Kleine Kernen, Partiële herziening Schoolstraat 39

4.2 Geluid

4.2.1 Wettelijk kader

De Wet geluidhinder (Wgh) stelt eisen ten aanzien van de geluidsbelasting van geluidsgevoelige functies. De functie ‘wonen’ is aan te merken als een geluidsgevoelige functie.

Op basis van artikel 77 van de Wet geluidhinder (Wgh) dient bij vaststelling of herziening van een bestemmingsplan een akoestisch onderzoek te worden ingesteld. Het akoestisch onderzoek bepaalt de geluidsbelasting aan de gevel van de geluidsgevoelige bestemming die vanwege de weg wordt ondervonden.

Het onderzoek is alleen noodzakelijk als de geluidsgevoelige bestemming binnen de wettelijke geluidszone van de weg gelegen is. In artikel 74.1 van de Wgh is aangegeven dat een weg een zone heeft die zich uitstrekt vanaf de as van de weg tot de volgende breedte aan weerszijden van de weg:

a.	in stedelijk gebied:
	1°.	voor een weg, bestaande uit drie of meer rijstroken: 350 meter;
	2°.	voor een weg, bestaande uit een of twee rijstroken genoemde geval: 200 meter;
b.	in buitenstedelijk gebied:
	1°.	voor een weg, bestaande uit vijf of meer rijstroken: 600 meter;
	2°.	voor een weg, bestaande uit drie of vier rijstroken: 400 meter;
	3°.	voor een weg, bestaande uit een of twee rijstroken: 250 meter.

2.	Het eerste lid geldt niet met betrekking tot:
	a.	wegen die gelegen zijn binnen een als woonerf aangeduid gebied;
	b.	wegen waarvoor een maximum snelheid van 30 km per uur geldt.

4.2.2 Akoestisch onderzoek

Munsterhuis Geluidsadvies uit Oldenzaal heeft de akoestische aspecten nader beoordeeld. Uit het advies blijkt het volgende.

De voorkeursgrenswaarde van 48 dB ten gevolge van het verkeer op de Schoolstraat en de Noorderweg wordt overschreden. De geluidsbelasting bedraagt maximaal 51 dB. Om woningbouw op de locatie mogelijk te maken, is de vaststelling van een hogere grenswaarde noodzakelijk.

4.2.3 Geluidbeleid gemeente Twenterand

Het geluidsbeleid van de gemeente Twenterand is verwoord in een tweetal beleidsnotities, te weten de Nota geluidsbeleid en de Nota hogere grenswaarden.

Nota geluidsbeleid
De Nota geluidsbeleid is een instrument waarmee inzicht wordt verkregen in de kansen voor ruimtelijke ontwikkelingen passend binnen het wettelijk kader. Geluid is bij ruimtelijke plannen vaak een beperkende factor. Het gevolg is dat plannen niet uitgevoerd kunnen worden en dat veel tijd en geld verspild wordt. Met de nota geluidsbeleid wordt voorkomen dat de verschillende partijen ad-hoc met elkaar het beoordelingskader voor geluid scherp moeten krijgen en weet men vooraf waar ruimte zit voor toekomstige ontwikkelingen. Een belangrijke aanleiding voor het geluidsbeleid is de gewijzigde Wet geluidhinder, die op 1 januari 2007 van kracht is geworden.

Nota hogere grenswaarden
Met de wijziging van de Wet geluidhinder is sinds 1 januari 2007 de bevoegdheid tot het vaststellen van hogere grenswaarden (op enkele uitzonderingen na) gedecentraliseerd. Ook vervalt het merendeel van de ontheffingscriteria en randvoorwaarden: de gemeente Twenterand zal het vaststellen van hogere grenswaarden zelf moeten motiveren. De Nota hogere grenswaarden bevat het hogere grenswaarden beleid van de gemeente Twenterand en is gebaseerd op de nieuwe Wet geluidhinder en de beleidsuitgangspunten van het algemene geluidsbeleid (Nota geluidsbeleid).

4.2.4 Vaststellen hogere grenswaarde

Algemeen

In de Nota Hogere grenswaarden wordt uitvoering gegeven aan het gemeentelijke geluidsbeleid. Dit heeft als doel de goede geluidskwaliteiten in de gemeente te behouden en de kansen te benutten om waar gewenst en noodzakelijk de geluidskwaliteit te verbeteren. Bij de uitvoering van een hogere grenswaarde procedure worden in ieder geval de volgende uitgangspunten betrokken:

• allereerst wordt de basiskwaliteit in het desbetreffende gebied beoordeeld;
• onderzocht wordt welke mogelijkheden beschikbaar zijn om de basiskwaliteit (zoveel mogelijk) te realiseren volgens de volgorde bron: – overdracht – ontvanger;
• wanneer, ondanks de maatregelen, de basiskwaliteit niet gerealiseerd kan worden, worden compenserende maatregelen genomen. Hoe hoger het geluidsniveau, des te meer compensatie wordt toegepast.

De Wet geluidhinder (Wgh) geeft een bandbreedte voor geluid, deze varieert van de voorkeurswaarde tot de ten hoogste toelaatbare geluidsbelasting. Twenterand past voor nieuwe situaties een aanpak toe volgens de gebiedsgerichte benadering. De gemeente is daarvoor opgedeeld in 6 gebiedstypen.

Bij ontwikkelingen binnen een bepaald gebiedstype vormt het ambitieniveau naast de wettelijke voorkeurswaarde het toetsingskader. Afwijkingen tot de maximale ontheffingswaarde zijn, onder nader beschreven voorwaarden, mogelijk.

Gebiedsgerichte ambities, ontheffingscriteria en aanpak

De gemeente is in het kader van het gebiedsgericht geluidsbeleid, aan de hand van zijn ruimtelijk functionele kenmerken, onderverdeeld in de gebieden Natuur, Landbouw/buitengebied, Woongebied, Centrum, Gemengd gebied en Bedrijventerrein. Per gebied is voor geluid een ambitie vastgesteld die dus in de plaats komt van de voorkeurswaarde.

De geluidsambities van de verschillende gebiedstyperingen zijn niet in dB's weergegeven. Om de communicatie rondom ambities makkelijker te maken, is ervoor gekozen om de ambities van de gebiedstypen aan te geven in een geluidsklasse. Deze geluidsklassen zijn wel gekoppeld aan normen die we kennen uit de Wet geluidhinder.

In de volgende tabel staan de gebiedsgerichte ambities weergegeven in verschillende geluidsklassen. Hierbij is het karakter van het gebiedstype bepalend voor de ambitie.

De aangegeven geluidsklassen hebben door de gehanteerde bandbreedte een indicatieve status. In de gehanteerde systematiek wordt onderscheid gemaakt tussen ambities en bovengrenzen. De maximale afwijking is als een bovengrens per gebiedstype aangegeven. Bij het toekennen van een hogere grenswaarde zal op basis van de ontheffingscriteria een afweging gemaakt moeten worden.

Ontheffingscriteria hogere grenswaarden

Slechts wanneer voldoende gemotiveerd wordt aangetoond dat toepassing van een maatregel niet doeltreffend is of niet aan de hoofd- en of locatie specifieke criteria kan worden voldaan, kan een hogere grenswaarde worden toegekend. In de Nota hogere grenswaarden worden de criteria beschreven, waaraan een verzoek om vaststelling van een hogere grenswaarde wordt getoetst en wat de overwegingen zijn om een verzoek al dan niet toe te kennen. Deze zijn:

Hoofdcriteria

In artikel 110a lid 5 van de Wet geluidhinder is bepaald dat een hogere grenswaarde alleen kan worden verleend indien:

toepassing van maatregelen, gericht op het terugbrengen van de geluidsbelasting vanwege het industrieterrein, de weg of spoorweg, van de gevel van de betrokken woningen of andere geluidsgevoelige gebouwen onderscheidenlijk aan de grens van de betrokken geluidsgevoelige terreinen tot de ten hoogste toelaatbare geluidsbelasting onvoldoende doeltreffend zal zijn dan wel overwegende bezwaren ontmoet van stedenbouwkundige, verkeerskundige, vervoerskundige, landschappelijke of financiële aard.

In hoofdstuk 4 van de Nota is vastgelegd wat de gemeente Twenterand hieronder verstaat.

Daarnaast heeft de gemeente Twenterand een ontheffingenbeleid opgesteld dat deze criteria verder invult en tevens is gebaseerd op de uitgangspunten uit de Nota geluidsbeleid van de gemeente Twenterand.

Locatie specifieke criteria

Ieder verzoek om hogere grenswaarde wordt in ieder geval aan de voornoemde criteria getoetst. Daarnaast worden bij de afweging over het toekennen van een verzoek om een hogere grenswaarde ook de locatiespecifieke kenmerken betrokken. De onderstaande locatiespecifieke kenmerken worden in de overwegingen als positief aspect meegenomen dan wel als zwaarwegend argument meegenomen.

• de nieuwbouw ter plaatse dient ter vervanging van bestaande bebouwing;
• de locatie is opgenomen in herstructureringsplannen;
• de nieuwbouw vult een open plek op tussen aanwezige bebouwing;
• de huidige functie komt niet meer overeen met de gewenste functie;
• met de ontwikkeling van de betreffende locatie worden één of meerdere andere milieuknelpunten (bijv. luchtkwaliteit, bodemsanering, overige hindersituatie) elders opgelost.

Voorwaarden voor het verlenen van een hogere grenswaarde

Wanneer het verzoek tot een hogere grenswaarde getoetst is op de hiervoor genoemde hoofdcriteria en locatiespecifieke criteria wordt beoordeeld aan welke voorwaarden moet worden voldaan. Deze kleinste schaal, de woning, richt zich voornamelijk op akoestische maatregelen aan het huis.

Daarnaast worden bij het toekennen van een verzoek om een hogere grenswaarde voor geluidsgevoelige bestemmingen afhankelijk van de van toepassing zijnde geluidsklasse aanvullend criteria gehanteerd.

Toetsing voorgenomen ruimtelijke ontwikkeling aan het ontheffingenbeleid

Indien de voorgenomen ruimtelijke ontwikkeling wordt getoetst aan het ontheffingenbeleid, ontstaat het volgende beeld.

De locatie aan de Schoolstraat wordt in het kader van het geluidsbeleid gerekend tot het stedelijk gebied. Het gebied is daarnaast aangemerkt als een woongebied.

De ambitie in deze gebieden is 'redelijk rustig'. De bovengrens voor dit gebiedstype is 'onrustig'. De bovengrens van deze geluidsklasse als gevolg van verkeerslawaai is 53 dB.

De geluidsbelasting op de gevels van de te bouwen woning bedraagt maximaal 51 dB. Dit betekent dat de geluidsbelasting binnen de maximaal toegestane afwijking blijft.

Toetsing aan Locatie specifieke criteria

Uit de toetsing aan de locatie specifieke criteria kan het volgende worden geconcludeerd. Bebouwing op de bewuste locatie volgt uit de vaststelling van de beleidsnotitie 'Bouwen op open groene plekken'. De locatie komt in dat kader voor bebouwing in aanmerking. De nieuwbouw vult een open plek op tussen aanwezige bebouwing. Dit betreft een zwaarwegend argument.

Toetsing aan aanvullende criteria voor het toekennen van een hogere waarde tot en met de geluidsklasse 'onrustig'.

Bij het toekennen van een verzoek om een hogere grenswaarde voor geluidsgevoelige bestemmingen tot en met de geluidsklasse 'onrustig' worden aanvullend ook de volgende criteria bij de afweging betrokken:

• indien mogelijk bronmaatregelen (bijvoorbeeld stillere asfalttypen) treffen;
• indien mogelijk de afstand tussen de geluidsbron en de nieuwe woning(en) vergroten;
• in ieder geval dient bij woningen/appartementen de buitenruimte (tuin/balkon) te voldoen aan de ambitiewaarde van het betreffende gebied;
• het stedenbouwkundig ontwerp vormgeven waarbij zoveel mogelijk afscherming voor het achterliggende gebied ontstaat;
• vanaf de geluidsklasse 'onrustig' dient bij een aanvraag om bouwvergunning voor een woning en scholen een bouwakoestisch onderzoek te worden gevoegd en wordt getoetst of wordt voldaan aan de binnenwaarde van het Bouwbesluit.

Ten aanzien van deze criteria wordt het volgende opgemerkt:

Bronmaatregelen zijn redelijkerwijs niet mogelijk. Verbetering van het wegdektype brengt, zeker in relatie tot de omvang van de ruimtelijke ontwikkeling, extreem hoge kosten met zich mee. Dit geldt temeer nu er sprake is van twee wegen (i.c. de Schoolstraat en de Noorderweg) die voor een overschrijding zorgen. De initiatiefnemer heeft bovendien geen zeggenschap over de weg.

Het vergroten van de afstand tot de weg leidt tot bezwaren van stedenbouwkundige aard. Er is sprake van een lintbebouwing waarbij bestaande woningen op relatief korte afstand van de Schoolstraat zijn gebouwd. Vergroting van de afstand betekent een grove aantasting van de ruimtelijke structuur. Overdrachtsmaatregelen in de vorm van geluidschermen en/of wallen langs de Schoolstraat zijn niet reëel. Enerzijds niet vanwege de geringe afstand tussen de weg en de woningen, anderzijds niet omdat de hooggelegen bouwlagen niet af te schermen zijn (de overschrijding van de voorkeursgrenswaarde doet zich voor op 5 meter hoogte). Bovendien is afscherming vanuit stedenbouwkundig oogpunt niet gewenst en zijn de kosten onevenredig hoog.

De buitenruimte achter de toekomstige woningen voldoet aan de ambitiewaarde (in dit geval 48 dB) van het betreffende gebied.

Bij de aanvraag om bouwvergunning zal een bouwakoestisch onderzoek worden gevoegd op grond waarvan kan worden getoetst of wordt voldaan aan de binnenwaarde van het Bouwbesluit.

Geconcludeerd wordt de vaststelling van een hogere grenswaarde in overeenstemming is met het door de gemeente Twenterand gehanteerde beleid.

Het akoestisch onderzoek is aan deze toelichting toegevoegd in Bijlage 1 ( Separaat: Akoestisch onderzoek).