Barger-Compascuum

2.4 Provinciaal beleid

2.4.1 Omgevingsvisie Drenthe

Tijdens de vergadering van Provinciale Staten op 2 juni 2010 is het nieuwe omgevingsbeleid voor de komende tien jaar vastgesteld. Het omgevingsbeleid is hét strategische kader voor de ruimtelijk-economische ontwikkeling van Drenthe tot 2020. De Omgevingsvisie Drenthe is een integraal document waarin de voor de provincie vier wettelijke planvormen zijn samengenomen:

• 1. de provinciale structuurvisie op grond van de Wet ruimtelijke ordening;
• 2. het provinciaal milieubeleidsplan op grond van de Wet milieubeheer;
• 3. het regionaal waterplan op grond van de waterwetgeving;
• 4. het provinciaal verkeers- en vervoersplan op grond van de Planwet Verkeer en Vervoer.

De Omgevingsvisie beschrijft de ruimtelijk-economische ontwikkeling van Drenthe voor de periode tot 2020. De Omgevingsvisie heeft voor de provincie een interne binding. Dit betekent dat de provincie bij de uitoefening van haar taken aan de Omgevingsvisie gebonden is. Daarnaast zijn er zaken uitgelicht die van provinciaal belang worden geacht. Deze zijn:

• 1. het behouden en waar mogelijk ontwikkelen van de kernkwaliteiten rust, ruimte, natuur, landschap, oorspronkelijkheid, veiligheid, naoberschap, menselijke maat, kleinschaligheid (Drentse schaal);
• 2. het behouden en versterken van de biodiversiteit door het realiseren van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS);
• 3. het beschermen van de kwaliteit van lucht, water en bodem en het verbeteren van de verkeersveiligheid, waterveiligheid en externe veiligheid;
• 4. het streven naar voldoende, gevarieerde, aantrekkelijke en vitale vestigingsmogelijkheden op regionale bedrijventerreinen en andere stedelijke werklocaties en het bieden van voldoende ontwikkelingsmogelijkheden in het landelijk gebied voor landbouw, recreatie en toerisme en bedrijvigheid;
• 5. het ontwikkelen van een adequate strategie voor krimpgebieden, met aandacht voor wonen, leefbaarheid, bereikbaarheid en arbeid;
• 6. het maken van bovenlokale afspraken over aantrekkelijke, gevarieerde en leefbare woonmilieus die voorzien in de woonvraag;
• 7. het streven naar steden met een onderscheidende identiteit, gebaseerd op historische of gebiedskenmerken waardoor de stedelijke centra gedifferentieerder blijven;
• 8. het ontwikkelen en behouden van robuuste stedelijke netwerken, waardoor de steden samenhangen, samenwerken en complementair zijn;
• 9. de kwaliteit en kwantiteit van (grond)water;
• 10. het benutten van de mogelijkheden voor duurzame energieopwekking en -distributie en tevens het besparen van energie, het zorgvuldig gebruik van de ondergrond voor de energiewinning, de opslag van CO2, groen gas en aardgas en de energie-infrastructuur;
• 11. het creëren van voorwaarden voor een duurzame ontwikkeling van de mobiliteit in samenhang met het creëren van betrouwbaarheid van (inter)regionale netwerken voor auto, openbaar vervoer, fiets en goederen door de lucht en over de weg, spoor en water evenals de verknoping met de (inter)nationale netwerken;
• 12. de Ecologische Hoofdstructuur, de verschillende Drentse landschapstypen en de diversiteit in landschapstypen;
• 13. het verbinden van stad en land door het verweven van de gebruiksfuncties, landbouw, natuur en water in het landelijk gebied en het benutten van de kernkwaliteiten voor de plattelandseconomie;
• 14. sport- en cultuurparticipatie en de infrastructuur die hiervoor nodig is;

Voor al deze zaken geldt dat de provincie van mening is dat het ruimtelijke belang het gemeentelijk niveau overstijgt en de provincie hier haar verantwoordelijk voor heeft. De provincie zal dan ook een standpunt innemen over het gemeentelijk ruimtelijk plan indien een van de genoemde onderwerpen in het ruimtelijke plan voorkomt.

Provinciale Ecologische Hoofdstructuur

Natuurgebieden in Nederland zijn erg versnipperd. De Ecologische Hoofdstructuur (EHS) heeft als doel om natuurgebieden te vergroten en met elkaar te verbinden. Door verbindingen tussen natuurgebieden te maken, kunnen planten en dieren zich gemakkelijker verspreiden over meer gebieden. Hierdoor zijn deze gebieden beter bestand tegen negatieve milieu-invloeden. In grotere natuurgebieden kunnen bovendien meer soorten planten en dieren leven. De EHS bestaat uit:

• bestaande natuurgebieden, reservaten, natuurontwikkelingsgebieden en zogenaamde robuuste verbindingen;
• landbouwgebieden met mogelijkheden voor agrarisch natuurbeheer (beheergebieden);
• grotere wateren (zoals de kustzone van de Noordzee, het IJsselmeer en de Waddenzee).

De EHS wordt in principe afgestemd op planologische ontwikkelingen. Dit betekent echter wel dat ruimtelijke ingrepen in de EHS met een negatief effect op de EHS in principe niet zijn toegestaan. Onder voorwaarden kan hiervan worden afgeweken.

Het gebied ten noordwesten en aan de zuidwest kant van Barger-Compascuum zijn in die zin ecologisch waardevol omdat het natuurgebied Berkenrode als zeer waardevol dient te worden bestempeld. Bovendien is de Runde als onderdeel van de PEHS aangemerkt als zijnde waardevol.

Figuur 2-2: PEHS Barger-Compascuum en omgeving

Volgens de basiskaart voor de Cultuur Historische Waardenkaart (CHW) van de provincie Drenthe hebben de volgende topografische lijnelementen een cultuurhistorische waarde: Het Verlengde Oosterdiep, Hoofdwijk III en de Limietwijk en alle daarop uitkomende wijken. Veder de Runde en ook de waterpartijen in het Veenpark. De bosstroken in het Veenpark die ten zuiden van de recreatieplas c.q. visvijver zijn gelegen, zijn eveneens waardevol. Bovendien worden de bomenrijen aan beide zijden van het Verlengde Oosterdiep cultuurhistorisch waardevol geacht.