Binnenstad Hulst

Artikel 30 Algemene wijzigingsregels

30.1 Algemeen

Burgemeester en wethouders zijn bevoegd de in het plan opgenomen bestemmingen te wijzigen ten behoeve van:

• a. overschrijding van bestemmingsgrenzen, voor zover dit van belang is voor een technisch betere realisering van bestemmingen of bouwwerken dan wel voor zover dit noodzakelijk is in verband met de werkelijke toestand van het terrein. De overschrijding mag echter niet meer bedragen dan 3 meter en het bestemmingsvlak mag met niet meer dan 10% worden vergroot;
• b. overschrijding van bestemmingsgrenzen en toestaan dat het beloop van wegen of de aansluiting van wegen onderling in geringe mate wordt aangepast, indien de verkeersveiligheid en/of –intensiteit daartoe aanleiding geeft. De overschrijding mag echter niet meer bedragen dan 3 meter en het bestemmingsvlak mag met niet meer dan 10% worden vergroot;
• c. het wijzigen van de lijst van bedrijfsactiviteiten, indien technologische ontwikkelingen of vernieuwde inzichten hiertoe aanleiding geven;
• d. het aanpassen van opgenomen bepalingen in de voorafgaande artikelen, waarbij verwezen wordt naar bepalingen in wettelijke regelingen, indien deze wettelijke regelingen na het tijdstip van de tervisielegging van het ontwerpplan worden gewijzigd.

30.2 Wro-zone - wijzigingsgebied

Burgemeester en wethouders zijn bevoegd de in het plan ter plaatse van de aanduiding 'wro-zone - wijzigingsgebied' opgenomen bestemmingen te wijzigen in "Verkeer - Verblijfsgebied" "Groen" en "wonen" zonder bouwvlak ten behoeve van de aanleg van een rotonde, met dien verstande dat de noodzaak van de aanleg van de rotonde is aangetoond. Bij toepassing van de wijzigingsbevoegdheid vindt een evenredige belangenafweging plaats, waarbij betrokken worden:

• a. de mate waarin waarden, die het plan beoogt te beschermen, kunnen worden geschaad;
• b. de mate waarin de belangen van gebruikers en/of eigenaren van de aanliggende gronden worden geschaad;
• c. de mate waarin de landschappelijke inpasbaarheid is aangetoond;
• d. de mate waarin de uitvoerbaarheid is aangetoond, waaronder begrepen de milieutechnische, de waterhuishoudkundige, de archeologische, de ecologische en de verkeerstechnische toelaatbaarheid.