Bilthoven Noord 2013

5.1 Luchtkwaliteit

Wettelijk kader

Luchtvervuiling is schadelijk voor de volksgezondheid en het milieu. Verkeer, industrie en huishoudens brengen grote hoeveelheden schadelijke stoffen in de lucht. Het doel van de op 15 november 2007 van kracht geworden ‘Wet luchtkwaliteit’, als onderdeel van de Wet milieubeheer, is mensen te beschermen tegen risico’s van luchtverontreiniging. De wet bevat luchtkwaliteitsnormen voor de stoffen zwaveldioxide, stikstofdioxide en stikstofoxiden, fijn stof, lood, koolmonoxide en benzeen. In de wet is aangegeven in welke gevallen gemeenten en provincies de luchtkwaliteit in kaart moeten brengen en wanneer zij maatregelen dienen te treffen. Nieuw is, naast de wijzigingen in de Wet luchtkwaliteit, een aantal nieuwe Ministeriële regelingen en Algemene Maatregelen van Bestuur (AMvB’s). Een van deze nieuwe AmvB’s is de AmvB ‘Niet in Betekende mate' (NIBM). Projecten die ‘niet in betekende mate’ (NIBM) bijdragen aan de luchtverontreinigingen, hoeven niet meer afzonderlijk getoetst te worden aan de wettelijke luchtkwaliteitsnormen (in de vorm van grenswaarden).

Onderzoek

Algemene situatie plangebied

De Omgevingsdienst Regio Utrecht (ODRU) maakt jaarlijks de concentraties stikstofdioxide en fijn stof inzichtelijk voor de huidige. In de onderstaande figuren zijn de concentraties stikstofdioxide en fijn stof weergegeven voor het jaar 2011.

 

Figuur 5.1 Concentraties stikstofdioxide in 2011 in en nabij het plangebied

Uit figuur 5.1 blijkt dat de concentratie stikstofdioxide in het plangebied maximaal 32 microgram per m3 bedraagt. Dit betekent dat de jaargemiddelde grenswaarde (40 microgram per m3) niet wordt overschreden.

De uurgemiddelde grenswaarde voor stikstofdioxide wordt vanaf concentraties boven de 60 microgram per m3 overschreden. De concentraties in het plangebied bedragen maximaal 32 microgram per m3, dit betekent dat ook aan de uurgemiddelde grenswaarde wordt voldaan.

Figuur 5.2: Concentraties fijn stof in 2011 in en nabij het plangebied

Uit figuur 5.2 blijkt dat de concentratie fijn stof in het plangebied maximaal 26 microgram per m3 bedraagt. Dit betekent dat de jaargemiddelde grenswaarde (40 microgram per m3) niet wordt overschreden.

Naast een jaargemiddelde grenswaarde voor fijn stof is er ook een daggemiddelde grenswaarde van 50 microgram per m3 van kracht, die per jaar 35 keer mag worden overschreden. Uit statistische vergelijkingen van TNO en het RIVM blijkt dat deze grenswaarde bij een concentratie van 31,3 microgram per m3 vaker dan 35 keer wordt overschreden. Aangezien de concentraties fijn stof in het plangebied maximaal 26 microgram per m3 bedragen, wordt ook aan deze daggemiddelde grenswaarde voldaan.

Conform het landelijke beeld zijn er geen overschrijdingen te verwachten van de overige stoffen. De grenswaarden voor de overige stoffen worden pas overschreden als de grenswaarden van stikstofdioxide en fijn stof zeer ruim zijn overschreden.

Resultaten

Op basis van de resultaten wordt geconcludeerd dat er geen overschrijdingen plaatsvinden van de normen, zoals vastgelegd in de Wet luchtkwaliteit. Dit betekent dat er wordt voldaan aan het wetgevende kader, zoals vastgelegd in hoofdstuk 5 van de Wet milieubeheer.

Ook aan het beginsel van een goede ruimtelijke ordening wordt voldaan, omdat er in het plangebied geen concentraties stikstofdioxide en fijn stof boven de grenswaarden voorkomen. Dit betekent dat er geen personen worden blootgesteld aan onacceptabele concentraties luchtvervuiling en er sprake is van een acceptabel woon- en leefklimaat.