Leiden Schuttersveld e.o.

2.2 Schuttersveld

Leiden Schuttersveld ligt direct ten noordwesten van de binnenstad en is onderdeel van de uitbreidingsgordel rondom het historische stadscentrum uit het eind van de 19e eeuw en begin van de 20e eeuw.

De naam Schuttersveld verwijst naar de tijd dat er buiten de verdedigingswerken van de stad nog niet werd gebouwd. Dat veranderde in Leiden vanaf halverwege de 19e eeuw. De in de 17e eeuw aangelegde Haarlemmertrekvaart werd langzamerhand steeds minder gebruikt, ook vanwege de opkomst van het spoorvervoer. Enkele jaren na opening van de eerste Nederlandse spoorweg tussen Amsterdam en Haarlem werd in 1842 Leiden aangesloten op de verbinding met Rotterdam. In eerste instantie door middel van een hulpstation aan de Marepoort bij de Haarlemmertrekvaart, enkele jaren later door middel van het definitieve station bij de Rijnsburgerpoort.

Uitsnede historische kaart anno 1850	Uitsnede historische kaart anno 1905

Uitsnede topografische kaart anno 2005

Na de grenswijziging van 1896 werd de beperkt aanwezige bebouwing buiten de singels uitgebreid, waardoor uiteindelijk een groot aantal wijken als een schil rond de singels tot stand kwam. Veel van de nu nog aanwezige oorspronkelijke bebouwing van Schuttersveld stamt uit deze periode. Langs de Maredijk, toen een belangrijke uitvalsweg van de stad, ontstond de eerste structurele bebouwing.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Leiden zwaar getroffen door geallieerde bombardementen. De omgeving van het station en de Marewijk (tegenwoordig de omgeving van het Schuttersveld en de Schipholweg) zijn vrijwel geheel met de grond gelijk gemaakt. In de tweede helft van de vorige eeuw kwamen voor de oorspronkelijke woonbebouwing, steeds vaker kantoorgebouwen terug. De laatste grote verandering betrof de in het afgelopen decennium gerealiseerde verdiepte aanleg van de Schipholweg, ten behoeve van de ondertunneling van het Stationsplein.