Woongebied II

2.4 Ontwikkeling Maerten van Heemskerckstraat

Voor het gebied Waterakkers-Lunetten is halverwege de jaren '90 van de vorige eeuw een stedenbouwkundig plan gemaakt, dat als basis heeft gediend voor de ontwikkeling van de woonwijk. Het grootste deel van de bebouwing bestaat uit laagbouw: rijwoningen, twee-onder-één-kap woningen, geschakelde patiowoningen en vrijstaande woningen. Zowel straten als gevelopeningen, gevelaccenten in baksteen, daklijsten en op- en aanbouwen hebben een grillig verloop vergeleken met de meer traditionele architectuur van de rest van Heemskerk. Onderstaand zijn met blauw de te ontwikkelen woningen aangewezen, met rood zijn de vergelijkbare woningen aangegeven (gespiegeld).

Ter plaatse van de Marten van Heemskerckstraat, tussen nummer 102 en 104, wordt met voorliggend plan de ontwikkeling van 3 woningen mogelijk gemaakt. Deze woningen betreffen een gespiegelde kopie van de naast gelegen woningen. Deze woningen sluiten hiermee aan op het stedenbouwkundig plan. In het vigerend bestemmingsplan was hier een uit te werken woonbestemming opgenomen. Het bouwplan wijkt van de uitwerkingsregels af, omdat op het betreffende perceel te weinig woningen worden gerealiseerd. Voorzien wordt in één vrijstaande woning en twee twee-onder-een kap woningen met een maximale goothoogte van 6 meter en een nokhoogte van 8,5 meter. Het toestaan van minder woningen binnen het plangebied, kijkend naar de bebouwingsdichtheid wordt stedenbouwkundig aanvaardbaar geacht. Doordat de te realiseren woningen passen binnen het straatbeeld qua omvang en typologie.

Figuur 2.15: Overzicht ontwikkeling