Hoek de Rover

6.3 Economische uitvoerbaarheid

Met de invoering van de Grondexploitatiewet als onderdeel van de Wet ruimtelijke ordening is het verhaal van plankosten verplicht. De wetgever acht het wenselijk dat de gemeente en ontwikkelaar het onderling eens worden over het kostenverhaal, zoals bepaald in artikel 6.2.4. van het Besluit ruimtelijke ordening. Dit kan middels een exploitatieplan dan wel een anterieure overeenkomst. Voor vaststelling van het, daarvoor in aanmerking komende, planologische besluit dient vast te liggen op welke wijze het kostenverhaal wordt gedekt. De ontwikkeling is opgenomen in een anterieure overeenkomst. De kosten voor de gemeente zijn hierdoor gedekt.

Het plangebied heeft een oppervlakte van 3,2 ha en is in zijn geheel in eigendom van één projectontwikkelaar. Het gehele plangebied wordt in exploitatie genomen: het exploitatiegebied.

Ca. 44% van het exploitatiegebied is uitgeefbaar ten behoeve van wonen. De overige oppervlakte is benodigd ten behoeve van de ontsluiting, groen (met daarin opgenomen de verbreding van het Oegstgeesterkanaal), water en parkeervoorzieningen.

De in het plangebied te realiseren woningen fungeren als kostendrager voor de te maken kosten die gemoeid zijn met de aanleg en realisatie van de openbare voorzieningen. Analyses geven aan dat de opbrengsten voldoende zijn om de te maken kosten te dekken.

De marge tussen de opbrengsten en de kosten wordt voldoende geacht om de reguliere exploitatierisico's zoals bodemvervuiling, afzetrisico's en archeologie te kunnen dekken.

Vanuit planeconomie wordt geconcludeerd dat de ontwikkeling economisch uitvoerbaar is.