direct naar inhoud van 4.12 Wegverkeerslawaai
Plan: Buitengebied Oostflakkee
Status: onherroepelijk
Plantype: bestemmingsplan
IMRO-idn: NL.IMRO.1924.LGBOostflakkee12-BP42

4.12 Wegverkeerslawaai

4.12.1 Wettelijk kader

De Wet geluidhinder (Wgh) biedt een toetsingskader voor het geluidniveau op de gevels van geluidgevoelige bestemmingen, zoals woningen en scholen. De wet kent een ondergrens, de zogenaamde voorkeursgrenswaarde. Wanneer de geluidbelasting lager is dan deze waarde, zijn de voorwaarden die de Wet geluidhinder stelt aan het realiseren van geluidgevoelige bestemmingen niet van toepassing. Daarnaast is er in de wet een bovengrens opgenomen, de maximaal toelaatbare geluidbelasting. Indien de geluidbelasting hoger is dan deze waarde, is het realiseren van geluidgevoelige bestemmingen in principe niet mogelijk. Wanneer de geluidbelasting tussen de voorkeursgrenswaarde en de maximaal toelaatbare geluidbelasting ligt, is het realiseren van geluidgevoelige bestemmingen aan beperkingen gebonden en alleen onder voorwaarden mogelijk. Dit wordt een 'hogere waarde' genoemd ('hoger' in de zin van hoger dan de voorkeursgrenswaarde) en wordt via een formele procedure vastgelegd.

Wegverkeerslawaai

Op basis van artikel 74 van de Wet geluidhinder (Wgh) hebben alle wegen een geluidzone. Uitzondering hierop zijn woonerven en straten met een maximumsnelheid van 30 km/u. De zone is afhankelijk van het aantal rijstroken en of een weg binnen- of buitenstedelijk is gelegen.

Voor de bepaling van de maximale vast te stellen geluidbelasting houdt de Wet geluidhinder rekening met de ligging van de geluidgevoelige bestemmingen en wordt onderscheid gemaakt tussen stedelijk en buitenstedelijk gebied. Binnen stedelijk gebied gelden over het algemeen minder strenge normen. In het kort komt het er op neer dat het gebied binnen de bebouwde kom behoort tot het stedelijke gebied, met uitzondering van het gebied binnen de bebouwde kom, dat gelegen is binnen de zone van een autoweg of autosnelweg. In het laatste geval en voor de situatie buiten de bebouwde kom gelden de normen die van toepassing zijn op het buitenstedelijke gebied. Een hoofdweg is, conform deze definitiebepaling van de Wet geluidhinder, altijd gelegen in buitenstedelijk gebied.

Indien de geluidbelasting hoger is dan de voorkeurgrenswaarde en maatregelen gericht op reductie van de geluidbelasting onvoldoende doeltreffend zijn en als deze geen overwegende bezwaren van stedenbouwkundige, verkeerskundige, landschappelijke of financiële aard ontmoeten, zijn burgemeester en wethouders van de gemeente bevoegd tot het vaststellen van een hogere waarde voor de geluidbelasting.

De gevels van geluidgevoelige bestemmingen kunnen ook worden uitgevoerd als een blinde of dove gevel (conform artikel 1b lid 5 van de Wgh). Hiermee vervalt de verplichting om te voldoen aan de voorkeursgrenswaarde, waarbij een kanttekening wordt geplaatst dat de geluidwering van deze gevels ten minste gelijk dient te zijn aan de hoogte van de geluidbelasting minus de maximale binnenwaarde.

Ter anticipatie op het steeds stiller worden van motorvoertuigen mag alvorens te toetsen aan de geldende grenswaarden een aftrek worden toegepast op de berekende geluidbelasting. Deze aftrek bedraagt:

  • 2 dB voor wegen waar de maximumsnelheid gelijk is aan of hoger is dan 70 km/uur;
  • 5 dB voor overige wegen.
4.12.2 Situatie plangebied

Uit het onderzoeksrapport V.2008.0829.00.R001 Wegverkeerslawaai d.d. 2008, te vinden in de bijlagen, blijkt dat er binnen Oostflakkee weinig tot geen overschrijdingen van de voorkeursgrenswaarde van 48 dB is. Slechts 3% van de inwoners wordt gehinderd door verkeerslawaai. 97% van de inwoners van Oostflakkee ondervindt geen hinder van wegverkeerslawaai.

4.12.3 Ontwikkelingen

Ten aanzien van de voorgenomen ontwikkelingen is er een akoestisch onderzoek uitgevoerd. Hieronder volgt de conclusie van het onderzoek. Het onderzoek is opgenomen in de bijlagen van deze toelichting.

Notitie Akoestisch onderzoek vier campings (16 juli 2012, Royal Haskoning)

Campings (recreatiegebieden) worden volgens de Wet geluidhinder niet beschouwd als geluidgevoelig. Echter, in het kader van een goede ruimtelijke ordening is het wenselijk de milieusituatie in beeld te brengen.

Uitbreiding bestaande campings

Op de uitbreiding van camping Schaapswei en camping Buijs is het geluidniveau gedeeltelijk 48 dB of lager en voor een groot gedeelte tussen de 48 en 53 dB. Dit wordt gezien als “goed” tot “toelaatbaar”. Bij de camping Buijs is nog een strook lang de Lage weg met een geluidniveau hoger dan 53 dB. Dit wordt beoordeeld als “slecht”.

Nieuwe campings

Op de terreinen van de nieuwe campings Galatheseweg en Windgors is het geluidniveau bijna overal 48 dB of lager, wat als “goed” wordt beoordeeld. Bij de Windgors is nog een strook, aan de Hooidijk, met een geluidniveau hoger dan 53 dB. Dit wordt beoordeeld als “slecht”.

Bij de terreingedeelten waar het geluidniveau hoger dan 53 dB ligt, wordt geadviseerd geen tenten of recreatiewoningen te plaatsen.