders voor deze gebruikers.

Inzichtelijk maken of in de behoefte voorzien kan worden binnen het bestaande stedelijke gebied

Zoals onder het vorige kopje reeds omschreven, is het type cliënten en de daarvoor gewenste vorm van wonen en zorg in grote mate bepalend bij het vinden van een geschikte locatie. Dit is bij voorkeur een locatie aan de rand van een stad of dorp. Daarbij is het van belang dat in het Besluit ruimtelijke ordening het bestaande stedelijke gebied niet met grenzen is vastgelegd. Er wordt in algemene zin uitgegaan van het bestaand stedenbouwkundig samenstel van bebouwing ten behoeve van wonen, dienstverlening, bedrijvigheid, detailhandel of horeca, alsmede de daarbij behorende openbare of sociaal culturele voorzieningen, stedelijk groen en infrastructuur. In dat licht is de Jan Glijnisweg als historisch bebouwingslint aan te merken als bestaand bebouwd gebied met een combinatie van agrarische bedrijven, overige bedrijvigheid en woonpercelen. Door met de beoogde ontwikkeling gebruik te maken van een voormalig agrarisch perceel aan dit bebouwingslint, waarbij op het achterterrein bovendien voormalige bedrijfsgebouwen zullen worden weggenomen en laatste bedrijfsactiviteiten komen te vervallen, sluit het plan aan bij het principe van herstructurering binnen bestaand stedelijk gebied.

Gebruik maken van een locatie die multimodaal bij ontwikkeling buiten bestaand bebouwd gebied 

Indien bij de afweging onder het vorige kopje voor een locatie wordt gekozen om buiten het bestaande bebouwde gebied tot stedelijke ontwikkeling over te gaan, geldt als laatste voorwaarde dat de betreffende locatie voor meerdere vervoerssoorten goed bereikbaar moet zijn. Deze afweging is in dit geval niet van belang, omdat herstructurering binnen bestaand bebouwd gebied wordt toegepast zoals onder het vorige kopje toegelicht.

3.2.2 Besluit algemene regels omgevingsrecht     

Het kabinet heeft in de hiervoor genoemde SVIR vastgesteld dat voor een beperkt aantal onderwerpen de bevoegdheid om algemene regels te stellen zou moeten worden ingezet. Het gaat om de volgende nationale belangen: Rijksvaarwegen, Project Mainportontwikkeling Rotterdam, Kustfundament, Grote rivieren, Waddenzee en waddengebied, Defensie, Ecologische hoofdstructuur, erfgoederen van uitzonderlijke universele waarde, hoofdwegen en hoofdspoorwegen, elektriciteitsvoorziening, buisleidingen van nationaal belang voor vervoer van gevaarlijke stoffen, primaire waterkeringen buiten het kustfundament en IJsselmeergebied (uitbreidingsruimte).

De SVIR bepaalt welke kaderstellende uitspraken zodanig zijn geformuleerd dat deze bedoeld zijn om beperkingen te stellen aan de ruimtelijke besluitvormingsmogelijkheden op lokaal niveau. Ten aanzien daarvan is een borging door middel van normstelling, gebaseerd op de Wro, gewenst. Die uitspraken onderscheiden zich in die zin dat van de provincies en de gemeenten wordt gevraagd om de inhoud daarvan te laten doorwerken in de ruimtelijke besluitvorming. Zij zijn dus concreet normstellend bedoeld en worden geacht direct of indirect, dat wil zeggen door tussenkomst van de provincie, door te werken tot op het niveau van de lokale besluitvorming, zoals de vaststelling van bestemmingsplannen.

Het Besluit algemene regels ruimtelijke ordening (Barro) bevestigt in juridische zin die kaderstellende uitspraken. Door de nationale belangen op deze manier tot op bestemmingsplan niveau te borgen, wordt met het Barro bijgedragen aan versnelling van de besluitvorming bij ruimtelijke ontwikkelingen en vermindering van de bestuurlijke drukte. In het Barro zijn geen regels opgenomen die van belang zijn voor het onderhavige project.

3.3.1 Structuurvisie Noord-Holland 2040     

Noord-Holland is een mooie provincie om in te wonen, te werken en om te bezoeken. De provincie is veelzijdig met een aantal belangrijke economische motoren van Nederland, bruisende steden, natuurparken, het strand en open grasland vol weidevogels. Dit bijzondere karakter wil de provincie bewaken. Tegelijkertijd zijn er ontwikkelingen als globalisering, klimaatverandering en trends zoals vergrijzing en krimp die een grote ruimtelijke impact hebben. In de structuurvisie beschrijft de provincie hoe en op welke manier ze met deze ontwikkelingen en keuzes omgaat en schets ze hoe de provincie er in 2040 moet komen uit te zien.

In de structuurvisie geeft de provincie Noord-Holland aan op welke manier de ruimte benut en ontwikkeld zou moeten worden. De drie hoofdbelangen zijn daarbij ruimtelijke kwaliteit, duurzaam ruimtegebruik en klimaatbestendigheid. De provincie wil bebouwing in steden verder verdichten, landschappen open houden en ruimte bieden aan economie en woningbouw. Verder helpt Noord-Holland gemeenten bij het optimaliseren van het gebruik van bestaand bebouwd gebied, vooral daar waar het gaat om stationsomgevingen, bedrijventerreinen, ondergronds bouwen en hoogbouw. Aan de hand van de structuurvisie kunnen uitvoeringsplannen worden opgesteld.

3.3.2 Provinciaal Ruimtelijke Verordening     

In het belang van een goede ruimtelijke ordening in de provincie hebben Gedeputeerde Staten van Noord-Holland op 21 juni 2010 de Provinciale Ruimtelijke Verordening Noord-Holland vastgesteld. Op 3 november 2010 is de verordening in werking getreden. Nadien zijn enkele actualisaties aan de orde geweest, waarin hoofdzakelijk themagebonden aanpassingen zijn doorgevoerd. In de verordening zijn in het verlengde van de provinciale Structuurvisie algemene regels vastgelegd omtrent de inhoud van gemeentelijke bestemmingsplannen of projectbesluiten.

Voor het voorliggende bestemmingsplan zijn in het bijzonder artikel 9, 14 en 15 van de verordening van belang. Artikel 9 bepaalt namelijk wat als 'Bestaand Bebouwd Gebied' aangemerkt kan worden, waarmee indirect ook bepaald wordt wat als tegenhanger daarvan als 'Landelijk Gebied' wordt aangemerkt. Deze tweedeling is van belang, omdat dit in grote mate bepalend is voor ontwikkelingen die op een bepaalde locatie wel of niet zijn toegestaan en wat hier mogelijk aan verantwoording ten grondslag moet liggen.

Het Bestaand Bebouwd Gebied wordt aangemerkt als die gronden waar conform de vigerende bestemmingsplannen woning of bedrijfsbebouwing is toegelaten (met uitzondering van agrarische percelen en kassen). het voorste deel van het perceel, waar zich de woonbebouwing bevindt, kan zodoende worden aangemerkt als Bestaand Bebouwd Gebied. Dit strookt ook met kaart 2 van de verordening, waarvan een uitsnede is opgenomen in figuur 6.

 

Figuur 6 - Uitsnede kaart 2 Provinciale Ruimtelijke Verordening

Dit houdt in dat de ontwikkeling van Abel Tasman op het achterterrein net buiten het Bestaand Bebouwd Gebied valt. Zodoende zijn de regels voor het Landelijk Gebied van toepassing, zoals vastgelegd in hoofdstuk 4 van de verordening. Hierin worden onder andere regels voor bedrijventerreinen, kantoren, woningbouw en landgoederen vastgelegd, voordat in artikel 14 is vastgelegd dat overige vormen van verstedelijking in het Landelijk Gebied (in beginsel) niet zijn toegestaan.

De nodige flexibiliteit is vervolgens ingebouwd door vast te leggen dat dergelijke ontwikkelingen alsnog kunnen worden toegestaan indien:

• de noodzaak van de ontwikkeling is aangetoond;
• de ontwikkeling niet binnen Bestaand Bebouwd Gebied kan plaatsvinden;
• met landschappelijke en cultuurhistorische kwaliteiten van de locatie rekening wordt gehouden.

Voor de voorgenomen ontwikkeling is de noodzaak in paragraaf 3.2.1 al toegelicht, die in het kort bestaat uit de verouderde staat van de bestaande huisvesting en de voorgenomen woningbouwontwikkeling op die locatie waar dit specifieke onderdeel van Esdégé-Reigersdaal niet in kan worden meegenomen gelet op de gewenste specifieke vorm van wonen en zorg voor de cliënten van het onderdeel Abel Tasman.

Dat zelfde aspect is tevens de verklaring voor de keuze voor het nu beoogde perceel aan de Jan Glijnisweg 1a, ondanks de wetenschap dat dit buiten Bestaand Bebouwd Gebied is gelegen. Voor Abel Tasman en de cliënten van dit onderdeel van Esdégé-Reigersdaal is namelijk een locatie gewenst aan de rand van een stad op dorp. Op deze manier kan aan de cliënten een rustige en beschermde woonomgeving geboden worden, zonder ze daarmee geheel af te zonderen van de 'buitenwereld'. De huidige locatie is in het verleden eveneens vanuit die gedachte gekozen, want hoewel die formeel als Bestaand Bebouwd Gebied wordt aangemerkt, is die locatie qua sfeer en uitstraling duidelijk buiten de kern van Heerhugowaard gelegen op een rustige en relatief zelfstandige locatie.

Met de omschreven overweging om de beoogde ontwikkeling op het perceel aan de Jan Glijnisweg te laten plaatsvinden, dient tot slot een kwalitatieve onderbouwing gegeven te worden op landschappelijk en cultuurhistorisch vlak zoals artikel 15 van de verordening voorschrijft. Daarover wordt opgemerkt dat het beoogde perceel mede is gekozen vanwege de directe ligging tegen het Bestaand Bebouwd Gebied aan, zodat met een passende inrichting en een passend ontwerp een goede inpassing bereikt kan worden die de landschappelijke en cultuurhistorische waarden van de locatie en haar omgeving respecteert. Hoofdstuk 2 en de paragrafen 4.8.4 en 4.9 gaan hier nader op in.

Met bovenstaande verantwoording wordt aangesloten bij de uitgangspunten van het provinciaal ruimtelijk beleid zoals vastgelegd in de Provinciale Structuurvisie en de Provinciale Ruimtelijke Verordening.

3.4.1 Structuurvisie Heerhugowaard 2020     

De gemeenteraad heeft op 13 september 2011 de Structuurvisie Heerhugowaard 2020, met uitgangspunten en richtlijnen voor de ruimtelijke ontwikkeling van de gemeente voor de periode tot 2020 vastgesteld. De structuurvisie is een verplichting, die voortvloeit uit de nieuwe Wet ruimtelijke ordening en is een brede visie op de toekomst van de gemeente die het kader vormt voor alle ruimtelijke ontwikkelingen. De structuurvisie geeft richting aan zowel de wijze waarop delen van het gemeentelijk grondgebied worden ontwikkeld, als aan de eisen die daaraan worden gesteld. In de structuurvisie komen de ambities van de verschillende beleidsterreinen samen. De doelen en wensen worden vervolgens vertaald in een uitvoeringsprogramma.

De nieuwe structuurvisie is een actualisering van het Structuurbeeld Heerhugowaard 2005-2015. Het structuurbeeld is vastgesteld in 2004 als ruimtelijke vertaling van de stadsvisie ‘Heerhugowaard, Stad van Kansen’, die in 2001 en 2002 in samenspraak met inwoners, belangenorganisaties en ondernemers tot stand is gekomen.

In dat structuurbeeld zijn de volgende kansen voor Heerhugowaard uitgewerkt:

• het completeren van de gemeente; afmaken waar we mee begonnen zijn.
• het creëren van samenhang en eenheid in de gemeente.
• het bieden van een thuisbasis in plaats van een uitvalsbasis, met de bijbehorende voorzieningen en vertier (een eigen identiteit).
• het verenigen van dorpse waarden (groen, ruimte, kleinschaligheid, veiligheid en geborgenheid) en stadse waarden (Stadshart, zorgvoorzieningen en vertier).
• het landelijk gebied landelijk en open houden.
• verdere regionalisering zonder daarbij het karakter als individuele gemeente te verliezen.

Deze kansen zijn in het structuurbeeld vertaald naar acties en projecten. Anno 2011 zijn al veel van deze acties uitgevoerd. Heerhugowaard heeft aantrekkelijke woonmilieus, een goed werkklimaat, een Stadshart in ontwikkeling en veel ruimte, water en groen. Hoewel de thema’s uit de stadsvisie nog steeds actueel zijn, is het structuurbeeld aan een actualisatie toe.

Heerhugowaard is de afgelopen jaren mede in het kader van het VINEX-beleid sterk gegroeid. Naar verwachting zal het inwoneraantal groeien tot 57.000 in 2020. Heerhugowaard gaat een nieuwe fase in. Het groeitempo neemt af. De bevolking is kinderrijk en de leeftijdsgroep tussen de 30 en 40 jaar is groot. Het aantal ouderen groeit de komende jaren fors, waarmee Heerhugowaard sterker vergrijst dan gemiddeld in Nederland. Dit heeft zijn weerslag op het woningbouwprogramma en de voorzieningenstructuur van Heerhugowaard.

Figuur 7 - Kaart Structuurvisie Heerhugowaard 2020

Relevant voor de beoogde ontwikkeling zijn de projecten 'De Draai' en 'De Stad van de Zon'. De Draai is het project dat woningbouw met bijbehorende voorzieningen omvat op de huidige locatie van Abel Tasman aan de Krusemanlaan. Hoewel het in de eerste plaats de verouderde accommodatie van Abel Tasman is die een nieuwe voorziening noodzakelijk maakt, is het vanwege het project De Draai dat een locatie elders wordt gezocht om Abel Tasman elders een nieuwe accommodatie te bieden. Het type voorziening sluit immers niet aan bij de beoogde ontwikkeling van De Draai.

Project 'De Stad van de Zon' is in de eerste plaats ook een project gericht op woningbouw. De voorziening Abel Tasman maakt hier geen onderdeel vanuit. Project 'De Stad van de Zon' voorziet daarnaast in de afronding van de stedelijke bebouwing in de vorm van een park- en recreatiezone, waarmee de stadsrand van een duidelijke signatuur wordt voorzien. De beoogde locatie voor Abel Tasman is op de visiekaart niet specifiek weergegeven, maar ligt precies op de grens van de zone voor woningbouw en stadsrand (groen/recreatie). Vanuit die gedachte is de functie van Abel Tasman niet direct als gewenste of ongewenste ontwikkeling te bestempelen, maar voor de uitstraling van het perceel geldt des te meer dat Abel Tasman voor een kwalitatieve verbetering kan zorgen. Naast nieuwbouw van Abel Tasman is er namelijk ook sprake van het wegnemen van voormalige agrarische opstallen en nog bestaande planologische bedrijfsmogelijkheden. Mits bij de nieuwbouw zorgvuldig wordt omgegaan met het inpassingsaspect, waarover in hoofdstuk 2 al het nodige is beschreven, kan het project gezien worden als een kwalitatieve impuls in deze stadsrandzone.

3.4.2 Groenstructuurplan Heerhugowaard     

Voor de groenstructuur van Heerhugowaard is een visie opgesteld die door de gemeenteraad op 23 maart 2010 is vastgesteld. Deze visie is opgenomen in het bestuurlijk traject Structuurvisie 2010 – 2020. De groenstructuurvisie is een leidraad voor de sociale, ruimtelijke en stedenbouwkundige ontwikkeling van de gemeente waar groene ruimten in het geding zijn. De groenstructuur visie bestaat uit vijf deelvisies te weten:

1. Historische structuur

door de aanwezigheid van uniforme boomlinten op ontginningsassen en verbindingswegen wordt de historische structuur van de droogmakerij zichtbaar gemaakt.

2. Contrast

het contrast tussen polderlandschap en stedelijk gebied is zichtbaar doordat er zichtlijnen naar het polderlandschap zijn die een doorkijk bieden naar de open ruimte. Daarnaast hebben de belangrijkste entrees van de stad een verhoogde sierwaarde.

3. Natuurwaarde

de groeninrichting heeft een zo groot als mogelijke natuurwaarde door het zoveel als mogelijk toepassen van ecologisch groenbeheer en door het verbinden van gebieden met een hoge ecologische waarde of potentie.

4. Recreatiewaarde

de groengebieden met een recreatieve (neven)functie hebben recreatiewaarde doordat de groeninrichting is aangepast aan de recreatieve behoeften van de diverse gebruikers met de nadruk op bruikbaarheid, reinheid en veiligheid.

5. Duurzame inrichting in drie klassen

de groeninrichting heeft een zo groot als mogelijke mate van duurzaamheid, waarbij de gemeente is opgedeeld in drie zones die elk de mate waarmee dit wordt nagestreefd weerspiegelen.

Het groenstructuurplan bouwt voort op de groenstructuurvisie van 1999. De 8 speerpunten van het structuurplan uit 1999 zijn gebruikt voor de 5 visies die nu in de nieuwe Groenstructuurvisie zijn opgenomen. Deze visies dienen weer als uitgangspunt voor het Groenbeleidsplan 2010 – 2015 en het Groenbeheerplan 2010 – 2012.

Met betrekking tot het groen in de woonwijken wordt opgemerkt dat op sommige plaatsen de inrichting gedateerd en inmiddels wat versleten is, waardoor de karakteristiek van de woonwijk niet overal meer optimaal herkenbaar is. Daarbij zijn in veel wijken beplantingssoorten aangebracht die in het buitengebied beter tot hun recht komen en daardoor minder goed aansluiten bij het huidige stedelijke karakter van Heerhugowaard.

Het Groenstructuurplan kent geen specifieke uitspraken over het plangebied van dit bestemmingsplan. Gelet op de koers van het Groenstructuurplan is met name van belang om op een passende wijze om te gaan met historische structuren, het contrast tussen polderlandschap en stedelijk gebied en de recreatiewaarde van het naastgelegen Park van Luna. In hoofdstuk 2 is al ingegaan op de wijze van inpassing in de omgeving, waaruit blijkt dat met deze waarden rekening is gehouden.

3.4.3 Gemeentelijk verkeers- en vervoersplan     

In januari 2008 heeft de gemeenteraad het Gemeentelijk verkeers- en vervoersplan (GVVP) vastgesteld. Het GVVP heeft verkeersknelpunten en problemen in kaart gebracht en geeft een visie voor de toekomst van Heerhugowaard op het gebied van verkeer en vervoer. Binnen die visie worden de mogelijke oplossingsrichtingen aangegeven. Alle in Heerhugowaard lopende infrastructurele projecten worden met elkaar in verband gebracht en op elkaar afgestemd.

Zo wil de gemeente doorgaand autoverkeer zoveel mogelijk aan de randen van de stad laten rijden: de N508, N242 en de nog aan te leggen Westfrisiaweg ten noorden van Heerhugowaard. Bestemmingsverkeer (autoverkeer dat in Heerhugowaard moet zijn), moet in eerste instantie gebruik maken van de lokale hoofdwegenstructuur: Zuid-, Oost en Westtangent, Smaragd-Amstel en Beukenlaan-Vondellaan. Dat blijven 50 kilometerwegen. Voor de beoogde ontwikkeling aan de Jan Glijnisweg kent het GVVP geen richtinggevende uitspraken, de beoogde ontwikkeling kan van de bestaande infrastructuur gebruik maken.

4.2.1 Wegverkeerslawaai     

Het onderzoek toont aan dat de geluidbelasting op het woonzorgcomplex als gevolg van zowel het verkeer op de Jan Glijnisweg als het verkeer op de N508/Huygendijk onder de voorkeursgrenswaarde van 48 dB blijft.

4.2.2 Omgevingslawaai     

Het onderzoek heeft voor het effect van het woonzorgcomplex op de omliggende woningen rekening gehouden met aankomend en vertrekkend verkeer en het parkeren van voertuigen.

Het langtijdgemiddeld beoordelingsniveau bedraagt ten hoogste 35 dB(A) etmaalwaarde op de bestaande woning en 40 dB(A) etmaalwaarde ter plaatse van de geprojecteerde woningbouw in het bestemmingsplan ‘Heerhugowaard Zuid’. Hiermee wordt voldaan aan de richtwaarde van 45 dB(A) etmaalwaarde.

Het maximaal geluidniveau bedraagt ten hoogste 51 dB(A) op de bestaande woning en 55 dB(A) etmaalwaarde op de geprojecteerde woningbouw in het bestemmingsplan ‘Heerhugowaard Zuid’. Hiermee wordt voldaan aan de richtwaarde van 65 dB(A) in de dag-, 60 dB(A) in de avond- en 55 dB(A) in de nachtperiode.

Geconcludeerd wordt dat beide vormen van geluidbelasting - wegverkeer voor het woonzorgcomplex en omgevingslawaai voor bestaande en geprojecteerde woningen in de omgeving - geen belemmering vormen voor de uitvoering van het plan.

4.4.1 Algemeen     

Het waterbeleid op rijksniveau is verwoord in het Nationaal Waterplan. Het provinciaal waterbeleid is verwoord in het Waterplan 2010 - 2015. Het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier heeft het Waterbeheerplan 4 opgesteld. Dit is enerzijds een voortzetting van het lopende beleid, anderzijds anticipeert het op een tijdige en doelmatige realisatie van de KRW en het NBW. De gemeenschappelijke visie van de gemeente Heerhugowaard en het Hoogheemraadschap staat beschreven in het ‘Waterplan Heerhugowaard 2006 – 2015’. Door de integrale aanpak worden het water (kwalitatief en kwantitatief), wonen, werken, recreatie en de natuur in hun onderlinge relaties in het waterplan in beeld gebracht, met een bijbehorende aanpak en invulling in de vorm van streefbeelden.

Het plangebied is gelegen in het peilgebied 03150-10 van de polder Heerhugowaard. Ter plaatse

wordt een streefpeil gehanteerd van NAP -3,90 meter. Rondom het plangebied is open water

aanwezig in de vorm van enkele perceelscheidingssloten en een wegsloot. Via een stelsel van

waterlopen watert het gebied in zuidwestelijke richting af naar het gemaal aan de Huygendijk. In de

directe nabijheid van het plangebied is geen KRW- waterlichaam aanwezig.

Er wordt een nieuwe watergang aangelegd, die de scheiding gaat vormen tussen het woonperceel aan de voorzijde en Abel Tasman aan de achterzijde. Voor het aanleggen van deze watergang is op basis van de Keur een watervergunning nodig. Daarnaast wordt de bestaande watergang aan de noordoostzijde deels gedempt om aan die zijde een deel van de groene inpassing vorm te kunnen geven.

Bij de ontwikkeling op het achterterrein is het van belang aan te sluiten op de uitgangspunten van duurzaam bouwen, het hemelwater en afvalwater gescheiden aan te leggen en terughoudend te zijn met het gebruik van uitlogende materialen.

Tot slot gelden voor dit project de uitgangspunten voor watercompensatie bij een toevoeging van verhard oppervlak. Door het wegnemen van oorspronkelijke bebouwing en verharding komt er circa 1.230 m2 aan verharding te vervallen (loodsen, schuren en terreinverharding). De terug te bouwen bijgebouwen, de toevoeging van Abel Tasman op het achterterrein en de daarvoor benodigde toegangsweg zorgen daarentegen voor een toevoeging van ca. 5.100 m2 aan nieuwe verharding. Per saldo is er daarom sprake van een toevoeging van ca. 3.870 m2 aan verharding binnen het plangebied.

Op basis van de Keur is een compensatie-eis van toepassing bij een toename aan verhard oppervlak groter dan 800 m2. Bij een toename aan verharding tot 2.000 m2 dient deze compensatie te bestaan uit de toevoeging van open water met een oppervlakte van 10% van de netto-toevoeging aan verharding. Voor ontwikkelingen waarbij de toename aan verharding groter is, zoals in dit geval, kan met een maatwerkoplossing worden ingestemd.

In dit specifieke geval zal een nieuwe watergang worden aangelegd, als afscheiding tussen het voor- en achterperceel. Deze watergang voorziet tevens in extra wateroppervlak dat als compensatie gezien kan worden, en omvat een oppervlakte van ca. 300 m². In het naastgelegen projectgebied 'Land van Luna, plandeel 4' is voor de beoogde ontwikkeling aldaar overigens al ruimschoots in watercompensatie voorzien. Per saldo is er daarom voldoende oppervlaktewater aanwezig om samen met de nieuw aan te leggen watergang te voorzien in waterbergend vermogen naar aanleiding van de toename aan verharding.

4.4.2 Watertoets     

In het kader van de voorbereidingsprocedure zal het voorontwerp-bestemmingsplan voor vooroverleg zoals bedoeld in het artikel 3.1.1. van het Besluit ruimtelijke ordening, worden aangeboden aan het hoogheemraadschap.

4.7.1 Vogel- en Habitatrichtlijnen     

De Vogelrichtlijn- en Habitatrichtlijngebieden worden in Nederland gecombineerd als Natura 2000-gebieden aangewezen. De al eerder aangewezen Vogelrichtlijngebieden worden daarbij opnieuw aangewezen. De aanwijzing van Natura 2000-gebieden is in 2007 begonnen en in 2008 afgerond. De aanwijzing legt de precieze begrenzing van een gebied, voor welke soorten en/of habitattypen het is aangewezen en welke doelstellingen er voor deze soorten en/of habitattypen gelden, vast. Selectie en begrenzing van de gebieden en de doelstellingen gebeurt op basis van ecologische argumenten. Sociale en economische factoren mogen bij de selectie en begrenzing van deze gebieden geen rol spelen. Voor alle gebieden worden ook beheerplannen opgesteld. Deze beheerplannen maken duidelijk welke activiteiten wel en niet mogelijk zijn in en rond die gebieden. Ook staat in de beheerplannen hoe de doelen worden gehaald.

Binnen de grenzen van dit bestemmingsplan liggen geen Natura 2000 gebieden, noch grenst het bestemmingsplan aan zulke gebieden. Het dichtsbijgelegen Natura 2000 gebied, zijn de kustduinen. Met dit gebied bestaat geen ecologisch relatie.

4.7.2 Ecologische hoofdstructuur     

De ecologische hoofdstructuur is een samenhangend netwerk van bestaande en nog te ontwikkelen belangrijke natuurgebieden in Nederland. Het vormt de basis voor het Nederlandse natuurbeleid. Het is de basis van een beleidsplan dat tot doel heeft de natuurwaarden in Nederland te stabiliseren. De ecologische hoofdstructuur is opgebouwd uit kerngebieden, natuurontwikkelingsgebieden en verbindingszones.

Kerngebieden zijn natuurterreinen, landgoederen, bossen, grote wateren en waardevolle agrarische cultuurlandschappen die minimaal 250 hectare groot zijn. Natuurontwikkelingsgebieden zijn gebieden met goede mogelijkheden voor het ontwikkelen van natuurwaarden, van nationale en/of internationale betekenis. Verbindingszones zijn gebieden die kern- en natuurontwikkelingsgebieden als het ware aan elkaar knopen. Het doel is ook om deze structuur te laten aansluiten op ecologische verbindingszones in het buitenland.

Binnen het plangebied zijn geen onderdelen van de ecologische hoofdstructuur aanwezig. Het meest nabij gelegen gebied dat als ecologische hoofdstructuur is aangewezen, ligt direct aan de overzijde van de N508. De kortste afstand van het plangebied tot deze locatie bedraagt ca. 150 m. Gelet op deze afstand en gelet op de fysieke barrière die de N508 vormt tussen het plangebied en de ecologische hoofdstructuur, worden van het voorgenomen plan geen effecten op de ecologische hoofdstructuur verwacht.

4.7.3 Flora en Fauna     

Waar de Vogel- en Habitatrichtlijnen en de Ecologische Hoofdstuctuur hoofdzakelijk op gebiedsbescherming gericht zijn, is de Flora- en faunawet specifiek gericht op de bescherming van specifieke soorten (flora en fauna). Bij iedere ruimtelijke ingreep is daarom op lokaal niveau de vraag aan de orde of hiermee beschermde soorten geschaad (kunnen) worden.

Om daar voor dit plan meer inzicht in te krijgen, is door onderzoeksbureau Van der Goes en Groot een ecologische quick-scan uitgevoerd waarvan de onderzoeksrapportage is opgenomen als bijlage 3.

De onderzoeksrapportage staat stil bij huidige situatie van het plangebied en bij de voorgenomen ingrepen die mogelijk van invloed kunnen zijn op beschermde soorten. Vervolgens wordt per categorie van soorten bezien of negatieve effecten op kunnen treden. Een beknopte weergave van de conclusies uit het onderzoeksrapport, luidt dat:

1. het onderzoeksgebied in potentie geschikt is voor beschermde soorten amfibieën, vogels en (kleine) zoogdieren.
2. voor amfibieën en kleine zoogdieren - met uitzondering van vleermuizen - geldt dat gezien het aanwezige biotoop, het oppervlak ervan, de geografische ligging en informatie uit de vakliteratuur over populaties in de omgeving, uitsluitend licht beschermde soorten aanwezig zullen zijn of verwacht kunnen worden. Voor deze licht beschermde soorten gelden geen verbodsbepalingen voor werkzaamheden in het kader van ruimtelijke ontwikkeling en inrichting.
3. In het plangebied kunnen broedvogels voorkomen. Voor de verwachte aanwezige broedvogels dienen werkzaamheden waarbij nesten vernield of verstoord kunnen worden, buiten het broedseizoen plaats te vinden. In dat geval is geen ontheffing nodig van de Flora- en faunawet. Het broedseizoen loopt grofweg van half maart tot half juli.
4. Voor mogelijk aanwezige foeragerende vleermuizen in het plangebied wordt geen negatief effect verwacht als gevolg van de beoogde ontwikkeling. Het plangebied maakt namelijk een klein onderdeel uit van een (veel) groter foerageergebied en in de naaste omgeving zijn veel vergelijkbare biotopen aanwezig. De vleermuizen kunnen om die reden makkelijk uitwijken.

Rekening houdend met deze conclusies en maatregelen, staat de Flora- en fauna wet de uitvoering van het plan niet in de weg.

4.8.1 Archeologie algemeen     

Het Europees verdrag inzake de bescherming van het archeologisch erfgoed (het verdrag van Valletta) is ingevoerd middels een wijziging van de Monumentenwet (Wet op de archeologische monumentenzorg, WAMZ) die op 1 september 2007 in werking is getreden. Het Verdrag heeft tot doel om archeologie te laten fungeren als inspiratiebron en toevoeging van kwaliteit aan de ruimtelijke ontwikkeling van stad en land, ook wel culturele planologie genoemd. Hiermee wordt tot uitdrukking gebracht dat het archeologisch onderzoek en de juridisch – planologische vertaling daarvan een volwaardige plaats heeft gekregen in het planologisch afwegingsproces. De WAMZ gaat uit van: het zoveel mogelijk bewaren van archeologische waarden in de bodem, het bevorderen van een in een zo vroeg mogelijk stadium van ruimtelijke ordening rekening houden met archeologische waarden en het principe “de verstoorder betaalt” voor het archeologisch onderzoek en de eventuele opgraving.

De WAMZ kent drie verschillende regimes:

• voor m.e.r. plichtige projecten;
• voor het bouwen en uitvoering van werken in het kader van bestemmingsplannen en projectbesluiten;
• voor ontgrondingen.

4.8.2 Regime voor het bouwen en ontgrondingen     

Artikel 38a van de Monumentenwet verplicht de gemeenteraad om bij vaststelling van nieuwe bestemmingsplannen rekening te houden met in de grond aanwezige dan wel te verwachten monumenten. Dat betekent dat er een archeologisch onderzoek moet plaats vinden. Gebieden met archeologische verwachtingswaarden zullen in veel gevallen dan ook de dubbelbestemming “Waarde –Archeologie” krijgen. In de voorschriften worden naast de categorie van het gebied, de relevante begrippen gedefinieerd en de archeologiegebieden als dubbelbestemming met voorrangsbepaling aangegeven. Voor gebieden met deze bestemming geldt met betrekking tot het bouwen, dat herbouw bij recht is toegestaan, mits de bestaande fundering niet wordt gewijzigd. Voor de overige bouwwerken die op grond van de andere bestemming in principe zijn toegestaan en waarvoor een reguliere bouwvergunning is vereist, geldt een bouwverbod waarvan met een omgevingsvergunning kan worden afgeweken. De omgevingsvergunning wordt verleend als:

1. er geen archeologische waarden in het geding zijn;
2. de archeologische waarden in voldoende mate worden veiliggesteld;
3. de archeologische waarden door de bouwactiviteiten niet worden geschaad of mogelijke schade voorkomen kan worden door het verbinden van regels aan de omgevingsvergunning;

Die regels zijn:

• het treffen maatregelen, waardoor archeologische waarden in de bodem behouden kunnen blijven;
• het doen van opgravingen;
• de begeleiding van de bouwwerkzaamheden door een archeologisch deskundige.

Deze omgevingsvergunning is niet nodig voor vergunningvrije bouwwerken. Voor ontgrondingen is een omgevingsvergunning voor werken geen bouwwerk zijnde en/of werkzaamheden vereist. Deze omgevingsvergunning wordt onder dezelfde voorwaarden verleend als beschreven bij de omgevingsvergunning voor bouwen. De aanvraag van een omgevingsvergunning gaat vergezeld van een rapport, waaruit blijkt dat de archeologische waarde van het terrein dat blijkens de aanvraag wordt verstoord in voldoende mate is vastgesteld.

Artikel 41a van de Monumentenwet bepaalt dat voornoemde regeling niet van toepassing is op projecten kleiner dan 100 m². De gemeenteraad kan hiervan afwijken en een andere oppervlakte vaststellen.

4.8.3 Archeologische waarden in het plangebied     

Het gemeentebestuur heeft een globale inventarisatie van archeologische waarden voor de hele gemeente laten uitvoeren als bedoeld in artikel 38a van de Monumentenwet. De resultaten van het onderzoek zijn weergeven op de “Beleidskaart Archeologie”, die als onderlegger dient voor bestemmingsplannen. Een uitsnede van deze beleidskaart is opgenomen in figuur 8.

Figuur 8 - Uitsnede 'Beleidskaart Archeologie'

De archeologische verwachtingswaarde voor de Jan Glijnisweg is op perceelsniveau beoordeeld. Voor een strook langs de Jan Glijnisweg met een breedte van ca. 75 m aan weerszijden van de weg, geldt een milder regime waarbij archeologisch onderzoek verplicht is bij bouw- en grondwerkzaamheden groter dan 500 m2 én dieper dan 40 cm.

Vanaf de Jan Glijnisweg gezien geldt achter deze zone een lagere verwachtingszone, waardoor onderzoek pas verplicht is bij ingrepen groter dan 2.500 m2 én dieper dan 40 cm.

In dit bestemmingsplan zullen om die reden twee dubbelbestemmingen worden opgenomen, die voor beide zones voorzien in een beschermingsregime en archeologisch onderzoek verplicht stellen vanaf de bijbehorende drempelwaarden.

Met het oog op de beoogde ontwikkeling geldt dat de bebouwing op het achterterrein de maatgevende oppervlakte van 2.500 m2 al bijna overschrijdt. Samen met de aanleg van de watergang en de verdere ingrepen voor terreininrichting, wordt deze maat zeker overschreden. Archeologisch onderzoek is om die reden nodig.

Het archeologisch onderzoek is uitgevoerd door onderzoeksbureau Grondslag, waarvan de onderzoeksrapportage is opgenomen als bijlage 4. Hieruit blijkt dat door erosie van oude bodemlagen geen archeologische resten worden verwacht. De conclusie luidt dat bij de voorgenomen ingrepen geen archeologische waarden in het geding komen.

Omdat een toevalsvondst nooit uit te sluiten valt, wordt voor dergelijke gevallen voor de volledigheid verwezen naar de meldingsplicht conform artikel 53 van de Monumentenwet uit 1988.

4.8.4 Cultuurhistorie en monumenten     

Het gebied waarop het Bestemmingsplan Jan Glijnisweg 1, 1a en Abel Tasman betrekking heeft is getoetst aan de cultuurhistorische waardenkaart van de provincie Noord-Holland.

Wel is de bebouwing op het perceel aangemerkt als historische lintbebouwing en is de stolpboerderij aangemerkt als provinciaal monument. Daarnaast zijn de linten en verkavelingspatronen en daarmee ook de waterstructuren van waarde voor de karakteristiek van het gebied.

Binnen de gemeente Heerhugowaard is een nadere historisch - geografische inventarisatie uitgevoerd door de Cultuur Compagnie. Het bijbehorende rapport is te raadplegen via de gemeentelijke website. Als bijlage bij dit rapport is een overzicht van cultuurhistorisch waardevolle en karakteristieke panden en objecten in Heerhugowaard gevoegd. Samen zijn beide documenten opgenomen als Bijlage 2 bij de regels van dit bestemmingsplan. Ook hierin is de stolpboerderij als waardevol element benoemd.

Het bestemmingsplan voorziet in de ontwikkeling van het achterterrein met een woonzorgcomplex. Het karakteristieke verkavelingspatroon, de lintbebouwing aan de voorzijde en de stolpboerderij zelf blijven hiermee ongemoeid. De cultuurhistorische waarden in het gebied zijn zodoende niet in het geding. Om de stolpboerderij ook bij mogelijk toekomstige aanpassingen of ingrepen te beschermen, wordt in de bestemmingsregels voorzien in een beschermde dubbelbestemming.

4.11.1 Besluit externe veiligheid inrichtingen     

Met de inwerkingtreding van het ‘Besluit externe veiligheid inrichtingen’ is een aanzet gegeven tot het opstellen van normen voor externe veiligheid. Het besluit is gepubliceerd in het Staatsblad van 10 juni 2004 en in werking getreden op 27 oktober 2007. Binnen het plangebied bevinden zich geen Bevi-inrichtingen.

4.11.2 Transport van gevaarlijke stoffen     

Het besluit externe veiligheid transportroutes (Bevt) en de bijbehorende Regeling Basisnet zijn op 1 april 2015 in werking getreden. Het Bevt regelt de taken en verantwoordelijkheden van de leidingexploitant en de gemeenten. De normstelling is in lijn met het Besluit externe veiligheid inrichtingen (Bevi).

4.11.3 Besluit externe veiligheid buisleidingen     

Het besluit externe veiligheid buisleidingen (Bevb) en de bijbehorende Regeling externe veiligheid buisleidingen (Revb) zijn op 1 januari 2011 in werking getreden. Het Bevb regelt de taken en verantwoordelijkheden van de leidingexploitant en de gemeenten. De normstelling is in lijn met het Besluit externe veiligheid inrichtingen (Bevi).

4.11.4 Algemeen     

Externe veiligheid gaat over de opslag, transport en/of bewerking van gevaarlijke stoffen. Het beleid van de externe veiligheid is gelegitimeerd door de doelstelling dat de risico’s van bedrijfsmatige activiteiten met gevaarlijke stoffen beheerst worden en in wisselwerking hiermee andere ruimtelijke activiteiten in de nabijheid hiervan. Met de inwerkingtreding van het Besluit externe veiligheid inrichtingen (Bevi) is een aanzet gegeven tot het opstellen van normen voor externe veiligheid. Het besluit is gepubliceerd in het Staatsblad van 10 juni 2004 en in werking getreden op 27 oktober 2007.

Het besluit kent twee belangrijke begrippen waaraan moet worden getoetst namelijk het plaatsgebonden risico en het groepsrisico.

Het plaatsgebonden risico

Onder plaatsgebonden risico wordt verstaan: risico op een plaats buiten een inrichting, uitgedrukt als de kans per jaar dat een persoon, die onafgebroken op die plaats zou verblijven, overlijdt als rechtstreeks gevolg van een ongewoon voorval binnen die inrichting waarbij een gevaarlijke stof is betrokken.

Het plaatsgebonden risico wordt beheerst door de inherente veiligheid (veiligheidsmaatregelen die aan risicobronnen zijn opgelegd zonder tussenkomst van externe veiligheid) waarmee risicobronnen zijn omgeven. De kans op een ongeval is daardoor zowel volgens de risicoanalyseberekeningen als blijkens de statistiek buitengewoon klein. Het plaatsgebonden risico is daarom een norm waaraan moet worden voldaan.

Het groepsrisico

Onder groepsrisico wordt verstaan: cumulatieve kansen per jaar dat ten minste 10, 100 of 1000 personen overlijden als rechtstreeks gevolg van hun aanwezigheid in het invloedsgebied van een inrichting en een ongewoon voorval binnen die inrichting waarbij een gevaarlijke stof is betrokken.

De mogelijkheid van een ramp is een beleidsrelevante afweging voor de inrichting van de ruimte. Omdat de kans op een ongeval buitengewoon klein is, is de zeer kleine kans op een ramp daarmee per definitie een gegeven. Het groepsrisico is om die reden een oriëntatiewaarde, ten aanzien waarvan een afweging moet worden gemaakt.

Het groepsrisico is de risicomaat die bij de bestuurlijke afweging een rol speelt om te verantwoorden welk ramprisico samenhangt met het ruimtelijke ordening- of het milieuvergunningbesluit. Dit komt neer op het aangeven in welke mate de kans op sociale ontwrichting voor de (lokale) samenleving, gegeven de lokale maatschappelijke baten en kosten, te tolereren is. Bij het groepsrisico gaat het niet om de bescherming van de individuele burger, maar om het tolereren van een ramprisico op grond van afwegingen over het belang van ruimtelijke activiteiten naast andere afwegingen.

De verantwoordingsplicht (algemeen)

De kans dat in één keer een groep burgers van een bepaalde omvang komt te overlijden (groepsrisico of misschien duidelijker het ramprisico) moet worden verantwoord. Het verantwoorden houdt in dat het afwegingsproces voor de burgers en belanghebbende navolgbaar is. Dit afwegingsproces draagt het besluit om de risicosituatie, waarbij een zeer kleine kans bestaat dat een ramp zou kunnen plaatsvinden, te aanvaarden. In de artikelen 12 en 13 van het Bevi is de verantwoordingsplicht voor het bevoegd gezag ten aanzien van de acceptatie van het groepsrisico wettelijk geregeld. Artikel 12 regelt de verantwoordingsplicht bij milieuvergunningen en artikel 13 bij de vaststelling van besluiten in het kader van de Wet ruimtelijke ordening. In artikel 13 lid 1 onder a tot en met i staat aangegeven welke onderwerpen in elk geval in de verantwoordingsplicht aan de orde moeten komen. “In elk geval” is limitatieve opsomming en betekent dat er ook nog andere onderwerpen aan de verantwoordingsplicht kunnen worden toegevoegd. De informatie die volgens het Bevi in elk geval bij de verantwoordingsplicht moet worden betrokken is:

1. het aantal personen in het invloedsgebied;
2. het groepsrisico;
3. de mogelijkheden tot risicovermindering door degene die de inrichting drijft;
4. maatregelen ter beperking van het groepsrisico die in het besluit zijn opgenomen;
5. voorschriften ter beperking van het groepsrisico te verbinden aan de inrichting;
6. voor en nadelen van andere ruimtelijke ontwikkelingen met een lager groepsrisico;
7. de mogelijkheden om het groepsrisico te beperken in nabije toekomst;
8. mogelijkheden op de voorbereiding van rampenbestrijding;
9. mogelijkheden tot zelfredzaamheid;

De beleidsvisie “Externe Veiligheid”

In juni 2010 heeft de gemeenteraad de “Beleidsvisie externe veiligheid in Heerhugowaard vastgesteld. De beleidsvisie “Externe Veiligheid” geeft aan dat het beleid zich richt op het beperkt houden van de toename van het groepsrisico dat ontstaat door ruimtelijke besluiten of Milieuvergunningen. De beleidsvisie onderscheidt drie soorten te doorlopen verantwoordingsprocessen. Welk proces voor de verantwoording wordt doorlopen hangt af van de hoogte van het groepsrisico in relatie tot de oriëntatiewaarde.

4.11.5 Toetsing     

Aan de hand van de risicokaart is in beeld gebracht of en zoja welke risicovolle inrichtingen er in de omgeving van het plangebied aanwezig zijn. Ook aangewezen transportroutes zijn op deze manier in beeld gebracht. Een uitsnede van de risicokaart is opgenomen in figuur 10.

Figuur 10 - Uitsnede risicokaart (plangebied groen omlijnd)

Op deze uitsnede vallen drie risicobronnen waar te nemen, te weten:

• Tuinbouwbedrijf Nol V.O.F., Slingerdijk 6;
• BP Tankstation Stad van de Zon, Oosttangent 2;
• de N508 als transportroute voor gevaarlijke stoffen.

In verband met de aanwezigheid van een bovengrondse propaantank, kent Tuinbouwbedrijf Nol V.O.F. een plaatsgebonden risico contour van PR 10-6 van 10 m. Gelet op de afstand van ca. 1 km tot het plangebied is van een extern veiligheidsrisico op het plangebied geen sprake. Van een invloedsgebied met verantwoordingsplicht voor het groepsrisico is bij deze inrichting geen sprake.

Het BP tankstation betreft vanwege de aanwezigheid van LPG-levering een Bevi-inrichting. De grens van het invloedsgebied waarbij verantwoording van het groepsrisico nodig is, ligt in dit geval op 150 m. Het plangebied ligt op ca. 450 m en dus buiten deze zone.

Het plaatsgebonden risico wordt in dit geval gevormd door het LPG-vulpunt (zone PR10-6 is 40 m), het LPG-reservoir (zone PR10-6 is 40 m) en de afleverinstallatie (zone PR10-6 is 15 m). Gelet op de eerder genoemde afstand tot het plangebied van ca. 450 m zorgen ook deze risicocontouren niet voor een belemmering van de beoogde ontwikkeling.

Tot slot is er sprake van het vervoer van gevaarlijke stoffen over de N508. Hiervan reikt de PR10-6 contour niet tot buiten de weg. Van een overschrijding van de oriëntatiewaarde voor het groepsrisico is geen sprake. Mede gelet op de afstand tot het plangebied (ca. 200 m) vormt ook deze risicobron geen belemmering voor de beoogde ontwikkeling. Overigens is de Huygendijk tegenwoordig vanaf de Oosttangent in noordelijke richting afgesloten voor autoverkeer. De rode belijning op de risicokaart in figuur 10 is zodoende niet meer actueel op dit punt.

Geconcludeerd wordt dat het aspect externe veiligheid de uitvoering van het plan niet in de weg staat.

6.2.1 De Wabo en het vergunningvrij bouwen     

Sinds 1 oktober 2010 geldt de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) Artikel 2.1 is het kernartikel van de wet en noemt in de eerste plaats de activiteiten waarvoor op grond van de wet een omgevingsvergunning is vereist. Voor het bestemmingsplan zijn met name de in lid 1 onder a (bouwen), b (aanleggen) en c (gebruik) genoemde activiteiten van belang. Een omgevingsvergunning voor de activiteit bouwen wordt in het algemeen op twee punten aan het bestemmingsplan getoetst namelijk:

1. de omvang (lengte, breedte, hoogte, percentage enz.)
2. gebruik (wonen, detailhandel, horeca enz.)

Als aan de eisen van het bestemmingsplan wordt voldaan, kan het bestemmingsplan geen grond zijn om de vergunning nog te weigeren. Wordt niet aan de eisen van het bestemmingsplan voldaan dan kunnen Burgemeester en wethouders met een omgevingsvergunning afwijken van het bestemmingsplan. Afwijken van het bestemmingsplan kan zowel voor de omvang als voor het gebruik. Het is aan Burgemeester en wethouders om te beoordelen of zij van die bevoegdheid gebruik maken.

De uitzonderingen op de omgevingsvergunningplicht worden genoemd in artikel 2.3 van de Wabo, juncto bijlage II van het Besluit omgevingsrecht (Bor). Artikel 2.3 lid 1 van het Bor heeft alleen betrekking op het verbod dat wordt genoemd in artikel 2.1 onder a (bouwen) van de Wabo. Het tweede lid van het artikel heeft zowel betrekking op het verbod genoemd onder a als onder c (bouwen en gebruik). Dat betekent dat de onder lid 1 genoemde categorieën alleen vergunningvrij zijn als het gebruik conform het bestemmingsplan is of met een omgevingsvergunning wordt afgeweken van het gebruik van het bestemmingsplan. De in lid 2 genoemde catgorieën zijn altijd, ongeacht het gebruik, vergunningvrij.

6.3.1 Begrippen     

In artikel 1 zijn de begripsbepalingen opgenomen. Begripsbepalingen zijn nodig om een planologisch - juridische precisering ten opzichte van het algemeen spraakgebruik te verkrijgen. In beginsel dient er voor gewaakt te worden een begrip een sterk van het spraakgebruik afwijkende betekenis te geven. Begripsbepalingen zijn alleen dan nodig indien het begrip gebruikt wordt in de planregels en dit begrip zonder nadere definitie tot verwarring zou kunnen leiden.

6.3.2 Wijze van meten     

In het artikel ‘Wijze van meten’ is aangegeven hoe moet worden gemeten. Daar waar het in het algemeen spraakgebruik vaak duidelijk is wat wordt bedoeld met bijvoorbeeld de lengte, hoogte of inhoud van een bouwwerk, is het in juridische zin nodig hier duidelijk in te zijn. De voor dit bestemmingsplan relevante meetvoorschriften zijn daarom van een eenduidige wijze van meten voorzien.

6.4.1 Maatschappelijk     

De toegangsweg tot het achtererf en het achtererf zelf zijn bestemd als Maatschappelijk. Om te voorkomen dat hiermee een veelvoud aan maatschappelijke functies wordt mogelijk gemaakt, wat bij maatschappelijke bestemmingen vaak het geval is maar op deze locatie ongewenst is, is de bestemmingsomschrijving strikt afgestemd op de nu beoogde ontwikkeling.

Voorts is bepaald dat gebouwen binnen het bouwvlak gebouwd moeten worden. Dit is op de verbeelding opgenomen met een maximum bebouwingspercentage. Ook goot- en bouwhoogtes staan op de verbeelding aangegeven, met uitzondering van twee mogelijke hoogte-accenten waarvoor de maximum maten in de regels zijn vastgelegd.

Aan de zijde waar de maatschappelijke bestemming aan de woonbestemming grenst, is bovendien de aanduiding 'Water' opgenomen. Hiermee is in de regels vastgelegd dat er ter plaatse een watergang aangelegd moet worden. Door op de verbeelding een ruimer vlak aan te duiden, kan met de exacte ligging en omvang nog (beperkt) worden geschoven.

6.4.2 Tuin - 2     

De bestemmingen 'Tuin - 2' kent een zeer beperkte bouwmogelijkheid om het karakter van de hoofdbebouwing in relatie tot het straatbeeld te behouden. Het bouwen op de bestemming ''Tuin - 2' is slechts toegestaan voor het aan de voor- en zijgevel aanbouwen van een uitbouw / erker of een entreepartij. De lengte van de uitbouw/erker of een entreepartij is afhankelijk van de gevellengte van de woning. Binnen de bestemming 'Tuin - 2' mogen buiten de garageoprit twee personenauto’s worden geparkeerd. Op de garageoprit mag dus altijd worden geparkeerd.

6.4.3 Water     

Het water rondom het plangebied is bestemd als 'Water'. en het nieuw aan te leggen water tussen het woonperceel en de nieuwbouw voor Abel Tasman zijn bestemd als Water. Binnen deze bestemming zijn toegelaten waterlopen, bruggen, weg- en waterbouwkundige kunstwerken en kunstobjecten.

6.4.4 Wonen - 1     

Dit artikel heeft betrekking op het woonperceel, met uitzondering van de voorzijde die als Tuin-2 is bestemd. Het woonhuis en het zij- en achtererf zijn als Wonen-1 bestemd, waarmee in algemene zin de woonfunctie mogelijk wordt gemaakt.

6.4.5 Waarde - Archeologie 3 en Waarde - Archeologie 4     

De op de verbeelding voor de 'Waarde - Archeologie 3' en 'Waarde - Archeologie 4' aangewezen gronden zijn, naast de andere daar voorkomende bestemmingen, mede bestemd voor archeologische waarden. De bestemmingen 'Waarde - Archeologie 3' en 'Waarde - Archeologie 4' zijn dubbelbestemmingen. Deze bestemmingen gaan voor de andere bestemmingen op deze gronden. Alleen wanneer duidelijk is dat de waarde archeologie niet wordt geschonden, of als de waarde archeologie wel wordt geschonden en daarvoor een omgevingsvergunning kan worden verleend, kunnen de andere bestemmingen worden verwezenlijkt. Aan de toekenning van de bestemmingen 'Waarde - Archeologie 3' en 'Waarde - Archeologie 4' ligt de 'Archeologienota Erf Goed' van de gemeente Heerhugowaard ten grondslag. Deze nota onderscheidt 5 categorieën van bodemroeringen, waarbij archeologisch onderzoek noodzakelijk is. 'Waarde - Archeologie 3' stelt dergelijk onderzoek verplicht bij ingrepen groter dan 500 m2 én dieper dan 0,4 m. Binnen 'Waarde - Archeologie 4' is onderzoek verplicht vanaf 2.500 m2 én dieper dan 0,4 m.

6.4.6 Waarde - Cultuurhistorie     

De op de verbeelding voor 'Waarde - Cultuurhistorie' aangewezen gronden zijn, mede bestemd voor het behoud, de bescherming en het herstel van de cultuurhistorische, bouwhistorische en beeldbepalende elementen in de op die grond gelegen bouwwerken en objecten, die in de nota 'Gemeente Heerhugowaard een historisch - geografische inventarisatie' (inclusief de karakteristieke bebouwing) zijn opgenomen.

De dubbelbestemming 'Waarde - Cultuurhistorie' voorziet in geval van sloop van deze panden in een herbouw conform de oorspronkelijke contour. Voor het verrichten van werken en werkzaamheden aan objecten met een cultuurhistorische waarde is een omgevingsvergunning van burgemeester en wethouders nodig. Voordat burgemeester en wethouders deze vergunning afgeven, winnen zij advies in van een deskundige op het gebied cultuurhistorie, omtrent de mate van aantasting van de cultuurhistorische waarde en maatregelen ter voorkoming van aantasting van de cultuurhistorische waarde van het object.

Wanneer naast de dubbelbestemming 'Waarde - Cultuurhistorie' ook de dubbelbestemming 'Waarde - Archeologie' op de gronden ligt, gaat de dubbelbestemming 'Waarde - Archeologie' voor de dubbelbestemming 'Waarde - Cultuurhistorie'. De dubbelbestemmingen gaan voor de bestemming. De dubbelbestemming 'Waarde - Cultuurhistorie' heeft voor de plantoetsers tevens een signaalfunctie dat er met het object iets bijzonders aan de hand is.

6.5.1 Anti-dubbeltelregel     

Grond die eenmaal in aanmerking is genomen bij het toestaan van een bouwplan waaraan uitvoering is gegeven of alsnog kan worden gegeven, blijft bij de beoordeling van latere bouwplannen buiten beschouwing. Hierdoor wordt voorkomen dat met gebruikmaking van privaatrechtelijke overeenkomsten, de publiekrechtelijke regels worden ondergraven.

6.5.2 Algemene afwijkingsregels     

Dit artikel biedt een aantal algemene regelingen die bij voorkomende gevallen kunnen worden toegepast om af te wijken van de regels uit het bestemmingsplan. Het gaat dan in de regel om situaties met relatief kleinschalige strijdigheden. Overigens blijft het van geval tot geval een afweging van het college van burgemeester en wethouders om wel of niet af te wijken van de regels. Het is daarbij aan de aanvrager om te motiveren waarom van de afwijkingsmogelijkheid gebruik moet worden gemaakt en de reguliere regels uit het bestemmingsplan niet toereikend zijn.

6.5.3 Overgangs- en Slotregels     

Overgangsregels zijn van toepassing op situaties (gebruik) die op het moment van het van kracht worden van dit bestemmingsplan van het nieuwe plan afwijken, dan wel op basis van een geldige omgevingsvergunning nog gebouwd mogen worden (bouwwerken). Met deze overgangsregels wordt duidelijk dat die afwijking toegestaan is, maar wel begrensd is tot de bestaande afwijking.

Tenslotte wordt in de regels vastgelegd op welk moment het bestemmingsplan is vastgesteld en onder welke titel het plan heeft.

6.6.1 Uitvoerbaarheid     

Ingevolge artikel 3.1.6. onder f van het Besluit ruimtelijke ordening, dienen in de toelichting bij een bestemmingsplan de uitkomsten van het onderzoek naar de uitvoerbaarheid van het plan weergegeven te worden. Die uitvoerbaarheid kan onderscheiden worden in maatschappelijke en financiële uitvoerbaarheid.

6.6.2 Handhaving     

Handhaving en toezicht op de uitvoering zijn geregeld in hoofdstuk 7 van de Wet ruimtelijke ordening. Burgemeester en wethouders zijn primair verantwoordelijk voor de bestuursrechtelijke handhaving. Aan de aan burgemeester en wethouders opgedragen zorgplicht tot handhaving ligt de in de rechtspraak ontwikkelde ‘beginselplicht tot handhaving’ ten grondslag. Gelet op het algemeen belang dat gediend is met handhaving, zal ingeval van overtreding van een wettelijk voorschrift het bestuursorgaan dat bevoegd is om met bestuursdwang of een last onder dwangsom op te treden, in de regel van deze bevoegdheid gebruik moeten maken. Slechts onder bijzondere omstandigheden mag het bestuursorgaan weigeren dit te doen.

Onder de oude Wet op de Ruimtelijke Ordening is evenwel gebleken dat er onvoldoende garanties zijn voor het op adequaat niveau uitvoeren van het handhavingsbeleid van gemeenten. Er wordt vooral gecontroleerd en opgetreden op verzoek van derden. De Wro is er op gericht om deze geconstateerde tekortkomingen bij toezicht en handhaving weg te nemen. Om inzicht te bieden in het (gemeentelijk) handhavingsbeleid is in de Wro voorzien in verplichte rapportages, zoals een jaarlijks handhavingsplan en een handhavingsverslag.

6.7.1 Welstandsnota     

In de gemeente Heerhugowaard zijn op basis van de ruimtelijke structuur en de daarmee samenhangende overeenkomsten in functionele-, stedenbouwkundige- en/of architectonische kenmerken gebieden in 6 categorieën te onderscheiden, namelijk:

1. (historische) linten,
2. woongebieden,
3. centrumgebieden
4. bedrijventerreinen
5. buitengebied
6. overige gebieden.

Deze gebieden zijn weer onderverdeeld in 22 deelgebieden. Per gebied is een welstandsniveau vastgesteld. Er zijn drie welstandsniveaus namelijk:

• het bijzondere welstandsgebied, waar extra aandacht ten behoeve van de ruimtelijke kwaliteit is gewenst
• het reguliere welstandsgebied, waar de basiskwaliteit (de ondergrens) moet worden gehandhaafd
• het welstandsvrije gebied.

Zoals uit figuur 11 blijkt, gelden voor het voorligende bestemmingsplan de volgende deelgebieden uit de Welstandsnota:

• historische linten;
• buitengebied;
• overige gebieden.

Figuur 11 - Uitsnede deelgebiedenkaart Welstandsnota

1.1 Plan:     

Het bestemmingsplan Jan Glijnisweg 1, 1a en Abel Tasman met identificatienummer NL.IMRO.0398.BP53JGLIJNISWEG1A-VA01 van de gemeente Heerhugowaard.

1.2 Bestemmingsplan:     

De geometrisch bepaalde planobjecten met de bijbehorende regels en de daarbij behorende bijlagen.

1.3 Aanduiding:     

Een geometrisch bepaald vlak of figuur, waarmee gronden zijn aangeduid, waar ingevolge de regels, regels worden gesteld ten aanzien van het gebruik en/of het bebouwen van deze gronden.

1.4 Aanduidingsgrens:     

De grens van een aanduiding indien het een vlak betreft.

1.5 Aan-huis-gebonden beroep:     

Een dienstverlenend beroep, dat in of bij een woonhuis wordt uitgeoefend, waarbij het woonhuis in overwegende mate de woonfunctie behoudt en dat een ruimtelijk effect of ruimtelijke uitstraling heeft die met de woonfunctie in overeenstemming is.

1.6 Bebouwing:     

Eén of meer gebouwen en/of bouwwerken, geen gebouwen zijnde.

1.7 Bebouwingspercentage:     

Een in de regels of op de verbeelding aangegeven percentage, dat de grootte van het deel van het bouwvlak aangeeft dat maximaal mag worden bebouwd.

1.8 Bed & breakfast:     

Een kleinschalige overnachtingsaccommodatie gericht op het bieden van de mogelijkheid tot een toeristisch en kortdurend verblijf met het serveren van ontbijt. Een bed & breakfast is gevestigd in een woonhuis of bijgebouw en wordt gerund door de eigenaren van het betreffende huis.

1.9 Bestaand gebruik     

Het legale gebruik dat op het tijdstip van inwerkingtreding van het bestemmingsplan aanwezig is en/of de legale bebouwing die op dat tijdstip aanwezig of in uitvoering is krachtens een bouwvergunning/omgevingsvergunning voor het bouwen dan wel nog gebouwd kan worden met gebruikmaking van een reeds verleende vrijstelling op grond van de WRO, een ontheffing op basis van de Wro of een afwijkingsprocedure op basis van de Wabo.

1.10 Bestaand aantal woningen     

Het aantal woningen dat op het tijdstip van inwerkingtreding van het bestemmingsplan legaal aanwezig is en/of in uitvoering is krachtens een bouwvergunning/omgevingsvergunning voor het bouwen en/of gebruiken van een woning, dan wel nog gebouwd kan worden met gebruikmaking van een reeds verleende vrijstelling op grond van de WRO, een ontheffing op basis van de Wro of een afwijkingsprocedure op basis van de Wabo.

1.11 Bestemmingsgrens:     

De grens van een bestemmingsvlak.

1.12 Bestemmingsvlak:     

Een geometrisch bepaald vlak met eenzelfde bestemming.

1.13 Bijgebouw:     

Een op zichzelf staand, al dan niet vrijstaand gebouw, dat door de vorm onderscheiden kan worden van het hoofdgebouw en dat in architectonisch opzicht ondergeschikt is aan het hoofdgebouw.

1.14 Bouwen:     

Het plaatsen, het geheel of gedeeltelijk oprichten, vernieuwen of veranderen en het vergroten van een bouwwerk, alsmede het geheel of gedeeltelijk oprichten, vernieuwen of veranderen van een standplaats.

1.15 Bouwgrens:     

De grens van een bouwvlak.

1.16 Bouwperceel:     

Een aaneengesloten stuk grond, waarop ingevolge de regels een zelfstandige, bij elkaar behorende bebouwing is toegelaten.

1.17 Bouwperceelgrens:     

De grens van een bouwperceel.

1.18 Bouwvlak:     

Een geometrisch bepaald vlak, waarmee de gronden zijn aangeduid, waar ingevolge de regels bepaalde gebouwen en bouwwerken geen gebouwen zijnde zijn toegelaten.

1.19 Bouwwerk:     

Een bouwkundige constructie van enige omvang die direct en duurzaam met de aarde is verbonden.

1.20 Dak:     

Iedere bovenbeëindiging van een bouwwerk.

1.21 Detailhandel:     

Een bedrijfsmatig te koop aanbieden, waaronder begrepen de uitstalling ten verkoop, het verkopen en/of leveren van goederen aan personen die goederen kopen voor gebruik, verbruik of aanwending anders dan in de uitoefening van een beroeps- of bedrijfsactiviteit, zulks met uitzondering van horeca activiteiten.

1.22 Erfafscheiding     

Constructie voor het afscheiden van een erf of een gedeelte daarvan bij een hoofdgebouw, waarbij er sprake moet zijn van een functionele relatie tussen de erfafscheiding en het hoofdgebouw.

1.23 Gebouw:     

Elk bouwwerk, dat een voor mensen toegankelijke, overdekte, geheel of gedeeltelijk met wanden omsloten ruimte vormt.

1.24 Hoofdgebouw:     

Een gebouw dat, gelet op de bestemming, als het belangrijkste bouwwerk op een bouwperceel kan worden aangemerkt.

1.25 Huishouden:     

De bewoning van een woning door een alleenstaande, dan wel twee of meer personen die een duurzame, gemeenschappelijke huishouding voeren en waarbij sprake is van zelfstandige bewoning.

1.26 Kleinschalige bedrijfsmatige activiteit:     

De in de bijlage (Staat van bedrijfsactiviteiten tot en met categorie 3.1 Bedrijven en Milieuzonering VNG) genoemde bedrijvigheid, dan wel naar de aard en de invloed op de omgeving daarmee gelijk te stellen bedrijvigheid, die door zijn beperkte omvang in of bij een woonhuis met behoud van de woonfunctie kan worden uitgeoefend;

1.27 Kunstobject:     

Uiting van één der beeldende kunsten in de vorm van een bouwwerk, geen gebouw zijnde.

1.28 Kunstwerk:     

Een bouwwerk, geen gebouw zijnde ten behoeve van civieltechnische en/of infrastructurele doeleinden, zoals een brug, een dam, een duiker, een tunnel, een via- of aquaduct, een sluis, dan wel een daarmee gelijk te stellen voorziening.

1.29 Mantelzorg:     

Langdurige zorg die niet in het kader van een hulpverlenend beroep wordt geboden aan een hulpbehoevende door personen uit diens directe omgeving, waarbij zorgverlening rechtstreeks voortvloeit uit de sociale relatie en die de gebruikelijke zorg van huisgenoten voor elkaar overstijgt.

1.30 Pand:     

De kleinste bij de totstandkoming functioneel en bouwkundig-constructief zelfstandige eenheid die direct en duurzaam met de aarde is verbonden en betreedbaar en afsluitbaar is.

1.31 Peil:     

1. voor bouwwerken, waarvan de hoofdingang direct aan de weg grenst: de hoogte van de kruin van de weg ter plaatse van die hoofdtoegang;
2. in andere gevallen: de gemiddelde hoogte van het aansluitend afgewerkt terrein, waarbij plaatselijke, niet bij het verdere verloop van het terrein passende, ophogingen of verdiepingen aan de voet van het bouwwerk, anders dan noodzakelijk voor de bouw daarvan, buiten beschouwing blijven;
3. indien in of op het water wordt gebouwd: het waterpeil.

1.32 Prostitutie:     

Het zich beschikbaar stellen tot het verrichten van seksuele handelingen met een ander tegen vergoeding.

1.33 Seksinrichting:     

Een voor het publiek toegankelijke besloten ruimte waarin bedrijfsmatig, of in de omvang alsof zij bedrijfsmatig was, seksuele handelingen worden verricht, of vertoningen van erotisch/pornografische aard plaatsvinden. Onder seksinrichting wordt in ieder geval verstaan: een prostitutiebedrijf, alsmede een erotische massagesalon, een seksbioscoop, seksautomatenhal, sekstheater of een parenclub, al dan niet in combinatie met elkaar.

1.34 Voorgevel:     

De naar de openbare weg gerichte gevel van een gebouw / het hoofdgebouw die door zijn aard, functie, constructie of uitstraling als belangrijkste gevel kan worden aangemerkt.

1.35 Voorgevelrooilijn:     

Alle naar openbare wegen toegekeerde bouwgrenzen van het hoofdgebouw en het denkbeeldig verlengde daarvan.

1.36 Woning:     

Een complex van ruimten, uitsluitend bedoeld voor de huisvesting van één afzonderlijk huishouden.

1.37 Woonhuis:     

Een gebouw, dat één woning omvat, dan wel twee of meer naast elkaar en/of geheel of gedeeltelijk boven elkaar gelegen woningen omvat en dat qua uiterlijke verschijningsvorm als een eenheid beschouwd kan worden.

1.38 Woonzorgcomplex     

een al dan niet afgesloten inrichting met een cluster van wooneenheden waarbij de functie wonen wordt gecombineerd met zorg- en welzijnsvoorzieningen, veelal voorzien van bijbehorende voorzieningen gericht op dagbesteding, recreatie en educatie.

1.39 Woonzorgeenheid     

een gebouw of deel van een gebouw, dat blijkens zijn indeling en inrichting bestemd is voor de huisvesting van één bewoner van een woonzorgcomplex.

2.1 Lengte, breedte en diepte van gebouwen:     

Tussen de buitenwerkse gevelvlakken en/of het hart van de scheidingsmuren.

2.2 De dakhelling:     

Langs het dakvlak ten opzichte van het horizontale vlak.

2.3 De bouwhoogte van een bouwwerk:     

Vanaf het peil tot aan het hoogste punt van een gebouw of van een bouwwerk, geen gebouw zijnde, met uitzondering van ondergeschikte bouwonderdelen, zoals schoorstenen, antennes, valbeveiligingen voor dakterrassen en naar de aard daarmee gelijk te stellen bouwonderdelen.

Bij het bepalen van de bouwhoogte wordt gebruik gemaakt van Bijlage 1 Wijze van meten.

2.4 De goothoogte van een bouwwerk:     

Vanaf het peil tot aan de bovenkant van de goot, c. q. de druiplijn, het boeibord, of een daarmee gelijk te stellen constructiedeel.

Bij het bepalen van de goothoogte wordt gebruik gemaakt van Bijlage 1 Wijze van meten

2.5 De oppervlakte van een bouwwerk:     

Tussen de buitenwerkse gevelvlakken en/of het hart van de scheidingsmuren, neerwaarts geprojecteerd op het gemiddelde niveau van het afgewerkte bouwterrein ter plaatse van het bouwwerk.

2.6 De inhoud van een bouwwerk:     

Tussen de onderzijde van de begane grondvloer, de buitenzijde van de gevels (en/of het hart van de scheidingsmuren) en de buitenzijde van daken en dakkapellen.

2.7 Afstand tot de zijdelingse bouwperceelgrens:     

Tussen de zijdelingse grenzen van een bouwperceel en enig punt van het op dat bouwperceel voorkomend hoofdgebouw, waar die afstand het kortst is.

3.1 Bestemmingsomschrijving     

De voor 'Maatschappelijk' aangewezen gronden zijn bestemd voor:

1. gebouwen ten behoeve van een woonzorgcomplex met maximaal 22 woonzorgeenheden;
2. ter plaatse van de aanduiding 'ontsluiting': uitsluitend de ontsluiting van het complex met zorgwoningen op de Jan Glijnisweg;

met de bij de bestemming behorende:

3. verkeers- , parkeer- en groenvoorzieningen;
4. sport- en speelvoorzieningen;
5. water;
6. kunstwerken;
7. erven en terreinen;
8. kunstobjecten;
9. bouwwerken geen gebouwen zijnde.

3.2 Bouwregels     

3.3 Specifieke gebruiksregels     

4.1 Bestemmingsomschrijving     

De voor 'Tuin - 2' aangewezen gronden zijn bestemd voor:

1. tuinen en erfverhardingen;
2. als er een garageoprit aanwezig is, het parkeren op die garageoprit;
3. het parkeren buiten de garageoprit van maximaal 2 personenauto's per woning.

4.2 Bouwregels     

4.3 Specifieke gebruiksregels     

5.1 Bestemmingsomschrijving     

De voor 'Water' aangewezen gronden zijn bestemd voor:

1. water;
2. groenvoorzieningen;

met de bij de bestemming behorende:

3. bouwwerken, geen gebouwen zijnde, waaronder kunstwerken.

5.2 Bouwregels     

5.3 Specifieke gebruiksregels     

6.1 Bestemmingsomschrijving     

De voor 'Wonen' aangewezen gronden zijn bestemd voor:

1. wonen, uitsluitend in de vorm van aaneen gebouwde woningen en twee-onder-één-kap woningen;
2. bijbehorende bouwerken;

met de daarbij behorende:

3. verkeers- , parkeer- en groenvoorzieningen;
4. water;
5. kunstwerken;
6. erven en terreinen;
7. kunstobjecten;
8. bouwwerken geen gebouwen zijnde.

6.2 Bouwregels     

6.3 Specifieke gebruiksregels     

6.4 Afwijken van de gebruiksregels     

7.1 Bestemmingsomschrijving     

De voor 'Waarde - Archeologie 3' aangewezen gronden zijn, behalve voor de andere daar voorkomende bestemming(en), mede bestemd voor archeologische waarden. Deze bestemming is primair ten opzichte van de overige aan deze gronden toegekende bestemming(en).

7.2 Bouwregels     

7.3 Omgevingsvergunning voor het uitvoeren van een werk, geen bouwwerk zijnde, of van werkzaamheden     

8.1 Bestemmingsomschrijving     

De voor 'Waarde - Archeologie 4' aangewezen gronden zijn, behalve voor de andere daar voorkomende bestemming(en), mede bestemd voor archeologische waarden. Deze bestemming is primair ten opzichte van de overige aan deze gronden toegekende bestemming(en).

8.2 Bouwregels     

8.3 Omgevingsvergunning voor het uitvoeren van een werk, geen bouwwerk zijnde, of van werkzaamheden     

9.1 Bestemmingsomschrijving     

De voor 'Waarde - Cultuurhistorie' aangewezen gronden zijn, behalve voor de andere daar voorkomende bestemmingen, mede bestemd voor het behoud, de bescherming en het herstel van de cultuurhistorische, bouwhistorische en beeldbepalende elementen in de op die grond gelegen bouwwerken.

De bestemming 'Waarde - Cultuurhistorie' is secundair ten opzichte van de bestemming 'Waarde - Archeologie' en primair ten opzichte van de andere bestemmingen.

9.2 Bouwregels     

9.3 Afwijken van de bouwregels     

Het college van burgemeester en wethouders kan bij een omgevingsvergunning afwijken van het bepaalde in lid 9.2.1 onder a en b voor het realiseren van een kleinere of grotere goot- en bouwhoogte en breedte van het hoofdgebouw onder de voorwaarde dat:

1. de bij de regels van de onderliggende bestemming aangegeven maximale goot- en bouwhoogte en maximale breedte niet wordt overschreden en;
2. het hoofdgebouw wordt vernieuwd of verbouwd waarbij een restauratieve aanpak van de voorgevel en het dak voorop staat;
3. de karakteristiek en ruimtelijke kwaliteit van de omgeving niet in onevenredige mate worden aangetast.

9.4 Omgevingsvergunning voor het uitvoeren van een werk, geen bouwwerk zijnde, of van werkzaamheden     

9.5 Wijzigingsbevoegdheid     

Burgemeester en wethouders zijn bevoegd om een dubbelbestemming Waarde - Cultuurhistorie toe te voegen, te wijzigen dan wel te verwijderen met dien verstande dat;

1. toevoegen uitsluitend mogelijk is indien een object aangewezen is als monument of beeldbepalend pand op basis van artikel 3 van de gemeentelijke Erfgoedverordening 2010 of de dan geldende verordening die de Erfgoedverordening 2010 vervangt;
2. wijzigen uitsluitend mogelijk is indien de wijziging voortvloeit uit een besluit als bedoeld in artikel 8 van de gemeentelijke Erfgoedverordening 2010 of de dan geldende verordening die de Erfgoedverordening 2010 vervangt;
3. verwijdering uitsluitend mogelijk is indien de aanwijzing als monument of beeldbepalend pand is ingetrokken conform artikel 9 van de gemeentelijke Erfgoedverordening 2010 of de dan geldende verordening die de Erfgoedverordening 2010 vervangt.
4. de procedure voor het middels deze wijzigingsprocedure toevoegen, wijzigen dan wel verwijderen van de dubbelbestemming kan indien gewenst gelijktijdig gevoerd worden met de besluitvorming op basis van de gemeentelijke Erfgoedverordening 2010 of de dan geldende verordening die de Erfgoedverordening 2010 vervangt.'

11.1 Algemene Afwijkingsregels     

Burgemeester en wethouders kunnen, mits geen onevenredige afbreuk wordt gedaan aan het straat- en bebouwingsbeeld, de woonsituatie, de milieusituatie, de verkeersveiligheid, de sociale veiligheid en de gebruiksmogelijkheden van de aangrenzende gronden, met een omgevingsvergunning afwijken van:

1. de bij recht op de verbeelding en/of in de regels gegeven maten, afmetingen, percentages tot niet meer dan 10% van die maten, afmetingen en percentages;
2. de bestemmingsregels en toestaan dat het beloop of het profiel van wegen of de aansluiting van wegen onderling in geringe mate wordt aangepast, indien de verkeersveiligheid en/of de intensiteit daartoe aanleiding geven;
3. de bestemmingsregels en toestaan dat bouwgrenzen worden overschreden, indien een meetverschil daartoe aanleiding geeft;
4. de bestemmingsregels ten aanzien van de hoogte van bouwwerken, geen gebouwen zijnde, en toestaan dat de hoogte van de bouwwerken, geen gebouwen zijnde, wordt vergroot tot niet meer dan 10,00 meter;
5. de bestemmingsregels ten aanzien van de hoogte van bouwwerken, geen gebouwen zijnde, en toestaan dat de hoogte van bouwwerken, geen gebouwen zijnde, ten behoeve van kunstwerken, geen gebouwen zijnde, en ten behoeve van zend-, ontvang- en/of sirenemasten, wordt vergroot tot niet meer dan 40,00 meter;
6. het bepaalde ten aanzien van de maximale (bouw)hoogte van gebouwen en toestaan dat de (bouw)hoogte van de gebouwen ten behoeve van plaatselijke verhogingen, zoals schoorstenen, luchtkokers, liftkokers en lichtkappen, wordt vergroot, mits:
   1. de oppervlakte van de plaatselijke verhoging niet meer dan 10 m² bedraagt;
   2. de hoogte van de plaatselijke verhoging niet meer bedraagt dan 1,25 maal de maximale (bouw)hoogte van het betreffende gebouw.

11.2 Afwijkingsregels Mantelzorg     

Burgemeester en wethouders kunnen bij een omgevingsvergunning voor de activiteit bouwen afwijken van het bepaalde in lid 6.2.2 onder e, voor het bouwen van ten hoogste 45 m² aan tijdelijke woonruimte voor mantelzorg onder de voorwaarde dat;

1. door een deskundige is aangetoond dat de verzorging in verband met medische-, psychische- en/of sociale omstandigheden noodzakelijk is en de aanvrager in staat is om die zorg te leveren;
2. door de bouw van extra woonruimte er geen onevenredige aantasting plaatsvindt van belangen van omwonenden en bedrijven;
3. parkeren plaatsvindt op eigen erf;
4. er geen extra ontsluiting op de openbare weg nodig is;
5. bij de aanvraag voor de afwijking een bouwkundig rapport overlegt waarin een overzicht wordt gegeven van:
   1. de bestaande bouwkundige- en gebruikssituatie;
   2. de te treffen voorzieningen;
   3. de nieuwe inrichtingssituatie;
6. de voor mantelzorg gerealiseerde vrijstaande bijbehorende bouwwerken, na het beëindigen van de mantelzorgsituatie, niet gebruikt worden voor zelfstandige bewoning.

12.1 Overgangsrecht bouwwerken     

12.2 Overgangsrecht gebruik