Wilhelminapark - Palisiumpark

4.6 Lucht

In de Wet luchtkwaliteit, welke in hoofdstuk 5, titel 5.2 van de Wm staat verwoordt, staan luchtkwaliteitseisen welke zijn gebaseerd op een viertal Europese richtlijnen. De luchtkwaliteitseisen in de Wet luchtkwaliteit zijn ter bescherming van het milieu en de volksgezondheid en zijn weergegeven in de vorm van grenswaarden, richtwaarden en plandrempels voor diverse verontreinigde stoffen. Besluiten welke gekoppeld zijn aan de Wet luchtkwaliteit zijn onder meer de Regeling beoordeling luchtkwaliteit 2007, het Besluit niet in betekenende mate (Besluit nibm) en het Besluit gevoelige bestemmingen.

Europese Kaderrichtlijn luchtkwaliteit en de Wet luchtkwaliteit zijn opgesteld om mensen te beschermen tegen de negatieve gevolgen van luchtverontreiniging. Bij planologische wijzigingen dient vanuit de Wet luchtkwaliteit aandacht besteedt te worden aan de luchtkwaliteit ter plaatse van het plangebied in relatie tot de bestemming en het gevolg voor de luchtkwaliteit door de planologische wijziging. Gelieerd aan de Wet luchtkwaliteit is het besluit “niet in betekenende mate”. Als kan worden aangetoond dat aan één of een combinatie van voorwaarden wordt voldaan, vormen luchtkwaliteitseisen in beginsel geen belemmering voor het uitvoeren van de plannen. Deze voorwaarden zijn:

• er is geen sprake van een feitelijke of dreigende overschrijding van de grenswaarde;
• een project leidt – al dan niet per saldo – niet tot een verslechtering van de luchtkwaliteit;
• een project draagt 'niet in betekenende mate' bij aan de concentratie van fijn stof en stikstofdioxide;
• een project is opgenomen binnen het NSL of een regionaal programma van maatregelen.

Voor woningbouwprojecten tot 1500 woningen geldt dat deze onder het regime niet in betekende mate vallen. Onderhavig bestemmingsplan is conserverend van aard en draagt daardoor niet in betekende mate bij aan een de verslechtering van de luchtkwaliteit.