Slachthuisterrein

5.2 Ruimtelijke aspecten

Het Slachthuisterrein is een bijzonder element in de stedelijke structuur van Haarlem. De aanwezige landschappelijke structuren en monumentale bebouwing vormen de basis van het stedenbouwkundig plan. Het Slachthuisterrein wordt een plek met een sterke historische identiteit, met een menging van functies en een gevarieerd aanbod aan woonsferen.

Ruimtelijke structuur en openbare ruimte

Kenmerkend voor het Slachthuisterrein is de groene zoom rond het gebied. Met de functieverandering van het Slachthuisterrein van een bedrijventerrein naar een gevarieerde woonbuurt verandert ook de functie van de groene zoom. Van een bufferzone in verband met stank- en geluidshinder krijgt het veel meer een gebruiksfunctie als parkzone om te wandelen en te verpozen.

De noordzijde grenst aan het Oosterpark. De groenzone tussen de Pladellastraat en de nieuwe bebouwing zal ingericht worden als grasvlak met bomen. De oostzijde is onderdeel van de Gouwweteringstructuur. Het oeverprofiel bestaande uit gras en grote bomen wordt vanuit het noorden zoveel mogelijk doorgezet en openbaar toegankelijk gemaakt. Een andere belangrijke ruimte in het gebied is ‘de binnentuin’. Deze is weliswaar niet strikt openbaar maar semiopenbaar en in beheer bij een vereniging van eigenaren.

Afbeelding 8: structuur openbare ruimte

Het oppervlak aan groen is in dit plan, ondanks dat er meer bebouwing in het gebied komt, toegenomen van 20.735 m2 in de huidige situatie tot 21.082 m2.

Om de ontwikkeling in het gebied mogelijk te maken moeten er bomen worden gekapt. Enerzijds is dit om ruimte te maken voor bebouwing, anderzijds om groenstructuren, zoals de Gouwwetering voort te zetten. In het totale plangebied worden ca. 39 bomen gekapt en worden er ca. 68 teruggeplant.

Om de relatie met de omliggende buurten te verbeteren is het belangrijk om het gebied te openen naar zijn omgeving. Hierbij is het belangrijk dat er routes ontstaan naar en via het Slachthuisterrein. Centraal in het gebied op de plek waar veel nieuwe routes samenkomen ligt het plein. Het plein kan zich hierdoor ontpoppen tot centrale ontmoetingsruimte in de buurt en de wijk.

Waterstructuur

In het stedenbouwkundig ontwerp neemt het onverharde oppervlak af van 22.474 m2 naar 21.741 m2. In het ontwerp zijn aanvullende maatregelen genomen die de waterbergende capaciteit van het gebied bevorderen. Uitgangspunt is verder een duurzaam watersysteem waarbij het schone regenwater wordt afgekoppeld van het riool en wordt opgevangen en vastgehouden in de openbare ruimte waarna het via een gescheiden systeem wordt afgevoerd naar het oppervlaktewater. Het centrale plein krijgt naast een verblijfs- en ontmoetingsfunctie ook een functie in het watersysteem als zogenaamd "waterplein". Voor de buitenrand van het Slachthuisterrein wordt onderzocht of hier een wadisysteem kan worden aangelegd.

Verkeersstructuur

Eén van de uitgangspunten voor het Slachthuisterrein is om het te ontwikkelen als een autoluw gebied. Alleen ten noorden van het Slachthuis is laad- en losverkeer toegestaan. De toegang tot het Slachthuisterrein voor auto’s vindt alleen plaats via de Pladellastraat en Hannie Schaftstraat.

Voor de openbare ruimte rondom het slachthuis geldt een parkeerverbod. Parkeren van auto’s gebeurt zoveel mogelijk uit het zicht, in of onder de woning danwel op eigen binnenterreinen. De piek van de parkeerbelasting zal in de avond vallen. Het aantal te realiseren parkeerplaatsen bedraagt 265. Dit staat tegenover een berekende piekvraag van 254 parkeerplaatsen. Er wordt derhalve ruimschoots voldaan aan de norm.

Het Slachthuisterrein is door het autoluwe karakter voornamelijk het domein voor de voetganger en fietser. Een langzaam-verkeersbrug over de Gouwwetering opent het gebied naar de oostzijde en legt een verbinding met de Richard Holkade, het Reinaldapark en het buitengebied. De voormalige hoofdingang van het Slachthuisterrein wordt afgesloten voor auto’s maar blijft een belangrijke entree voor langzaam verkeer. Tussen de Gouwwetering en de nieuwe bebouwing komt een openbaar wandelpad.

Wat betreft de verhouding tussen ontsluiting en programma is rekening gehouden met de aanbevelingen uit het ASVV (Aanbevelingen Stedelijke Verkeersvoorzieningen) van het CROW (Centrum voor Regelgeving en Onderzoek in de Grond-, Water- en Wegenbouw en de Verkeerstechniek).

Het ASVV is het handboek met aanbevelingen voor de inrichting van wegen binnen de bebouwde kom. Hierin is onder andere opgenomen in welke situaties bepaalde maatregelen effectief zijn en hoe ze het beste uitgevoerd kunnen worden.