Een ruimtelijk plan moet getoetst worden aan actuele wettelijke en beleidsmatige eisen. Omgevingsaspecten voor mens en natuur spelen daar een belangrijke rol in. Europese richtlijnen over deze omgevingsaspecten, die steeds meer in de landelijke wetgeving verankerd zijn, werken door in de bescherming van de menselijke en natuurlijke omgeving. In het bestemmingsplan zal aandacht besteed moeten worden aan deze omgevingskwaliteit.
Wat betreft de menselijke omgevingskwaliteit is een toets aan veiligheid, luchtkwaliteit en geluidhinder verplicht. Ter behoud van de omgevingskwaliteit wordt eveneens een cultuurhistorische- en archeologische toets in het plan opgenomen ter bescherming van het cultuurhistorisch archief. De archeologische toets is in de herziene Monumentenwet verankerd (Wet archeologische monumentenzorg, ingaande 1 september 2007). Ook is de watertoets een verplicht onderdeel op grond van het Besluit ruimtelijke ordening.
Tot slot verplichten de Flora- en faunawet en de gewijzigde Natuurbeschermingswet 1998 tot een ecologische toets van ruimtelijke plannen. In de onderstaande paragrafen wordt aan al deze aspecten aandacht besteed.
Gelet op het conserverende karakter van dit bestemmingsplan, geldt als uitgangspunt dat aanvullend onderzoek op het gebied van de diverse omgevingsaspecten niet noodzakelijk is. Voor de ontwikkelingen die op termijn aan de orde zijn en zodoende onder een wijzigingsbevoegdheid zijn gebracht, wordt een uitgestelde toets gehanteerd. Dit betekent dat de concrete toets aan een omgevingsaspect (pas) wordt uitgevoerd ten tijde van de toepassing van de wijzigingsbevoegdheid.