Bestemmingsplan De Pompers

4.1 Historie

De kern Soerendonk is ontwikkeld langs de as Zitterd, Dorpsstraat en Molenheide. Dit lint was (en is) omgeven door zogenoemde esdekken. Het huidige landschap met verspreide lintbebouwing en de amorfe verkavelingstructuur herinneren hieraan. Ook het plangebied ligt op dit hoger gelegen esdekkenlandschap. De naamgeving (De Heuvel) getuigt hiervan. De oorspronkelijke bolle akker is echter niet meer als zodanig herkenbaar. Zoals op de historische kaart te zien is (figuur 4.1), vormt de oostgrens van het plangebied min of meer de overgang tussen de hogere gronden en de lagere, natte gronden (het Beemdenlandschap). Typerend element in deze omgeving is het Kasteel Cranendonck, gelegen in het oostelijke, nattere deel. Op de historische kaart is tussen het gehucht Cranendonck en het gebied Pompers een doorgaande verbinding te zien. Momenteel is deze historische route niet meer aanwezig en is De Pompers een doodlopende weg.

Figuur 4.1: historische kaart

Soerendonk is ontstaan vanuit aan elkaar gegroeide lintbebouwing. Veelal zijn deze linten nog structurerend in de kern. Typerend zijn de 'groene' achtergebieden, vaak ingesloten door de oude linten. Soms zijn deze nog groen (Damenstraat – Dorpsstraat); soms zijn ze bebouwd. Een voorbeeld is de omgeving St. Jansweg, waar is gebouwd rond een groene ruimte. Doorgaans levert dit aantrekkelijke, deels verborgen gebieden op. Andere karakteristieke eigenschappen zijn:

• oude lintbebouwing gericht op het lint en met de 'groene' achterkant naar het landschap;
• diepe, smalle percelen (zie Heuvel / 't Winkel);
• fraaie hoekoplossingen bij driesprongen en kruisingen: bebouwing diagonaal ten opzichte van wegen of boombeplanting als poort (Van Sevenbornlaan).