Piushavengebied 2009

7.1 Inleiding

In het jaar 2001 zijn in opdracht van de gemeente Tilburg twee waarderende onderzoeken uitgevoerd: een Standaard Archeologische Inventarisatie (SAI) en een Cultuurhistorische Verkenning (CV). Uit deze onderzoeken blijkt het volgende.

Historisch gebruik en invulling.

Het Piushavengebied is grotendeels gelegen op een dekzandrug in de nabijheid van het stroomgebied van de Nieuwe Leij, al dan niet met een oud landbouwdek. Daarnaast komt ook de aan de Korvelse Waterloop gerelateerde beekdalglooiing voor. De Korvelse Waterloop verdween uit het plangebied bij de aanleg van de Piushaven tussen 1921 en 1923.

In de late middeleeuwen waren in het plangebied de kleine gehuchten Hogendries en Hoeven gelegen. De rest van het gebied was zo goed als onbewoond. In het noordelijk deel bevond zich de gemeenschappelijke heide (gemeijnt) met enkele leemputten.

Rond 1840 is het gebied vrijwel geheel in gebruik als akkerland en mogelijk deels als grasland. Dit gebruik gaat mogelijk zelfs terug tot de prehistorie maar in ieder geval tot de middeleeuwen. Slechts een klein deel aan de oostzijde van het plangebied behoorde tot de bebouwde stadskern. Sinds de middeleeuwen was langs de oude linten al enige bebouwing te vinden, met name langs de Oude Beekse Dijk (Lanciersstraat-Kruisvaardersstraat), langs de huidige Prinsenhoeven (het gehucht Hogendries) en langs de Hoevenseweg (het gehucht Hoeven). Achter de bebouwing bevonden zich tot aan het begin van de twintigste eeuw weiden en akkers.

Na de aanleg van de haven (1921-1923) vestigden zich in hoog tempo bedrijven in het plangebied. De belangrijkste hiervan was de AaBe-fabriek die een groot terrein in beslag nam en in verschillende fases vanaf 1930 is opgericht. Tussen 1930 en 1950 werden grote delen van het plangebied volgebouwd met woningen.