Drienerbraken - Kristalbad

2.3 Buurtkarakteristiek

Na de vestiging van de Universiteit Twente in 1964 is in het boslandschap in de jaren nadien, in eerste instantie voor het hogere kader van de universiteit, een villawijk tot stand gekomen. De maat en schaal van de bebouwing is royaal. Daarnaast is de bouwstijl divers met sporadisch experimentele architectuurvormen. De wijk als geheel is een organisch gegroeide wijk met grote percelen. In het begin van de ontwikkeling zijn een aantal percelen deels in het bos en deels op een ontgonnen veld ingepast. Door de jaren heen is een doorlopend boslandschap ontstaan.

In de nabijheid van de Bosweg kenmerkt de omgeving zich als een nagenoeg aaneengesloten bos met kleine open plekken (tuinkamers) waarbinnen de bebouwing is gesitueerd. Richting de gemeentegrens van Hengelo blijken de percelen steeds groter en zo ook de open plekken in het boslandschap. De woningen zijn veelal gecentreerd gesitueerd op de percelen, en zijn op geruime afstand van elkaar gelegen. De woningen zijn uitgesproken gebouwen die door hun ligging temiddden van het boslandschap nauwelijks waarneembaar zijn vanaf de ontsluitingswegen.

Drie landelijke wegen, waaraan de percelen zijn gelegen, vormen de structuur van de woonbuurt . De Bosweg is de hoofdontsluiting die de buurt met de omgeving verbindt. Vrijwel haaks vanaf de Bosweg ontspringen de Drienerbrakenweg en de Drienerveldweg richting Hengelo. De Tiekeweg en een extra taak van de Drienerbrakenweg, twee doodlopende wegen, zijn aangelegd om het binnenterrein tussen Drienerbrakenweg en Drienerveldweg te ontsluiten.

Tuinkamers in de nabijheid van de Bosweg

Grotere open plekken in het Boslandschap richting de gemeentegrens