Wagnerplein 2013

4.3 Archeologie

4.3.1 Nota 'Grond voor het verleden'

Op 1 september 2007 is de Wet op de archeologische monumentenzorg (Wamz) in werking getreden. Hiermee is het Verdrag van Malta uit 1992 in de Nederlandse wetgeving geïmplementeerd. Dit betekent onder meer het volgende:

• 1. De introductie van het veroorzakersprincipe, waardoor de kosten van archeologisch onderzoek verhaald kunnen worden op de verstoorder;
• 2. De verankering van de archeologische monumentenzorg in de ruimtelijke ordening.

Met de komst van de wet wijzigt het archeologiebestel in Nederland met name voor de overheidsorganen sterk. De nota 'Grond voor het verleden' (2007) is het beleidsplan voor het Tilburgse archeologiebeleid.

4.3.2 Historische geografie plangebied

• Het plangebied ligt in Tilburg Noord, in de wijk Heikant ten zuiden van de in de tweede helft van de negentiende eeuw tot wasdom gekomen woonkern "Oude Heikant".

• Op de kaart van D. Zynen (1760) is het plangebied niet bebouwd. Al vanaf tenminste de veertiende eeuw was deze Heikant grotendeels gemeijnt. Vanaf de zestiende eeuw is sprake van die Lijndsche Akkeren. Op de kadasterkaart uit 1832 wordt het gebied tussen de Stockhasseltstraet, de Kromstraet, het Moleneind, het Lijnsheike en de Lijnsestraat (kaart van 1960) aangeduid als de Lind Akkers.

• De Heikant-West werd doorsneden door het voormalige Lyn´s of Linds Heike die doorheen het oostelijk deel van het plangebied liep het. Dit Linds Heike of latere Lijnsheike ontleende zijn naam aan het reeds in de veertiende eeuw genoemde Goet ter Lijnde, dat tevens zijn naam gaf aan het omliggende akkergebied.

• Vanaf de negentiende eeuw wordt het Lijnsheike als straat getypeerd door lintbebouwing, doorspekt met oudere hoeves. Met name door de aanwezigheid van de stoomtram Tilburg-Waalwijk vormde het Lijnsheike als straatweg tussen Loon-op-Zand en Tilburg dé verbinding tussen het enigszins afgezonderde Heikant en Rugdijk in Tilburg Noord en het Goirke.

• De wijk Heikant is als onderdeel van de nieuwe uitbreidingswijk Tilburg-Noord in de jaren na 1963 aangelegd. De wijken in dit stadsdeel (Stokhasselt, Heikant en Quirijnstok) zijn ontworpen als functionalistische tuinsteden. De hoge galerijflats werden daarbij ingezet als een soort kamerschermen.

4.3.3 Verwachtingswaarde plangebied

• AMK: in of in de directe nabijheid van het plangebied zijn geen terreinen gelegen die voorkomen op de Archeologische Monumenten Kaart van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE).

• Op de IKAW is het plangebied en de omgeving niet gekarteerd.

• ArWaTi: Het plangebied ligt op de Archeologische Waarschuwingskaart Tilburg in een gebied met middelhoge tot hoge verwachting;

• Het plangebied ligt niet in en grenst niet aan een AMK-Terrein;

• In, grenzend aan of in de ruime omgeving zijn geen relevante archeologische waarnemingen bekend in zowel de ARCHIS-database van de RCE als in de ArWaTi;

• Bij de urbanisatie in de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw is het Wagnerplein grotendeels bebouwd. Ook in de daaropvolgende decennia is de bebouwing op het plein vaak aangepast en/of gewijzigd. De bodem op en rond het plein wordt dan ook als geheel verstoord beschouwd. Er is hier geen archeologische verwachting.

• Gelet op het feit, dat niet met zekerheid is te stellen dat de zuidzijde van het plangebied reeds verstoord is, bestaat de kans dat archeologische resten in het park aan weerszijden van het Von Weberpad aanwezig zijn.

4.3.4 Vertaling in bestemmingsplan

Gelet op de vermoedelijk nog onverstoorde bodem in het park tussen het Von Weberpad en de Heikantlaan wordt voor het park een dubbelbestemming voor archeologische waarde opgenomen. Omdat hier verder geen ontwikkelingen of bodemverstoringen gepland zijn, is binnen de kaders van dit plan geen archeologisch onderzoek noodzakelijk.De dubbelbestemming brengt een omgevingsvergunningplicht voor het uitvoeren van werken, geen bouwwerken zijnde, en werkzaamheden met zich. Daarnaast geldt ten aanzien van de onderliggende enkelbestemming een beperking van de bouwmogelijkheden.