Stedelijk Gebied

4.1 Algemene uitgangspunten

Ter voorbereiding op het bestemmingsplan Stedelijk gebied is een Nota van Uitgangspunten opgesteld. Deze nota stelt de kaders voor dit bestemmingsplan. Dit hoofdstuk beschrijft de belangrijkste uitgangspunten, afwijkend dan wel aanvullend op het bestaande beleid, uit deze notitie.

4.1.1 Vigerende plannen als uitgangspunt

Uitgangspunt voor het nieuwe bestemmingsplan is het vigerend planologisch regime. Ontwikkelingen worden in beginsel alleen meegenomen, als de planvorming (inclusief grondexploitatie) daaromtrent afgerond is en er een bestuurlijk besluit is genomen. Dit betekent dat het vigerend planologisch regime uitgangspunt vormt voor het bestemmingsplan. Voor wat betreft de goot- en bouwhoogte (en ook kapvorm en -helling in het beschermd stadsgezicht) zal in het bestemmingsplan worden verwezen naar de "bestaande goot- en bouwhoogte (kapvorm en -helling)" dan wel naar hetgeen ter zaken op de verbeelding is aangegeven.

Er zijn een aantal uitzonderingen op deze algemene regel die later in dit hoofdstuk besproken worden.

4.1.2 Nieuwe wetgeving en beleid

De vigerende bestemmingsplannen zijn weliswaar deels uitgangspunt, maar de plansystematiek kan niet altijd direct overgenomen worden. Dit heeft enerzijds te maken met veranderde wetgeving omtrent bestemmingsplannen en anderzijds met nieuw beleid.

Nieuwe wetgeving

Nieuwe wetgeving omtrent bestemmingsplannen betreft:

• de Wet ruimtelijke ordening (Wro): de per 1 juli 2008 in werking getreden Wro heeft tot gevolg dat bepaalde procedures en bepalingen veranderd zijn. Het bestemmingsplan is hierop aangepast. Het kan ook betekenen dat bepaalde procedures of bepalingen niet meer in het bestemmingsplan opgenomen hoeven te worden, omdat die al geregeld zijn in de Wro;
• het Besluit ruimtelijke ordening (Bro): in het Bro zijn een aantal bepalingen opgenomen die 1 op 1 overgenomen dienen te worden in het bestemmingsplan, zoals regels ten aanzien van overgangsregels en de anti-dubbeltelregel;
• de RO Standaarden 2008: dit is een set standaarden die onder andere voorschrijft hoe ruimtelijke plannen vormgegeven moeten worden. Zo is in één van de standaarden, de Standaard Vergelijkbare Bestemmingsplannen 2008 (SVBP2008), bepaald welke benamingen en kleuren gebruikt moet worden voor bestemmingen (bijvoorbeeld de bestemmingsterm Woondoeleinden moet 'Wonen' worden en heeft altijd een gele kleur), hoe aanduidingen en maatvoeringen eruit moeten zien, en dergelijke.
• de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo): het bestemmingsplan moet aangepast worden aan de procedures en terminologie van de Wabo. Zo wordt niet meer gesproken van "ontheffingsregels", maar van "afwijkingsregels".

Nieuw beleid

Daarnaast is er nieuw beleid verschenen dat zijn vertaling naar het bestemmingsplan heeft gekregen. Dit beleid heeft, voor zover het ruimtelijk relevant is, zijn uitwerking gekregen in hoofdstuk 2 van het voorliggend bestemmingsplan.

4.1.3 Procedures beperken

De gemeente Weesp wil het aantal ruimtelijke procedures beperken. Dat is klantvriendelijker en voorkomt een onnodige belasting van de ambtelijke capaciteit. Daarom wordt ervoor gekozen om zoveel mogelijk direct bij recht toe te staan en zo min mogelijk afwijkingsmogelijkheden, nadere eisen, e.d. op te nemen.

Dit betekent onder andere dat de bouw- en gebruiksmogelijkheden die toegestaan zijn in het Afwijkingenbeleid van Weesp, zoals vastgesteld op 21 december 2010, direct toegestaan worden in het nieuwe bestemmingsplan. De gemeente heeft immers al te kennen gegeven mee te willen werken aan deze bouw- en gebruiksmogelijkheden. Het gaat in het afwijkingenbeleid om:

bouwmogelijkheden:

• erfbebouwingsregeling voor woningen zowel binnen als buiten de bebouwde kom;
• kelders bij woningen;
• overig: erfafscheidingen, dakkapellen en dakterrassen;

gebruiksmogelijkheden:

• aan huis gebonden beroepen en bedrijven (bij woningen binnen de bebouwde kom).