In 1992 is in Valletta (Malta) het Europees Verdrag inzake de bescherming van het archeologisch erfgoed (Verdrag van Malta) ondertekend. Het Verdrag van Malta voorziet in bescherming van het Europees archeologisch erfgoed onder meer door de risico's op aantasting van dit erfgoed te beperken. Deze bescherming is in Nederland wettelijk verankerd in de Monumentenwet. Op basis van deze wet zijn mogelijke (toevals)vondsten bij het verrichten van werkzaamheden in de bodem altijd beschermd. Er geldt een meldingsplicht bij het vinden van (mogelijke) waardevolle zaken. Dat melden dient terstond te gebeuren. In het kader van een goede ruimtelijke ordening in relatie tot de Monumentenwet kan vooronderzoek naar mogelijke waarden nodig zijn zodat waar nodig die waarden veiliggesteld kunnen worden en/of het initiatief aangepast kan worden.
De gemeenteraad van de gemeente Kaag en Braassem heeft op 23 mei 2011 het gemeentelijk archeologiebeleid vastgesteld. In dit beleid is de verwachting archeologische bescherming in kaart gebracht en onderbouwd. Op de volgende afbeelding is een uitsnede van de archeologische beleidsadvieskaart weergegeven. Deze kaart is richtinggevend bij de ontwikkeling van nieuwe, of het aanpassen van bestaande, ruimtelijke plannen.
Archeologische beleidsadvieskaart
Het plangebied is gelegen in een gebied met een middelhoge verwachting. Daarnaast is een deel van het plangebied gelegen in een gebied aangewezen als 'historische kernen'. Voor beide gebieden geldt dat, indien het plangebied groter is dan 100 m2, er geen bodemingrepen dieper dan 30 cm onder maaiveld mogen worden uitgevoerd zonder dat er archeologisch onderzoek is gedaan. Om te voorkomen dat dergelijke werkzaamheden zonder onderzoek worden uitgevoerd, wordt in dit bestemmingsplan een dubbelbestemming 'Waarde - Archeologie' met bijbehorende regels opgenomen.