Plan: | Glastuinbouwgebied Tangbroek |
---|---|
Status: | vastgesteld |
Plantype: | bestemmingsplan |
IMRO-idn: | NL.IMRO.1894.BPL0067-VG01 |
Bij de opstelling en de uitvoering van ruimtelijke plannen moet rekening gehouden worden met bekende archeologische waarden. De gemeente Peel en Maas beschikt over een eigen 'Beleidsplan archeologie Peel en Maas', dat door de gemeenteraad is vastgesteld op 28 juni 2011. In dit beleidsplan archeologie Peel en Maas zijn de beleidsuitgangspunten en haar achtergronden beschreven. In hoofdlijnen komt het erop neer dat archeologisch onderzoek noodzakelijk is in gebieden met een middelhoge en hoge verwachtingswaarde en in gebieden met archeologische resten. Dit geldt enkel en alleen indien de verstoring dieper reikt dan 0,4 meter beneden maaiveld.
uitsnede gemeentelijke archeologische beleidskaart
legenda archeologische beleidskaart
Het plangebied heeft grotendeels een middelhoge tot hoge archeologische verwachting, waardoor onderzoek noodzakelijk is. In eerste instantie is een bureauonderzoek voor het gehele plangebied Tangbroek uitgevoerd (Archeodienst, rapport 215, 19 december 2012). Op basis van het historische onderzoek is vast komen te staan dat voor een aantal locaties aanvullend archeologisch onderzoek wordt geadviseerd. Voor de meeste locaties zal dat zijn in de vorm van een verkennend booronderzoek, mogelijk gevolgd door een karterend booronderzoek.
Het in het rapport opgenomen advies vormt een zogenaamd selectieadvies, hetgeen nog niet betekent dat reeds bodemverstorende activiteiten of daarop voorbereidende activiteiten kunnen worden ondernomen. De resultaten van dit onderzoek zijn daartoe beoordeeld door de bevoegde overheid (gemeente Peel en Maas), die vervolgens een selectiebesluit neemt. Uit deze beoordeling is gebleken dat archeologisch vervolgonderzoek noodzakelijk is. Het volledige definitieve bureauonderzoek (Archeodienst, rapport 215, 3 september 2013) is inclusief beoordeling en advies als Bijlage 12 bij deze toelichting opgenomen.
Door de gemeente Peel en Maas is in overleg met de ondernemers in het plangebied de keuze gemaakt om niet thans dit vervolgonderzoek uit te voeren, maar dit te doen op het moment dat een omgevingsvergunning voor uitbreiding van een (glastuinbouw)bedrijf gedaan wordt. Op dat moment kan concreet afgestemd op de te bebouwen locatie onderzoek verricht worden. Op grond hiervan heeft het college van Peel en Maas op 2 juli 2013 besloten om pas in het kader van concrete initiatieven in het plangebied archeologisch (voor)onderzoek verplicht te stellen op terreinen met een dubbelbestemming archeologie. Een inventarisatie door amateur-archeologen uit de gemeente Peel en Maas heeft er in overleg met de gemeentelijk adviseur archeologie niet toe geleid dat er dubbelbestemmingen vervallen zijn. Op grond van jurisprudentie blijft de dubbelbestemming ook van kracht op de reeds bebouwde gedeelten. In het bestemmingsplan worden daartoe dubbelbestemmingen 'Waarde - Archeologie' opgenomen met algemene regels en maatregelen voor het gehele plangebied. Op basis van deze regeling zijn nieuwe ontwikkelingen pas mogelijk als (via onderzoek) is aangetoond dat geen archeologische waarden (meer) in het geding zijn.
Binnen het plangebied zijn geen bestaande archeologische monumenten aanwezig. In het plangebied liggen evenmin rijksmonumenten of gebouwen die zijn opgenomen in het Monumenten Inventarisatie Project (MIP). Op de Cultuurhistorische waardenkaart van de provincie Limburg is te zien dat een aantal percelen en wegen een bepaalde cultuurhistorische waarde zijn toegekend. Verder bevinden zich 2 kapellen en 1 veldkruis binnen het plangebied en zijn direct aangrenzend aan het plangebied nog 1 kapel en 1 hagelkruis aanwezig. Tenslotte zijn enkele oude akkergrenzen nog zichtbaar in het landschap, al dan niet met steilranden.
Ten behoeve van de bescherming van de in het plangebied aanwezige cultuurhistorische elementen worden beschermende voorwaarden opgenomen in het bestemmingsplan.
Geconcludeerd kan worden dat met het planvoornemen de aanwezige cultuurhistorische waarden afdoende worden beschermd, dan wel niet in het geding komen.