| Type plan: | bestemmingsplan |
|---|---|
| Naam van het plan: | Nieuw-Vennep Margaretha's Hoeve Hoofdweg 1321-1327 |
| Status: | vastgesteld |
| Plan identificatie: | NL.IMRO.0394.BPGnwvhoofdweg1327-C001 |
Toelichting
1 Inleiding
1.1 Aanleiding
De
initiatiefnemer is voornemens om op het perceel behorende bij de
rijksmonumentale stolpboerderij Margaretha's Hoeve en de twee bestaande
woningen 28 - 30 grondgebonden woningen toe te voegen.
Daarbij blijft de stolpboerderij als dominante factor behouden
en zal Stadsherstel Amsterdam deze inrichten ten behoeve van
kleinschalige zorg voor ouderen (zorgwoningen). De te realiseren
woningen worden rondom een tweetal boerenerven geconcentreerd.
Daarnaast is er ruimte voor een gemeenschappelijke boomgaard, moestuin
en kas. Door deze stedenbouwkundige opzet, architectonische typologie
en ruime aanleg van groenvoorzieningen krijgt het geheel een ontspannen
karakter.
De
gemeente Haarlemmermeer heeft d.d. 26 juni 2017 positief
geadviseerd over het toenmalige plan. Na dit positieve advies is
het stedenbouwkundige schetsontwerp op details gewijzigd en zijn 2
woningen aan het plan toegevoegd. Het geldende bestemmingsplan staat de
beoogde woningbouw niet toe. Het geldende bestemmingsplan staat de
zorgwoningen en de bestaande woningen wel toe. Om de
woningbouw planologisch mogelijk te maken dient een partiële
herziening van het bestemmingsplan opgesteld te worden. Het
voorliggende bestemmingsplan voorziet daarin.
1.2 Ligging en begrenzing plangebied
Het
plangebied ligt aan de Hoofdweg 1321-1327 (westzijde) in
Nieuw-Vennep en is gelegen direct ten zuiden van
de kern. De locatie staat kadastraal bekend als
gemeente Haarlemmermeer, sectie AF, nr. 3410 (deels), 3622, 3623,
3624, 3625, 3626 en 3627 met een totale oppervlakte van 30.400
m². Het plangebied wordt als volgt begrensd:
- aan de noordoostzijde: recreatiegebied Venneperhout;
- aan de zuidoostzijde: Hoofdweg (westzijde);
- aan de zuidwestzijde: recreatiegebied Venneperhout;
- aan de noordwestzijde: recreatiegebied Venneperhout.
Globale ligging plangebied (rode druppel, Bron: maps.google.nl)
Globale begrenzing plangebied (rode omkadering, Bron: maps.google.nl)
1.3 Doel en planvorm
Het
bestemmingsplan 'Nieuw-Vennep Margaretha's Hoeve' is
ontwikkelingsgericht. Op de betreffende locatie zijn drie
woningen toegestaan, terwijl de gewenste ontwikkeling bestaat
uit het toevoegen van 28 - 30 woningen en het in gebruik nemen van
de bestaande rijksmonumentale stolpboerderij voor kleinschalige zorg
voor ouderen. Omdat het juridisch-planologische kader wordt verruimd is
sprake van een ontwikkelingsgericht bestemmingsplan. Het doel van
het bestemmingsplan is het bieden van een juridisch-planologisch kader
waarbinnen de gewenste ontwikkeling mogelijk is.
In het vervolg van het voorliggende bestemmingsplan wordt uitgegaan van het scenario waarin 30 woningen worden toegevoegd.
1.4 Geldend bestemmingsplan
Voor
de gronden in het plangebied geldt het bestemmingsplan 'Nieuw-Vennep',
vastgesteld op 11 juni 2014. In dit bestemmingsplan heeft het
plangebied de bestemmingen 'Maatschappelijk - Zorginstelling',
'Recreatie - Dagrecreatie', 'Tuin' en 'Wonen'. Verder gelden de
dubbelbestemming 'Leiding - Water' en de gebiedsaanduiding
'luchtvaartverkeerzone - lib'. De navolgende afbeelding geeft
een uitsnede van het geldende bestemmingsplan weer.
Uitsnede verbeelding geldend bestemmingsplan met globale plangrens (rode omkadering)
Omdat
het voorgenomen plan om 30 extra woningen te realiseren
niet binnen de bestemmingen 'Maatschappelijk - Zorginstelling' en
'Tuin' is toegestaan, zal het bestemmingsplan voor de gronden
in het plangebied moeten worden herzien, ex artikel 3.1 Wet
ruimtelijke ordening, teneinde de gewenste ontwikkeling mogelijk
te maken. Overigens is kleinschalige zorg voor ouderen in de bestaande
rijksmonumentale stolpboerderij volgens het geldende bestemmingsplan
wel toegestaan.
1.5 Planproces
Een
bestemmingsplan doorloopt de procedure zoals bedoeld in de Wet
ruimtelijke ordening (Wro). Het ontwerp bestemmingsplan wordt ex art.
3.1.1 Besluit ruimtelijke ordening (Bro) voor advies voorgelegd aan
rijk, provincie en waterschap. Door de gemeente Haarlemmermeer wordt in
dit stadium van planvorming ook de betreffende dorps- of wijkraad in de
gelegenheid gesteld op het ontwerp bestemmingsplan te reageren.
Binnengekomen reacties uit het wettelijk vooroverleg worden verwerkt in
het ontwerp bestemmingsplan.
Tijdens de ter
visie legging van het ontwerp bestemmingsplan kan een ieder
schriftelijk of mondeling een zienswijze kenbaar maken. De ingediende
zienswijzen worden verwerkt in het vast te stellen bestemmingsplan.
Het vastgestelde
bestemmingsplan wordt nogmaals ter inzage gelegd. Gedurende deze
terinzagelegging kan beroep worden ingesteld bij de Raad van State. Dit
kan uitsluitend door belanghebbenden die ook een zienswijze tegen het
ontwerp bestemmingsplan hebben ingediend, of door een ieder voor zover
het onderdelen betreft die door de gemeenteraad gewijzigd zijn
vastgesteld.
1.6 Leeswijzer
Het tweede
hoofdstuk van deze toelichting geeft een beeld van de bestaande
situatie in het plangebied. Er wordt een beschrijving gegeven van de
ruimtelijke en functionele structuur van het gebied. In het derde
hoofdstuk wordt ingegaan op het relevante beleid en de regelgeving en
de invloed hiervan op het bestemmingsplan. Het vierde hoofdstuk gaat in
op de nieuwe situatie met de te verwachten ontwikkelingen en de
gewenste ruimtelijk-functionele structuur. Het vijfde hoofdstuk gaat in
op de milieuaspecten, onderzoeksgegevens en beperkingen. In het
hoofdstuk zes komt de uitvoerbaarheid aan bod en in het laatste
hoofdstuk wordt ingegaan op de juridische aspecten van dit
bestemmingsplan
2 Bestaande situatie
2.1 Ruimtelijke en functionele structuur
Het
plangebied betreft het perceel waarop de rijksmonumentale
stolpboerderij de Margaretha's Hoeve, een landbouwschuur en 2
twee-onder-één-kapwoningen zijn gesitueerd. In het
verleden is het perceel in gebruik geweest ten behoeve van een
agrarisch bedrijf. De afgelopen jaren zijn de stolpboerderij en de
bestaande woningen (tijdelijk) bewoond. De landbouwschuur is deels
in gebruik voor opslag.
De
ruimte rondom de bebouwing is grotendeels verhard, terwijl het overige
deel van het perceel een groen karakter kent. De navolgende afbeelding
geeft middels aanduidingen op de luchtfoto in combinatie met het
bijbehorende overzicht de bestaande inrichting van het
perceel weer.
Luchtfoto bestaande situatie
A: grasland rondom bebouwing;
B: landbouwschuur;
C: stolpboerderij Margaretha's Hoeve (rijksmonument);
D: halfvrijstaande woningen;
E: tuin bij halfvrijstaande woningen.
De navolgende afbeeldingen geven enkele impressies van de bestaande situatie weer.
Impressie stolpboerderij (bestaande situatie)
Impressie overige plangebied en omgeving (bestaande situatie)
Rondom
het plangebied is het deels nog te ontwikkelen recreatiegebied
Venneperhout gelegen. Dit betreft een parkachtig en deels
bosrijk gebied waarbinnen een kinderboerderij aanwezig is.
3 Beleid en regelgeving
3.1 Rijk
De
Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR) is op 13 maart 2012 in
werking getreden. In deze visie schetst het Rijk de ambities tot 2040
en de doelen, belangen en opgaven tot 2028. Daarmee moet Nederland
concurrerend, bereikbaar en veilig worden. Anders dan in de Nota Ruimte
gaat de structuurvisie uit van het adagium 'decentraal, tenzij'. Het
rijk kiest voor een selectievere inzet van rijksbeleid op 13 nationale
belangen. Voor deze belangen is het Rijk verantwoordelijk en wil het
resultaten boeken. Buiten deze 13 belangen hebben decentrale overheden
beleidsvrijheid. Afspraken over verstedelijking, groene ruimte en
landschap laat het Rijk over aan de provincies en gemeenten. Gemeenten
krijgen ruimte voor kleinschalige natuurlijke groei en voor het bouwen
van huizen die aansluiten bij de woonwensen van mensen. Bij het beheren
en ontwikkelen van natuur krijgen boeren en particulieren in het
landelijk gebied een grotere rol.
Om
zorgvuldig ruimtegebruik te bevorderen heeft het Rijk enkel nog een
'ladder voor duurzame verstedelijking’ opgenomen. Hierdoor neemt
de bestuurlijke drukte af en ontstaat er ruimte voor regionaal maatwerk.
Planspecifiek
De SVIR is niet specifiek van toepassing op het plangebied.
De
wetgever heeft in de Wro, ter waarborging van de nationale of
provinciale belangen, de besluitmogelijkheden van lagere overheden
begrensd. Indien provinciale of nationale belangen dat met het oog op
een goede ruimtelijke ordening noodzakelijk maken, kunnen bij of
krachtens provinciale verordening respectievelijk bij of krachtens
algemene maatregel van bestuur regels worden gesteld omtrent de inhoud
van bestemmingsplannen. In het Besluit algemene regels ruimtelijke
ordening (Barro) zijn 14 nationale belangen opgenomen die in de
Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR) zijn herbevestigd. Voor
deze belangen is het Rijk verantwoordelijk en wil het resultaten
boeken. Buiten deze belangen hebben decentrale overheden
beleidsvrijheid.
Planspecifiek
Het
Barro is niet specifiek van toepassing voor het plangebied. Met
uitzondering van het rijksmonument is er geen sprake van een
rijksbelang. De cultuurhistorische waarden van het rijksmonument in
relatie tot het voorgenomen plan worden in toelichting paragraaf 5.4 toegelicht.
In het Besluit
ruimtelijke ordening (Bro) is de verplichting opgenomen om in het geval
van een nieuwe stedelijke ontwikkeling in de toelichting een
onderbouwing op te nemen van nut en noodzaak van de nieuwe stedelijke
ruimtevraag en de ruimtelijke inpassing. Hierbij wordt uitgegaan van de
'ladder voor duurzame verstedelijking' die op 1 juli 2017 in werking is
getreden.
De 'stappen van de ladder' worden in artikel 3.1.6, leden 2 - 4 Bro als volgt omschreven:
- De toelichting bij een bestemmingsplan dat een nieuwe stedelijke ontwikkeling mogelijk maakt, bevat een beschrijving van de behoefte aan die ontwikkeling, en, indien het bestemmingsplan die ontwikkeling mogelijk maakt buiten het bestaand stedelijk gebied, een motivering waarom niet binnen het bestaand stedelijk gebied in die behoefte kan worden voorzien.
- Indien in een bestemmingsplan als bedoeld in het tweede lid toepassing is gegeven aan artikel 3.6, eerste lid, onder a of b, van de wet kan bij dat bestemmingsplan worden bepaald dat de beschrijving van de behoefte aan een nieuwe stedelijke ontwikkeling en een motivering als bedoeld in het tweede lid eerst wordt opgenomen in de toelichting bij het wijzigings- of het uitwerkingsplan als bedoeld in dat artikel.
- Een onderzoek naar de behoefte als bedoeld in het tweede lid, heeft, in het geval dat een bestemmingsplan als bedoeld in het tweede lid, ziet op de vestiging van een dienst als bedoeld in artikel 1 van de Dienstenwet en dit onderzoek betrekking heeft op de economische behoefte, de marktvraag of de beoordeling van de mogelijke of actuele economische gevolgen van die vestiging, slechts tot doel na te gaan of de vestiging van een dienst in overeenstemming is met een goede ruimtelijke ordening.
Stedelijke ontwikkeling
Conform artikel 1.1.1, eerste lid onder i van het Bro wordt onder een stedelijke ontwikkeling verstaan: een 'ruimtelijke
ontwikkeling van een bedrijventerrein of zeehaventerrein, of van
kantoren, detailhandel, woningbouwlocaties of andere stedelijke
voorzieningen.' Uit jurisprudentie van de afdeling
bestuursrechtspraak van de Raad van State blijkt dat de ondergrens van
wat als nieuwe stedelijke ontwikkeling moet worden opgevat, ligt tussen
de 9 en 14 nieuwe woningen, afhankelijk van de omgeving waarin de
ontwikkeling plaatsvindt.
In
het geldende bestemmingplan zijn binnen de bestemming 'Maatschappelijk
- Zorginstelling' onder andere 'voorzieningen ten behoeve van
verblijf en verzorging van ouderen, daaronder begrepen een
dienstwoning' toegestaan. Zorgappartementen en een woning voor de
zorgondernemer passen binnen deze omschrijving. Verder wordt
gebruik gemaakt van de bestaande bebouwing. Het realiseren van
zorgappartementen in de bestaande stolpboerderij is
daarmee geen stedelijke ontwikkeling.
Het toevoegen van 30 woningen ten opzichte van de bestaande situatie is een stedelijke ontwikkeling.
Behoefte
Bij
een stedelijke ontwikkeling dient aangetoond te worden dat er behoefte
is aan de ontwikkeling binnen het ruimtelijk verzorgingsgebied. De aard
en de omvang van de stedelijke ontwikkeling bepaalt op welk niveau de
afweging moet worden gemaakt. De omvang van de stedelijke ontwikkeling
betreft 30 grondgebonden woningen, waar in het geldende
bestemmingsplan deels maatschappelijke functies zijn toegestaan. Het
ruimtelijk verzorgingsgebied beperkt zich gezien de omvang en aard van
deze ontwikkeling tot de gemeente Haarlemmermeer. Uit toelichting paragraaf 3.3.2 blijkt
dat er behoefte is aan 30 grondgebonden woningen. Overigens is er ook
op regionale schaal behoefte aan de beoogde woningbouw (zie toelichting paragraaf 3.2.3).
Bestaand stedelijk gebied
De
ontwikkeling vindt volledig plaats binnen het bestaand stedelijk gebied
als bedoeld in artikel 1.1.1 ,eerste lid onder h, van het Besluit
ruimtelijke ordening. De definitie van het bestaand stedelijk gebied is
het bestaand stedenbouwkundig samenstel van bebouwing ten behoeve van
wonen, dienstverlening, bedrijvigheid, detailhandel of horeca, alsmede
de daarbij behorende openbare of sociaal culturele voorzieningen,
stedelijk groen en infrastructuur. Na de realisatie van de woonwijk
Getsewoud, de Noordelijke Randweg, de Spoorlaan en bedrijventerrein
Nieuw-Vennep-Zuid vormt de infrastructurele ring rondom
Nieuw-Vennep (Noordelijke Randweg, Spoorlaan, Leimuiderweg
en IJweg) de grens van het bestaand stedelijk gebied. Het plangebied en
recreatiegebied Venneperhout zijn daarbinnen gelegen.
Geconcludeerd wordt dat voorgenomen ontwikkeling voldoet aan de ladder voor duurzame verstedelijking.
3.2 Provincie en regio
In de
Structuurvisie Noord-Holland 2040 beschrijft de provincie hoe en op
welke manier ze met ontwikkelingen omgaat die een grote ruimtelijke
impact hebben zoals globalisering, klimaatverandering en trends als
vergrijzing en krimp. Daarnaast geeft de provincie aan welke keuzes
gemaakt worden en schetst ze hoe de provincie er in 2040 er uit moet
komen uit te zien. Door de ruimtelijke ordening aan te passen waar
nodig, kan met de veranderingen worden omgegaan. Tegelijkertijd is het
van belang bestaande kwaliteiten van het provinciale landschap te
behouden of verder te ontwikkelen. Op basis hiervan richt de
structuurvisie zich op drie hoofdbelangen:
- klimaatbestendigheid: de provincie zorgt voor een gezonde en veilige leefomgeving in harmonie met water en gebruik van duurzame energie;
- ruimtelijke kwaliteit: de provincie zorgt voor behoud van het Noord-Hollandse landschap door verdere ontwikkeling van de kwaliteit en diversiteit.
- duurzaam ruimtegebruik: de provincie zorgt voor een regionale ruimtelijke hoofdstructuur waarin functies slim gecombineerd worden en goed bereikbaar zijn nu, en in de toekomst.
Planspecifiek
Volgens de
structuurvisie is het plangebied gelegen binnen de metropolitane
landschappen. Dit betreft het recreatieve uitloopgebied van het
stedelijk gebied. Bij metropolitane landschappen gaat de provincie uit
van een intensieve inrichting van de gebieden dichtbij de steden en een
extensievere inrichting op grotere afstand van de stad. De ontwikkeling
van deze metropolitane landschappen moet worden afgestemd met de
ontwikkeling van de nabijgelegen metropool, waarbij verschillende
ontwikkelingen mogelijk zijn. Gezien de ligging nabij de kern
Nieuw-Vennep en het recreatiegebied Venneperhout wordt de voorgenomen
woningbouw als passend beoordeeld. De ontwikkeling gaat niet ten koste
van de recreatiemogelijkheden, omdat het plangebied geen onderdeel
uitmaakt van het recreatiegebied en er sprake is van landschappelijke
inpassing.
Haarlemmermeer-West,
waarin het plangebied is gelegen, is aangeduid als
transformatiegebied. Voor de toekomstige vraag naar ruimte, woningen en
woonmilieus verwacht de provincie dat binnen bestaand bebouwd gebied en
de transformatiegebieden voldoende capaciteit beschikbaar is. Voor
transformatiegebieden is het nut en de noodzaak van verstedelijking
reeds aangetoond. Verder is de ladder voor duurzame verstedelijking
onverminderd van toepassing. Daaraan voldoet het voorgenomen plan (zie toelichting paragraaf 3.1.3).
In zowel de PRV (zie toelichting paragraaf 3.2.2) als de ladder voor duurzame verstedelijking (zie toelichting paragraaf 3.1.3)
wordt een ander begrip gehanteerd voor de definiëring van het
stedelijk gebied, namelijk bestaand stedelijk gebied. Dit begrip en de
daarmee samenhangende bepalingen zijn juridisch bindend, terwijl de
structuurvisie enkel richtinggevend is.
De Provinciale
Ruimtelijke Verordening (PRV) geeft een beschrijving waaraan
bestemmingsplannen en beheersverordeningen moeten voldoen. Voor de
doorwerking van het in de structuurvisie vastgelegde beleid naar
gemeenten toe heeft de provincie de beschikking over de zogenaamde
provinciale verordening.
Deze verordening
is het aangewezen instrument als het gaat om algemene regels omtrent de
inhoud van gemeentelijke bestemmingsplannen. Wel zal hierin duidelijk
het provinciaal belang naar voren moeten komen. Het uitgangspunt
daarbij is dat de bevoegdheden ter doorwerking van het ruimtelijk
beleid zoveel mogelijk proactief worden ingezet en het provinciale
beleid daarbij zoveel mogelijk eenduidig wordt geregeld.
Planspecifiek
Het voorliggende
plan is een stedelijke ontwikkeling als bedoeld in artikel
1.1.1, eerste lid onder i, van het Besluit ruimtelijke ordening (zie toelichting paragraaf 3.1.3).
Bij een nieuwe stedelijke ontwikkeling is artikel 5a van
de PRV van toepassing. Dit artikel regelt dat een bestemmingsplan
uitsluitend kan voorzien in een nieuwe stedelijke ontwikkeling als deze
ontwikkeling in overeenstemming is met de binnen de regio gemaakte
schriftelijke afspraken. De regionale afspraken over woningbouw zijn
vastgelegd in het Regionaal Actieprogramma Wonen Stadsregio Amsterdam.
Zoals in toelichting paragraaf 3.2.3 is
toegelicht past de beoogde woningbouw in zowel kwantitatieve
als kwalitatieve zin binnen de regionale afspraken voor de regio
Amstel-Meerlanden.
Het plangebied is
niet gelegen binnen de 20 Ke-contouren van Schiphol en binnen het
bestaand stedelijk gebied. Daarom zijn er geen beperkingen ten aanzien
van nieuwe woningen.
Er dient geconcludeerd te worden dat het initiatief in overeenstemming is met het provinciale beleid.
Op 25 mei 2010
hebben Provinciale Staten van Noord-Holland de Provinciale woonvisie
2010-2020 'Goed Wonen in Noord-Holland' vastgesteld. De woonvisie is
een verdere uitwerking van de structuurvisie, waarin de kwaliteit van
wonen centraal staat.
De
doelstelling voor 2020 is dat de inwoners van Noord-Holland beschikken
over voldoende woningen met een passende kwaliteit en in een
aantrekkelijk woonmilieu. Om hiertoe te komen zijn de volgende drie
speerpunten benoemd:
- betere afstemming tussen vraag en aanbod voor alle consumenten en vooral voor doelgroepen die minder kansen hebben op het vinden van een geschikte woning;
- betere afstemming van voorzieningen in de woonomgeving op de vraag van bewoners;
- verbetering van de duurzaamheid van het woningaanbod en de woonomgeving.
De
provincie zet zich hierbij vooral in op de rol van procesleider,
aanjager en expert. Vanuit deze rol stuurt de provincie aan op het
maken van bestuurlijke afspraken in de Regionale Actieprogramma's. In
deze actieprogramma's worden de speerpunten en opgaven uit de woonvisie
nader uitgewerkt.
Planspecifiek
Het
plangebied is gelegen binnen de Stadsregio Amsterdam. In deze regio is
een enorme en urgente vraag naar extra woningen. De
woningbouwopgave voor de periode 2016 - 2020 is vastgelegd in
Regionaal Actieprogramma Wonen 2016 t/m 2020. Hierin is de
Stadsregio Amsterdam onderverdeeld in deelregio's. De gemeente
Haarlemmermeer valt binnen de deelregio Amstel-Meerlanden.
Tussen 2015 en 2020 is er in deze regio behoefte aan
9.700 extra woningen. Dit betreft een toename van 7 % ten opzichte
van de bestaande voorraad. Voor de periode 2015 - 2025 is er
behoefte aan 19.550 extra woningen (toename van 13 % ten
opzichte van bestaande vraag). In de marktregio Amstel-Meerlanden
is in de periode tot 2025 een tekort aan harde plancapaciteit van
30.600 woningen.
Er
is vraag naar woningen in alle prijsklassen in de Stadsregio Amsterdam.
De grootste vraag doet zich voor in het lage segment huur, lage
middensegment huur en het dure koopsegment (> 285.000 euro). Jonge
huishoudens en alleenstaande ouderen zijn doelgroepen
woningzoekenden die relatief in omvang toenemen.
In
Monitor woningbouw 2016 van de provincie Noord-Holland wordt
teruggeblikt op de ontwikkelingen in de woningvoorraad van de afgelopen
periode en er wordt vooruit gekeken op de te verwachte ontwikkelingen.
In de monitor wordt geconcludeerd dat in de Stadsregio Amsterdam de
afspraken uit het Regionale Actieprogramma 2011-2015 zijn gehaald. Door
de geprognosticeerde huishoudensgroei blijft de groei van de
woningvoorraad in deze regio achter. Op lange termijn zal er in de
regio een behoorlijk tekort aan woningbouwcapaciteit zijn.
Het
voorgenomen plan voorziet, met name bij de
twee-onder-één-kapwoningen, in woningen in het dure
koopsegment. Het plan voorziet daarnaast, met name bij de rij- en
hoekwoningen, in de woonbehoefte van jonge huishoudens. De
reeds volgens het bestemmingsplan toegestane zorgwoningen in de
bestaande stolpboerderij hebben betrekking op alleenstaande ouderen.
Geconcludeerd dient te worden dat het voorgenomen plan zowel in
kwantitatieve als kwalitatieve zin voorziet in de regionale behoefte
naar woningen.
3.3 Gemeente
Door
middel van deze visie wil de gemeente 'de samenhang laten zien van
plannen en gewenste toekomstige ontwikkelingen'. Het is een belangrijk
ruimtelijk instrument waarin de inrichting van de ruimte beschreven
wordt, wat de basis vormt voor alle bestemmingsplannen. Er staat
bijvoorbeeld in hoofdlijnen in waar gewoond, gewerkt en
gerecreëerd mag worden.
De
Wet ruimtelijke ordening (Wro) bepaalt dat iedere gemeente in een of
meer structuurvisies haar ruimtelijk beleid moet vastleggen. Los van
deze verplichting ziet het college de structuurvisie ook als een
noodzakelijk en bruikbaar instrument. De al eerder door de gemeenteraad
vastgestelde Toekomstvisie Haarlemmermeer is het vertrekpunt voor de
strategie achter de structuurvisie. Hierbij is aandacht voor zowel de
ruimtelijk-fysieke inrichting als voor de sociaal-maatschappelijke,
economische en bestuurlijke inrichting. De ambities, de
langetermijnvisie op Haarlemmermeer en grote maatschappelijke opgaven
vormen tezamen de contouren van de structuurvisie. De structuurvisie
wordt daarna (ruimtelijk) verder geconcretiseerd in deelstructuurvisies
en/of bestemmingsplannen.
Naast
het borgen van vastliggende grote planontwikkelingen, lopende
planontwikkelingen en nog gewenste toekomstige ontwikkelingen wil het
college ook de volgende doelen realiseren:
- het (ruimtelijk) vertalen van ruimtelijk-fysieke, sociaal-maatschappelijke, economische en bestuurlijke ambities; richting geven aan de ruimtelijke ontwikkeling van Haarlemmermeer in de periode tot 2030;
- het bieden van een kader bieden voor het toetsen van het ruimtelijk beleid en plannen voor de periode 2010-2020;
- het situeren, initiëren en stimuleren van nieuwe ontwikkelingen die een positief effect hebben op het wonen, werken en welbevinden in Haarlemmermeer;
- het geven van zekerheid aan bewoners en belanghebbenden over de ontwikkelingen die de gemeente nastreeft;
- het bieden van inzicht in de lange termijn investeringen en geven van de mogelijkheid voor het verhalen van kosten voor bovenwijkse voorzieningen bij ruimtelijke ontwikkelingen.
Planspecifiek
Het
plangebied is gelegen in het bestaand stedelijk gebied van
Haarlemmermeer. De ambitie van de gemeente is om het bestaand stedelijk
gebied te verdichten. Het recreatiegebied Venneperhout ontwikkelt zich
volgens de structuurvisie in de toekomst tot een bos. Het groene
karakter en de erfstructuur van het plan conflicteren niet met de
ontwikkeling van het Venneperhout.
De
Woonvisie is het kader voor het woonbeleid van Haarlemmermeer. De
Woonvisie heeft een looptijd van 2012 tot en met 2015. De Woonvisie is
geen gedetailleerd voorschrift: er wordt een heldere beleidskoers
uitgezet die worden vertaald naar concrete activiteiten in een haalbaar
en realistisch Uitvoeringsprogramma Wonen. Uiteraard is bij het
opstellen van de Woonvisie rekening gehouden met een blik op de
woningmarkt met een termijn die verder reikt dan 2015.
De
Woonvisie heeft als centrale doelstelling: ‘Haarlemmermeer zet
zich in voor duurzame en betaalbare woningen in leefbare dorpen en
wijken en aangenaam wonen in diverse woonmilieus: stedelijk, suburbaan,
dorps en landelijk’
In
de Woonvisie wordt de bovenstaande doelstelling opgesplitst, verdiept
en geoperationaliseerd in het kader van drie pijlers. Deze drie pijlers
vormen het fundament van de visie – aangevuld met de facetten
inbraakpreventie, duurzaamheid en toegankelijkheid.
- Woongenot in dorpen en wijken: Maatwerk in regelgeving op lokaal niveau, aandacht voor woonwijken met stadse en suburbane woonmilieus (Hoofddorp, Nieuw‐Vennep) en versterken van uniek karakter in de kernen en het buitengebied.
- Inspelen op de woningmarkt: De woningmarkt, vraag en aanbod, is het uitgangspunt. Dit heeft zijn weerslag in het woningbouwprogramma en de toewijzing aan woningzoekenden. Nieuwbouwaanbod is minder dan voorheen een ‘draaiknop’ omdat de vraagzijde de markt regeert.
- Wonen en zorg / bijzondere doelgroepen: De vergrijzing zorgt voor een veranderende woonvraag en het huisvesten van bijzondere doelgroepen heeft onze extra aandacht. Mede door het scheiden van wonen en zorg en de decentralisatie van taken naar de gemeente, spelen partners die gespecialiseerd zijn in wonen, zorg en welzijn hierbij een sleutelrol.
Daarnaast is er facetbeleid: duurzaamheid, inbraakpreventie en toegankelijkheid.
Bijzondere doelgroepen
Onder
bijzondere doelgroepen wordt verstaan personen die tijdelijk of
structureel begeleiding nodig hebben bij het wonen of in een bijzondere
en/of kwetsbare situatie verkeren. Daarin zijn vier categorieën te
onderscheiden:
- Mensen met een verstandelijke, lichamelijke of meervoudige beperking;
- Mensen aangewezen op de GGZ;
- Mensen aangewezen op maatschappelijke opvang (SMO);
- Overige woningzoekenden (voorbeeld: ex‐gedetineerden) die door middel van toewijzingsafspraken bij woonruimtebemiddeling worden gehuisvest in reguliere woningen.
De
bijzondere woningzoekenden (met uitzondering van de arbeidsmigranten)
vinden elk een plek op een trede van de woonladder. Dat is een
verzameling van een aantal bijzondere woonvormen:
- Begeleid wonen;
- Beschermde woonvormen;
- Opname;
- Maatschappelijke opvang;
- Geclusterd groepswonen.
De
ambitie is om voldoende aanbod beschikbaar te hebben voor de bijzondere
woningzoekenden. De vraag naar kleinschalig beschermd wonen neemt
vooral in de periode 2010 ‐ 2020 sterk toe. De vraag naar grootschalig
beschermd wonen neemt daarentegen licht af in diezelfde periode door
het proces van extramuralisering. Samen met zorginstellingen en
woningcorporaties speelt de gemeente in op de veranderende vraag naar
beschermd wonen door te streven naar het voldoende aanbieden van
passende huisvesting en zorg.
Planspecifiek
Het
woningbouwprogramma van de voorgenomen ontwikkeling bestaat
uit 30 woningen en bevindt zich in het middeldure en dure segment.
De richtlijn voor het gemeentelijk nieuwbouwprogramma omvat 3
categorieën, te weten het sociale segment (30 %), het derde
segment voor middeninkomens (10 %) en het marktsegment (60 %). Het
woningbouwprogramma in het plangebied heeft betrekking op woningen in
het marktsegment. Het aandeel van 30 % voor sociale huur wordt vanuit
het oogpunt van een gedifferentieerde
bevolkingsopbouw gemeentebreed gerealiseerd. Voornamelijk plannen
van enige omvang dienen te voldoen aan de gemeentelijke
richtlijn. Het voorgenomen plan heeft wel betrekking op een
andere kwetsbare en bijzondere doelgroep. Dit betreft de
zorgwoningen voor ouderen in de stolpboerderij. Dit is een
bijzondere woonvorm (begeleid wonen, beschermde woonvormen en
geclusterd groepswonen).
Het voorgenomen plan is daarmee in overeenstemming met de pijlers van de gemeentelijke woonvisie.
4 Nieuwe situatie
4.1 Visie op het plangebied
Het
perceel aan de Hoofdweg te Nieuw-Vennep leent zich door zijn ligging
aan de rand van de kern Nieuw-Vennep en nabij een
recreatiegebied uitstekend voor woningbouw in combinatie met het
voorzetten van een woonzorgfunctie in de bestaande
stolpboerderij. Bepalend voor ontwikkelingen in het plangebied is de
aanwezigheid van het rijksmonument. De toekomstige bebouwing
dient dan ook passend in maat, schaal en uitstraling te zijn
in relatie tot het rijksmonument.
4.2 Ruimtelijke structuur
De
beschrijving van de nieuwe situatie in het vervolg van dit hoofdstuk is
gebaseerd op stedenbouwkundig plan van Mulleners + Mulleners
architecten d.d. 10 juli 2017.
De navolgende afbeelding toont het schetsontwerp voor de inrichting van het perceel.
Schetsontwerp (bron: Mulleners + Mulleners architecten, 10 juli 2017)
Margaretha’s Hoeve
Het
belangrijkste uitgangspunt voor het stedenbouwkundig ontwerp is het
behoud en het versterken van de rijksmonumentale stolpboerderij
Margaretha’s Hoeve. Daaruit volgt dat de nieuwbouw ‘te
gast' is op het boerenerf en ondergeschikt is aan de hoeve.
Specifieke
kernwaarden die horen bij het boerenerf van de hoeve zullen worden
gehandhaafd (hiërarchie in bebouwingsmassa’s, ringsloot,
doorzicht vanuit hoeve naar achterland, windsingels, inrit naar erf).
Daarnaast zullen andere, streekeigen kernwaarden worden toegevoegd
(bomenrijen, windsingels, boomgaarden, moestuinen, formele siertuinen).
Margaretha’s
Hoeve zal duidelijk herkenbaar zijn als monumentale boerderij aan de
Hoofdweg van de Haarlemmermeerpolder tussen de nieuwe bebouwing en
erfelementen. Daarvoor wordt er een duidelijk verschil aangebracht in
‘eerstelijns bebouwing’ (direct aan de Hoofdweg) en
‘tweedelijns bebouwing’ (achterop het perceel).
Eerstelijns bebouwing
Margaretha’s
Hoeve ligt aan de Hoofdweg, de ‘eerste lijn’. Ook de
bestaande twee-onder-één-kapwoningen vallen onder deze
eerstelijns bebouwing. De bestaande bebouwing aan de Hoofdweg
krijgt een ruim eigen plot. Naast de bestaande woningen komen aan de
Hoofdweg vier nieuwe twee-onder-één-kapwoningen, in
rooilijn met de boerderij en naastgelegen woningen. Alle woningen aan
de Hoofdweg, nieuw en bestaand, krijgen een open voortuin met
herkenbare siertuinen.
Tweedelijns bebouwing
De
bebouwing die gepland is achter de hoeve, in de tweede lijn achter de
Hoofdweg, is verdeeld over twee ensembles. Beide ensembles vormen elk
een boerenerf bebouwing met eigen hiërarchie. Elk van deze
erfensembles heeft een eigen toegangsweg begeleid door bomenrijen. Deze
toegangswegen zullen het karakter van de bestaande
erfoprit benaderen, ondanks dat ze voldoen aan de normering van
erftoegangswegen. Hierbij wordt er veel aandacht besteed aan de
materialisering.
De
twee tweedelijns boerderijerven zijn twee verschillende alzijdige
hoven, elk met hun eigen identiteit. Het erf ten westen van de hoeve
kent een stenig karakter met diepe voortuinen. Het erf aan de oostkant
heeft juist een grasveld, een zogenaamd bleekveld als kern van het erf.
Bij
de erven horen de tussen de erven gelegen karakteristieke
collectieve groene ruimtes. Deze ruimtes zijn mandelig en worden
gemeenschappelijk gebruikt en beheerd. Deze collectiviteit is
belangrijk voor de vormgeving van de erven. Het gemeenschappelijke
karakter zal de sfeer van de buitenruimtes vormen, de gezamenlijkheid
ervan tot uiting brengen in de fysieke verschijningsvorm. De
gemeenschappelijke groene ruimtes zijn:
- boomgaard;
- kleine kas;
- moestuinen.
Hiërarchie in bouwvolumes
Zoals
op elk boerderijerf kennen de erven hiërarchie tussen de gebouwen.
Er is een duidelijk te herkennen hoofdgebouw en er zijn verschillende
‘schuurvolumes’.
Inritten langs Hoofdweg
Belangrijk
aspect voor dit stedenbouwkundig plan is dat er een duidelijke
hiërarchie is tussen de bebouwing direct aan de Hoofdweg en de
bebouwing in de tweede lijn: de erven. De toegangen naar de erven toe
moeten er hier uitzien als inritten, en niet direct als straat
herkenbaar zijn.
Bebouwing langs de Hoofdweg
In
de rijksmonumentale stolpboerderij Margaretha’s
Hoeve zal Stadsherstel Amsterdam zorgwoningen voor licht
dementerende ouderen realiseren. Om het zorgconcept in te passen zullen
in de stolpboerderij gestapelde woningen en ruimten worden
gerealiseerd, waarbij de houtconstructie gehandhaafd zal blijven. In de
kap worden lichtstraten aangebracht. De uitdaging zal zijn om daarbij
het oorspronkelijke karakter van de boerderij te handhaven. Eén
en ander zal onder toezicht van de Rijksdienst voor het cultureel
erfgoed worden ontworpen.
Langs
de Hoofdweg komen naast de bestaande bebouwing twee kleinere
volumes in de vorm van tweekappers. De maximale bouwhoogte van deze
nieuwe bouwvolumes is 12,0 m. De goothoogte is maximaal 4,5 m. De
woningen hebben een zadeldak. Een topgevel geeft de woning een
‘gezicht’ aan de Hoofdweg. De navolgende afbeelding geeft
een impressie van de bebouwing langs de Hoofdweg weer.
Impressie bebouwing langs Hoofdweg (nieuwe situatie) (bron: Mulleners + Mulleners architecten, 12 mei 2017)
Hoofdwoningen erf
De
hoofdwoning van elk erf staat aan de kop van het erf, in de zichtlijn
van de inrit. Deze hoofdwoning heeft een samengestelde kap, waardoor de
woning één duidelijke kop krijgt. De bouwhoogte van deze
woningen is maximaal 12,0 m. De goothoogte varieert tussen 2,5 m
en 6,0 m.
De garages worden meegenomen in het hoofdvolume van de woningen en maken onderdeel uit van het kappenplan.
Schuurwoningen erf
De
andere woningen aan het erf betreffen ‘schuurvolumes’.
De lagere goothoogte en het grote kapvolume vormen bij deze
bouwmassa’s het belangrijkste vormgevende element. Er is wel
verschil tussen de twee-onder-één-kapwoningen en de
rijwoningen. De bouwhoogte van de rijwoningen is maximaal 12,0 m. De
goothoogte is maximaal 4,5 m. De kapvorm kan een tentdak of een
zadeldak zijn.
De
twee-onder-één-kapwoningen hebben een zadeldak met een
bouwhoogte van maximaal 12,0 m en een maximale goothoogte van 4,5 m.
De
garages worden meegenomen in het hoofdvolume van de woningen of worden
los op het perceel gebouwd. In beide gevallen maken de garages
onderdeel uit van het kappenplan.
De navolgende afbeelding geeft een impressie van de bebouwing aan de erven weer.
Impressie bebouwing erven (nieuwe situatie) (bron: Mulleners + Mulleners architecten, 12 mei 2017)
Dakkapellen, PV panelen en kopersopties
Met
name bij de schuurwoningen, maar ook bij andere woningen op het erf
waarbij het dakvlak belangrijk is voor de beoogde sfeer van de
bebouwing, zullen dakkapellen en dakramen zo worden toegepast dat ze
bijdragen aan het rurale karakter van de erfwoningen. Wanneer er
PV-panelen worden toegepast zullen deze bij voorkeur in het dakvlak
geintegreerd worden. De panelen krijgen een duidelijk ontworpen
vlakverdeling die het dakvlak niet verstoort.
Extra
aanbouwen en/of bergingen en garages worden meegenomen in het
totaalontwerp van de woning en maken er zichtbaar deel van uit.
4.3 Functionele structuur
Woningen
Het
voorgenomen plan gaat, naast de 2
bestaande twee-onder-één-kapwoningen, uit van
het realiseren van 30 grondgebonden woningen in de vorm van
twee-onder-één-kapwoningen en rij- en hoekwoningen en het
realiseren van kleinschalige zorg voor ouderen in de rijksmonumentale
stolpboerderij. Het woonprogramma bestaat uit de
volgende typologieën:
- 14 twee-onder-één-kapwoningen;
- 16 rij- en hoekwoningen.
Ten opzichte van het schetsontwerp (zie toelichting paragraaf 4.2.1) worden
2 rijwoningen extra mogelijk gemaakt. In verband met het aansluiten op
huidige woonbehoefte en differentiatie in het aanbod is besloten 2
rijwoningen extra te realiseren binnen globaal hetzelfde volume.
Daarmee zullen de rij- en hoekwoningen grenzend aan de boomgaard uit 4
of 5 wooneenheden bestaan.
Margaretha's Hoeve
Voor
de rijksmonumentale stolpboerderij is een functie
voorzien die het karakter van de hoeve zal ondersteunen. Deze
functie betreft een kleinschalig zorgconcept voor ouderen: de
Herbergier. De Herbergier is een zorgformule voor mensen met
geheugenproblemen die niet meer zelfstandig kunnen wonen. In elke
Herbergier wonen ongeveer 16 mensen, die de ruimte wordt
geboden een leven te leiden zoals men dat altijd gedaan heeft.
Iedere bewoner van een Herbergier heeft een eigen kamer met toilet en
wasgelegenheid. Daarnaast is er een grote gemeenschappelijke
leefruimte, met daarbij een keuken. Verder zijn er voorzieningen als
een waskamer, medicijnkamer, opslag, logeerruimte en een woning voor de
zorgondernemer.
De
inrichting, het dagelijks leven en de manier van omgang met elkaar in
een Herbergier is huiselijk en ongedwongen. Zo zijn de gasten niet
gebonden aan het dagritme of de roosters van zorgverleners; er is
ruimte voor het kiezen van een eigen invulling van de
dag.
5 Milieu- en omgevingsaspecten
5.1 Water
De
waterhuishouding is van groot belang binnen de ruimtelijke ordening.
Door verstandig om te gaan met het water kan verdroging en
wateroverlast (waaronder ook risico van overstromingen e.d.) voorkomen
worden en de kwaliteit van het water hoog gehouden worden.
Op
Rijksniveau en Europees niveau zijn de laatste jaren veel plannen en
wetten gemaakt met betrekking tot water. De belangrijkste hiervan zijn
het Waterbeleid voor de 21e eeuw, de Waterwet en het Nationaal
Waterplan.
Waterbeleid voor de 21e eeuw
De
Commissie Waterbeheer 21e eeuw heeft in augustus 2000 advies
uitgebracht over het toekomstige waterbeleid in Nederland. De adviezen
van de commissie staan in het rapport ‘Anders omgaan met water,
Waterbeleid voor de 21e eeuw’ (WB21). De kern van het rapport
WB21 is dat water de ruimte moet krijgen, voordat het die ruimte zelf
neemt. In het Waterbeleid voor de 21e eeuw worden twee principes
(drietrapsstrategieën) voor duurzaam waterbeheer
geïntroduceerd:
- vasthouden, bergen en afvoeren: dit houdt in dat overtollig water zoveel mogelijk bovenstrooms wordt vastgehouden in de bodem en in het oppervlaktewater. Vervolgens wordt zo nodig het water tijdelijk geborgen in bergingsgebieden en pas als vasthouden en bergen te weinig opleveren wordt het water afgevoerd.
- schoonhouden, scheiden en zuiveren: hier gaat het erom dat het water zoveel mogelijk schoon wordt gehouden. Vervolgens worden schoon en vuil water zoveel mogelijk gescheiden en als laatste komt het zuiveren van verontreinigd water aan bod.
Waterwet
Centraal
in de Waterwet staat een integraal waterbeheer op basis van de
‘watersysteembenadering’. Deze benadering gaat uit van het
geheel van relaties binnen watersystemen. Denk hierbij aan de relaties
tussen waterkwaliteit, -kwantiteit, oppervlakte- en grondwater, maar
ook aan de samenhang tussen water, grondgebruik en watergebruikers.
Door middel van één watervergunning regelt de wet het
beheer van oppervlaktewater en grondwater en de juridische
implementatie van Europese richtlijnen, waaronder de Kaderrichtlijn
Water. Via de Waterwet gelden verschillende algemene regels. Niet alles
is onder algemene regels te vangen en daarom is er de integrale
watervergunning, waarin zes vergunningen uit eerdere wetten (inclusief
keurvergunning) zijn opgegaan.
Waterbeheerplan
Voor
de planperiode 2016 - 2020 is het Waterbeheerplan (WBP) van
Hoogheemraadschap van Rijnland van toepassing. In dit plan geeft
Rijnland aan wat haar ambities voor de komende planperiode zijn en
welke maatregelen in het watersysteem worden getroffen Het WBP legt
meer dan voorheen accent op uitvoering.
De
drie hoofddoelen zijn veiligheid tegen overstromingen, voldoende water
en gezond water. Wat betreft veiligheid is cruciaal dat de
waterkeringen voldoende hoog en stevig zijn én blijven en dat
rekening wordt gehouden met mogelijk toekomstige dijkverbeteringen. Wat
betreft voldoende water gaat het erom het complete watersysteem goed in
te richten, goed te beheren en goed te onderhouden. Daarbij
wil het hoogheemraadschap dat het watersysteem op orde
en toekomstvast wordt gemaakt, rekening houdend met klimaatverandering.
Immers, de verandering van het klimaat leidt naar verwachting tot meer
lokale en heviger buien, perioden van langdurige droogte en
zeespiegelrijzing.
Keur 2015
De Keur is een
verordening van de waterbeheerder met wettelijke regels voor
waterkeringen, watergangen en andere waterstaatwerken (o.a. bruggen,
duikers, stuwen, sluizen en gemalen) en voor kwelgevoelige gebieden.
Maar ook voor onttrekken en lozen van grondwater en het aanbrengen van
verhard oppervlak.
Het uitgangspunt
van deze Keur is ‘ja, tenzij’: in beginsel zijn handelingen
en/of werken in het watersysteem toegestaan, tenzij expliciet in deze
Keur anders is bepaald. De Keur vermeldt expliciet welke handelingen
vergunningplichtig zijn en welke aan algemene regels of aan de
zorgplicht moeten voldoen. Wie bijvoorbeeld op een waterkering wil
bouwen, moet een watervergunning aanvragen bij Rijnland (én een
omgevingsvergunning bij de gemeente).
In de Uitvoeringsregels die bij de Keur horen, is dit nader uitgewerkt.
Het
plangebied is de bestaande situatie al deels verhard. De verharding
bestaat uit de bestaande bebouwing en terreinverharding. De bestaande
terreinverharding is feitelijk halfverharding. In overleg met het
hoogheemraadschap van Rijnland wordt deze halfverharding als 100 %
verharding gerekend. Navolgende afbeelding geeft de verharding die in
de bestaande situatie aanwezig is weer.
Verharding bestaande situatie
In
de toekomstige situatie wordt de voormalige landbouwschuur gesloopt en
een deel van de terreinverharding verwijderd. Er wordt verharding in de
vorm van bebouwing en (half)verharding toegevoegd. Ook in de
toekomstige situatie wordt halfverharding, in overleg met het
hoogheemraadschap van Rijnland, als 100 % verharding gerekend.
Navolgende afbeelding geeft de verharding die in de nieuwe
situatie aanwezig zal zijn weer.
Verharding nieuwe situatie
In navolgende tabel is de verhardingsbalans weergeven.
|
Bestaande situatie (m²)
|
Nieuwe situatie (m²)
|
|
|
Bebouwing
|
952
|
3.889
|
|
Verharding
|
4.628
|
5.738
|
|
Subtotaal
|
5.580
|
9.627 |
|
Onverhard
|
24.202
|
20.155
|
|
Totaal
|
29.782
|
29.782
|
De
verhardingstoename bedraagt 9.627 - 5.580 = 4.047 m². Bij een
verhardingstoename van meer dan 500 m² dient 15 % van de
verhardingstoename gecompenseerd te worden. De benodigde
watercompensatie bedraagt 0,15 x 4.047 = 607 m².
De
watercompensatie wordt toegepast door de watergang aan de
zuidwest- en noordoostzijde van het plangebied te verbreden. De
verbreding betreft het donkerblauwe vlak op de navolgende afbeelding,
terwijl het lichtblauwe vlak de bestaande watergang is. De gronden waar
de watergang verbreed zal worden zijn voorzien van de bestemming
'Water'. De oppervlakte van het bestemmingsvlak 'Water' (binnen het
plangebied) bedraagt 669 m². Op deze manier is de benodigde
watercompensatie geborgd in de planregels.
Om
de verbreding van de watergang in het zuidwesten van het
plangebied aan te laten sluiten op de bestaande watergang zal ook
buiten het plangebied wateroppervlak aangelegd moeten worden. Dit
betreft het roze vlak op de navolgende afbeelding. Hierover zal de
initiatiefnemer in overleg treden met de eigenaar van deze gronden en
het hoogheemraadschap.
Watercompensatie
Daarnaast
worden het afvalwater en het hemelwater gescheiden aangeboden en zal
geen gebruik gemaakt worden van uitlogende bouwmaterialen. Het
hemelwater wordt afgevoerd via het oppervlaktewater of door infiltratie
in de bodem. Voor de afvoer van afvalwater zal riolering in het
plangebied aangelegd worden.
Aangezien de
verhardingstoename in voldoende mate wordt gecompenseerd en afval- en
hemelwater op een juiste wijze wordt afgevoerd, zijn er geen
belemmeringen voor de uitvoerbaarheid en is het plan uitvoerbaar.
5.2 Bodem
Ten
behoeve van een goede ruimtelijke ordening moet worden aangetoond dat
de kwaliteit van de bodem en het grondwater in het plangebied in
overeenstemming zijn met het beoogde gebruik. Dit is geregeld in de Wet
bodembescherming. Ontwikkelingen kunnen pas plaatsvinden als de bodem
waarop deze ontwikkelingen plaatsvinden geschikt is of geschikt is
gemaakt voor het beoogde doel.
Bij
een bestemmingswijziging is een bodemonderzoek slechts noodzakelijk,
indien de bestemmingswijziging tevens een wijziging naar een strenger
bodemgebruik inhoudt. Bij een bestemmingswijziging die een
gelijkblijvend of minder streng bodemgebruik oplevert, is de
bodemkwaliteit in het kader van de bestemmingswijziging niet relevant
en is bodemonderzoek niet noodzakelijk.
In
het verleden is een oriënterend bodemonderzoek (De Vries & Van
de Wiel, nr. 06-8520-5102, d.d. 1 juli 2008) uitgevoerd. Daaruit komt
naar voren dat het een verdachte locatie betreft. Er is verontreiniging
met brandstofcomponenten in het grond en het grondwater aangetroffen.
Deze verontreiniging is mogelijk te relateren aan de destijds aanwezige
bovengrondse tank. Verder zijn er lichte verontreinigingen met zware
metalen, PAK en arseen aangetroffen.
Om
de mate en omvang van de aangetroffen sterke verontreiniging te kunnen
bepalen is een nader bodemonderzoek (De Vries & Van de Wiel, nr.
06-8200-2018, d.d. 5 januari 2009) uitgevoerd. In de
bovengrond is geen noemenswaardige brandstofverontreiniging
aangetroffen. Op basis van olie-chromatogrammen kan worden
geconcludeerd dat de aangetroffen bodemverontreiniging wordt
veroorzaakt door een dieselachtige component. De bodemverontreiniging
is in verticale richting afgeperkt.
Het
is niet bekend of het gaat om historische bodemverontreiniging (voor
1987) of om een nieuw geval van bodemverontreiniging (na 1987).
Indien er vanuit gegaan wordt dat er sprake is van historische
bodemverontreiniging, kan worden geconcludeerd dat het ernstige
bodemverontreiniging betreft. Bij historische bodemverontreiniging
hoeft de locatie niet direct gesaneerd te worden. Bij een nieuw geval
van bodemverontreiniging dient er wel gesaneerd te worden.
Recenter
is een actualiserend bodemonderzoek (IDDS, nr. 1503H095/RKO/rap1, 30
april 2015) uitgevoerd. Het doel is om vast te stellen of het
voormalige dan wel het huidige gebruik van de onderzoekslocatie heeft
geleid tot een verontreiniging van de bodem. Het bodemonderzoek beoogt
het verkrijgen van inzicht in aard, plaats van voorkomen en
concentraties van eventueel aanwezige verontreinigende stoffen in de
bodem.
De
bovengrond is niet verontreinigd met zware metalen, PCB's, PAK en
minerale olie. De ondergrond is licht verontreinigd met PAK, matig
verontreinigd met minerale olie en niet verontreinigd met de overige
onderzochte zware metalen, PCB’s en vluchtige aromaten. Middels
steekbussen is aangetoond dat de ondergrond plaatselijk licht
verontreinigd is met minerale olie en niet verontreinigd
is met vluchtige aromaten. Het grondwater is licht verontreinigd
met barium, xylenen, naftaleen, sterk verontreinigd met minerale olie
en is niet verontreinigd met de overige onderzochte zware metalen,
vluchtige aromaten en VOCl. Het puinmateriaal afkomstig van de toplaag
is geanalyseerd op asbest. In het puinmateriaal is analytisch geen
asbest aangetoond.
Naar
aanleiding van een sterke verontreiniging met minerale olie in het
grondwater is een aanvullend bodemonderzoek (IDDS, nr.
1707K622/DBI/rap1, 10 oktober 2017) uitgevoerd, met als
doel in kaart brengen van de verontreiniging met minerale olie en
bepalen of er sprake is van ernstige bodemverontreiniging. Op basis van
eerder uitgevoerd onderzoek en onderhavig onderzoek wordt geconcludeerd
in de grond zintuiglijk een olieproductie is waargenomen. Op locatie is
een grondverontreiniging met minerale olie aanwezig met een omvang van
circa 1.500 m³ groter dan de achtergrondwaarde, waarvan circa 600
m³ groter dan de interventiewaarde. Op locatie is een
grondwaterverontreiniging met minerale olie aanwezig met een omvang van
circa 1.250 m³ groter dan de streefwaarde, waarvan circa 450
m³ groter dan de interventiewaarde.
Op
basis van de onderzoeksresultaten wordt geconcludeerd dat er sprake is
van een geval van ernstige bodemverontreiniging in de bodem en in het
grondwater conform de Wet bodembescherming. Het aanvullend
bodemonderzoek zal voorgelegd worden aan het bevoegd gezag (gemeente
Haarlemmermeer), teneinde een beschikking te verkrijgen omtrent de
ernst van de bodemverontreiniging en spoedeisendheid van de
saneringsoperatie. Het bevoegd gezag kan bij de herinrichting van
het terrein eisen stellen aan de kwaliteit van de bodem. In
dat geval dient een saneringsplan opgesteld te worden en de
procedure van de Wet bodembescherming doorlopen te worden. Handelingen
op of in de bodem waarbij de verontreinigde grond of grondwater wordt
verminderd dan wel wordt verplaatst zijn alleen toegestaan nadat het
bevoegd gezag heeft ingestemd met een saneringsplan.
5.3 Flora en fauna
Bij
ruimtelijke ingrepen dient rekening te worden gehouden met de
natuurwaarden ter plaatse. Daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen
gebiedsbescherming en soortenbescherming. Gebiedsbescherming kan volgen
uit de aanwijzing van een gebied. Wat betreft soortenbescherming
was tot en met 31 december 2016 de Flora- en faunawet van
toepassing. Per 1 januari 2017 is de huidige Flora- en faunawet samen
met de Boswet en Natuurbeschermingswet vervangen door de Wet
natuurbescherming (Wnb). Onder de Wet natuurbescherming zijn de
huidige tabellen 1, 2 en 3 waarin de beschermde soorten zijn vervallen.
Tevens zijn er circa 200 soorten niet langer beschermd en worden
enkele bedreigde soorten toegevoegd. De soortenbescherming binnen de
Wet natuurbescherming is opgedeeld in de volgende beschermingsregimes:
Vogelrichtlijnsoorten, Habitatrichtlijnsoorten en andere soorten.
Gebiedsbescherming
Op
grond van artikel 2.1 van de Wet natuurbescherming kunnen
natuurgebieden of andere gebieden die belangrijk zijn voor flora en
fauna, door de Minister worden aangewezen ter uitvoering van de
Vogelrichtlijn- en/of Habitatrichtlijn, de zogeheten Natura
2000-gebieden. Ook kan de Minister op grond van deze wet in enkele
specifieke gevallen bijzondere nationale natuurgebieden aanwijzen. De
Wet natuurbescherming draagt Gedeputeerde Staten daarnaast op, om in
hun provincie te zorgen voor een landelijk ecologisch netwerk, genaamd
natuurnetwerk Nederland. De bescherming van dit natuurnetwerk wordt
geregeld bij provinciale verordening. Daarnaast kunnen provincies bij
provinciale verordening andere gebieden met bijzondere natuurwaarden
beschermen, zoals belangrijke weidevogelgebieden of
ganzenfoerageergebied.
Ter
bescherming van vogelsoorten, van soorten van de Habitatrichtlijn en
van rode lijstsoorten dienen provincies, op basis van artikel 1.12 van
de Wet natuurbescherming, zorg te dragen voor de totstandkoming en
instandhouding van een samenhangend ecologisch netwerk, genaamd
Natuurnetwerk Nederland (voorheen Ecologische Hoofdstructuur, EHS). De
bescherming van dit netwerk gebeurt bij provinciale verordening.
Daarnaast kunnen provincies bij provinciale verordening andere gebieden
met bijzondere natuurwaarden beschermen, zoals weidevogelgebieden of
ganzenfoerageergebied.
Soortenbescherming
Op
basis van artikel 1.11 van de Wet natuurbescherming geldt voor al de in
het wild levende soorten altijd de zorgplicht. Iedereen dient voldoende
zorg in acht te nemen voor deze soorten en hun directe leefomgeving.
Dit houdt onder meer in dat men negatieve gevolgen voor aanwezige
soorten zoveel mogelijk beperkt door het nemen van alle maatregelen die
redelijkerwijs kunnen worden verwacht. Naast de zorgplicht is voor een
aantal soorten door middel van verboden een aanvullend
beschermings-regime opgenomen. Er is een apart beschermingsregime voor
vogelrichtlijnsoorten (artikelen 3.1-3.4), voor habitatrichtlijnsoorten
(artikelen 3.5-3.9) en voor andere soorten (artikelen 3.10 en 3.11).
Provinciale
staten kunnen in een verordening een vrijstelling verlenen van de
bovenstaande verboden. De provincie Noord-Holland heeft voor een aantal
algemeen voorkomende zoogdiersoorten en amfibieën een vrijstelling
verleend, voor handelingen die men verricht in het kader van
ruimtelijke inrichting en ontwikkeling en voor handelingen in het kader
van bestendig beheer en onderhoud. Het betreft de soorten aardmuis,
bosmuis, dwergmuis, dwergspitsmuis, egel, gewone bosspitsmuis, haas,
huisspitsmuis, konijn, ondergrondse woelmuis, ree, rosse woelmuis,
tweekleurige bosspitsmuis, veldmuis, vos, woelrat, bruine kikker,
gewone pad, kleine watersalamander, meerkikker, middelste groene
kikker. Daarnaast geldt voor bunzing, hermelijn en wezel een
vrijstelling gedurende de eerste zes maanden na vaststelling van de
provinciale verordening.
Er
is een quickscan natuur (SAB, nr. 170404, d.d. 30 november 2017)
uitgevoerd in het plangebied. In deze quickscan is onderzocht of er
beschermde natuurwaarden, volgens de nu geldende natuurwet- en
regelgeving, aan- of afwezig zijn in het plangebied. Ook is nagegaan of
de ruimtelijke ontwikkeling die mogelijk wordt gemaakt, mogelijk
negatieve effecten kan hebben op beschermde natuur buiten het
plangebied.
Gebiedsbescherming
Uit
de quickscan blijkt dat Natura 2000-gebied Kennemerland-Zuid in de
buurt van het plangebied ligt. Met de geplande ruimtelijke ontwikkeling
is een toename in stikstofuitstoot in het plangebied te verwachten.
Door de ruime afstand tussen het plangebied en dit Natura 2000-gebied
zijn door de beoogde ontwikkeling veroorzaakte negatieve effecten
echter niet te verwachten. Een voortoets Natura 2000 wordt niet
noodzakelijk geacht.
Uit
voorliggend onderzoek blijkt dat het plangebied niet in het
Natuurnetwerk Nederland ligt. Ook zijn er geen negatieve effecten op
omliggende gebieden te verwachten. De bescherming van het Natuurnetwerk
Nederland staat de uitvoering van het plan niet in de weg.
Soortenbescherming
Bij deze
ruimtelijke ontwikkeling wordt geen houtopstand geveld waarop de regels
van de Wet natuurbescherming van toepassing zijn. De bescherming van
houtopstanden vormt dan ook geen beperking voor de beoogde ruimtelijke
ontwikkeling.
Volgens
de verspreidingsgegevens van de Nationale Databank Flora en Fauna komen
de beschermde soorten damhert en muurhagedis, verschillende soorten
vleermuizen en enkele vogelsoorten met jaarrond beschermde nesten in de
omgeving van het plangebied voor. Daarnaast zijn kleine marterachtigen
in de omgeving van het plangebied te verwachten. Door het uitgevoerde
veldbezoek in het plangebied is duidelijk geworden dat enkele
essentiële elementen van beschermde diersoorten niet op voorhand
kunnen worden uitgesloten in het plangebied. Het betreft
verblijfplaatsen van boom- en gebouwbewonende vleermuizen en hun
foerageergebied, nestplaatsen en leefgebied van huismussen, ringmussen
en de kerkuil en verblijfplaatsen van kleine marterachtigen. Om
uitsluitsel te krijgen over de aan- of afwezigheid van deze soorten
dient nader soortgericht onderzoek uitgevoerd te worden.
De
nadere soortgerichte onderzoeken worden momenteel uitgevoerd. Een
voorlopige conclusie hiervan is dat er geen paarverblijfplaatsen
van vleermuizen aanwezig zijn. Het kraamverblijfonderzoek moet nog
uitgevoerd worden.
Van
de kerkuil zijn behoudens enkele oude braakballen geen sporen of
tekenen van een nestplaats aangetroffen. Onderzoek in 2018 moet
uitsluitsel geven wat betreft de aan- of aanwezigheid van
de kerkuil.
Voor
de kleine marterachtigen is de eerste onderzoeksronde uitgevoerd.
Hierin zijn geen marters waargenomen. De tweede onderzoeksronde wordt
in 2018 gestart.
Het nader onderzoek naar huismussen en ringmussen wordt in april 2018 gestart.
Er
is een nestkast aanwezig waar door een torenvalk wordt gebroed. Deze
nestkast moet worden verplaatst wanneer vernietiging of verstoring van
de kast niet kan worden uitgesloten. Dit moet gebeuren onder
begeleiding van een deskundige op het gebied van vogels. Er moet worden
gewerkt buiten de broedperiode van de torenvalk (april-juli) en de kast
moet zo dicht mogelijk bij de oorspronkelijke locatie worden geplaatst.
Wanneer er echter in het broedseizoen werkzaamheden zullen plaatsvinden
moet een afstand van minimaal 75 tot de werkzaamheden worden
aangehouden om verstoring tijdens het broeden te voorkomen.
Het
advies is om de werkzaamheden uit te voeren buiten de broedperiode te
starten. Op deze manier worden geen in gebruik zijnde nesten beschadigd
of vernield. Ook zullen vogels in en direct rond het plangebied geen
nest bouwen, omdat te veel verstoring aanwezig is. Indien de
werkzaamheden echter in de broedperiode gestart moeten worden, is nader
onderzoek naar broedende vogels noodzakelijk. Verder geldt de algemene
zorgplicht.
Met
betrekking tot beschermde natuurgebieden worden geen bezwaren voorzien
in de uitvoering van de voorgenomen ontwikkeling op de
onderzoeklocatie. Om uitsluitsel over de aan- of aanwezigheid
van beschermde diersoorten te krijgen wordt aanvullend onderzoek
uitgevoerd. Verder dient rekening gehouden te worden met broedende
vogels en dient de algemene zorgplicht nagestreefd te worden.
5.4 Cultuurhistorie en archeologie
In
1992 is in Valletta (Malta) het Europees Verdrag inzake de bescherming
van het archeologisch erfgoed (Verdrag van Malta) ondertekend. Het
Verdrag van Malta voorziet in bescherming van het Europees
archeologisch erfgoed onder meer door de risico's op aantasting van dit
erfgoed te beperken. Per 1 juli 2016 is de Erfgoedwet ingegaan totdat
de Omgevingswet in werking treedt. De Erfgoedwet bundelt bestaande wet-
en regelgeving voor behoud en beheer van het cultureel erfgoed in
Nederland. Onder andere de Monumentenwet is hierin opgegaan. Op basis
van de Erfgoedwet zijn mogelijke (toevals)vondsten bij het verrichten
van werkzaamheden in de bodem altijd beschermd. Artikel 5.10 lid 1 van
de Erfgoedwet stelt namelijk: 'Degene die anders dan bij het verrichten
van opgravingen een vondst doet waarvan hij weet dan wel redelijkerwijs
moet vermoeden dat het een archeologische vondst betreft, meldt dit zo
spoedig mogelijk bij Onze Minister'.
Archeologie
De Indicatieve
Kaart Archeologische Waarden (IKAW) geeft voor het plangebied geen
besluitgebied aan met een trefkans op archeologische vondsten. De
gemeentelijke archeologische waarden- en verwachtingenkaart van
Haarlemmermeer geeft aan dat de locatie is gelegen in een gebied
waar archeologisch onderzoek is vereist bij plannen van 10.000 m²
(categorie 3). Omdat de te realiseren woningen een
gezamenlijke oppervlakte van 2.280 m² en de bodem ter plaatse
van de bestaande landbouwschuur al is verstoord, is uitgesloten dat de
bodemverstoring een groter oppervlak dan 10.000 m² betreft.
Cultuurhistorie
Margaretha's
Hoeve is een rijksmonumentale stolpboerderij. In het kader van een
inmiddels achterhaald plan voor de bouw van 28-30 grondgebonden
woningen heeft de Erfgoedcommissie van de gemeente Haarlemmermeer d.d.
11 november 2015 een advies uitgebracht. De commissie heeft zich
destijds positief uitgelaten over de clustering van de bebouwing.
Aandachtspunten waren de maatvoering en grootte van de bouwvolumes en
vergunningsvrije activiteiten als dakkappelen en
bijgebouwen. Het advies was om het plan verder uit te werken.
De
Erfgoedcommissie heeft d.d. 22 september 2016 een recentere versie van
het plan besproken. De commissie is positief over de sterke
verbeteringen in het plan. Zij heeft wel een vraag over het op de
tekening aangegeven zwarte gebouw dat vlak naast de stolpboerderij
staat. De commissie stelt voor deze te situeren in de boomgaard en
niet nabij het monument. Verder stelt zij voor om woningen nabij de
stolpboerderij weg te laten, zodat het monument meer solistisch blijft.
Tevens vraagt zij aandacht voor de regelingen met betrekking tot het
vergunningsvrij bouwen Ook ziet zij graag dat de garage meer naar
achteren wordt geplaatst.
In het inmiddels
aangepaste plan is de kleine kas in de boomgaard geplaatst en
houden de woningen nabij de stolpboerderij meer afstand tot
de stolpboerderij.
Te zijner tijd
dient bij de aanvraag van de omgevingsvergunning aangetoond te worden
dat de ingrepen in en/of aan de stolpboerderij niet leiden tot het
verlies van cultuurhistorische waarden.
De
ontwikkeling is niet van een dusdanige omvang dat archeologisch
onderzoek vereist is. Aangenomen dient te worden
dat archeologische waarden niet verloren zullen gaan.
De
cultuurhistorische waarden van het rijksmonument blijven behouden als
gevolg van de beoogde woningbouw in het plangebied.
5.5 Geluid
De
mate waarin het geluid, het woonmilieu mag belasten, is geregeld in de
Wet geluidhinder (Wgh). De kern van de wet is dat geluidsgevoelige
objecten worden beschermd tegen geluidhinder uit de omgeving. In de Wgh
worden de volgende objecten beschermd (artikel 1 Wgh):
- woningen;
- geluidsgevoelige terreinen (bij algemene maatregel van bestuur als zodanig aangewezen terrein dat vanwege de bestemming of het gebruik daarvan bijzondere bescherming tegen geluid behoeft);
- andere geluidsgevoelige gebouwen (bij algemene maatregel van bestuur als zodanig aangewezen gebouw dat vanwege de bestemming of het gebruik daarvan bijzondere bescherming tegen geluid behoeft, niet zijnde een woning).
Het beschermen
van deze geluidsgevoelige objecten gebeurt aan de hand van vastgestelde
zoneringen. De belangrijkste geluidsbronnen die in de Wet geluidhinder
worden geregeld zijn: industrielawaai, wegverkeerslawaai en
spoorweglawaai. Verder gaat deze wet onder meer ook in op geluidwerende
voorzieningen en geluidbelastingkaarten en actieplannen.
De
meest voorkomende vorm van geluidhinder is degene die wordt veroorzaakt
door het wegverkeer. Zo stelt de wet dat in principe de
geluidsbelasting op woningen de voorkeursgrenswaarde van 48 dB
niet mag overschrijden. De voorkeursgrenswaarden is de waarde die
zonder meer kan worden toegestaan. Indien nieuwe geluidsgevoelige
functies worden toegestaan, stelt de Wet geluidhinder de verplichting
akoestisch onderzoek te verrichten naar de geluidsbelasting ten gevolge
van alle wegen, met uitzondering van 30 km/ uur wegen, op een
bepaalde afstand van de geluidsgevoelige functie(s). Indien na
akoestisch onderzoek blijkt dat de grenswaarden van de gevelbelasting
worden overschreden dient er (uitgezonderd 30 km/ uur wegen) een
ontheffing te worden verkregen via een hogere voorkeursgrenswaarde
procedure. De maximale ontheffingswaarde voor nieuw te bouwen woningen
in stedelijk gebied is 63 dB, terwijl dat in buitenstedelijk gebied 53
dB is.
Daarnaast is in
de Wet geluidhinder bepaald dat een akoestisch onderzoek dient plaats
te vinden naar de samenloop (cumulatie) van verschillende geluidbronnen
(art. 110f, lid 1 Wgh).
Er
is een akoestisch onderzoek wegverkeer (LBP I Sight, nr.
R072196aa.00001.hvo, d.d. 27 juli 2017) naar de geluidbelasting op de
gevels van de woningen vanwege relevante geluidbronnen, een vijftal
wegen.
Ten
gevolge van de volgens de Wet geluidhinder gezoneerde wegen, Valutaweg
en Eurolaan, wordt de voorkeursgrenswaarde van 48 dB niet overschreden.
Vanwege deze wegen zijn er vanuit de Wet geluidhinder geen bezwaren
tegen de nieuwbouwwoningen. Als gevolg van de geluidbelasting van deze
wegen hoeven geen hogere waarden worden aangevraagd.
Ten
gevolge van de Hoofdweg (westzijde) krijgen zeven woningen een
geluidbelasting die de voorkeursgrenswaarde van 48 dB overschrijdt tot
maximaal 53 dB. Dezelfde zeven woningen krijgen ten gevolge van de
Hoofdweg (oostzijde) een geluidbelasting die de voorkeursgrenswaarde
van 48 dB overschrijdt tot maximaal 52 dB. De maximale
ontheffingswaarde van 53 dB wordt niet overschreden. Maatregelen (zowel
bronmaatregelen als maatregelen in de overdracht) zijn niet doelmatig
te noemen. Het college van burgemeester en wethouders moet na afweging
hogere waarden voor de zeven woningen vaststellen.
Ten gevolge van
de N207 krijgen acht woningen een geluidbelasting die de
voorkeursgrenswaarde van 48 dB overschrijdt, tot maximaal 53 dB. Van
deze acht woningen hebben twee woningen tevens een overschrijding van
de voorkeursgrenswaarde vanwege de Hoofdweg. De maximale
ontheffingswaarde van 53 dB wordt niet overschreden. Maatregelen (zowel
bronmaatregelen als maatregelen in de overdracht) zijn niet doelmatig
te noemen. Het college van burgemeester en wethouders moet na afweging
hogere waarden voor de acht woningen vaststellen.
Voor
de geluidwering van de gevels is een aanvullend onderzoek nodig. Voor
de woningen moet uitgegaan worden van een gevelwering - afhankelijk van
de woning - van 22 dB tot 25 dB.
Er zal
voor dertien woningen een hogere grenswaarde moeten worden
vastgesteld door het college van burgemeester en wethouders. Aangezien
de maximale ontheffingswaarde van 53 dB bij geen van de woningen
wordt overschreden zijn er, ondanks dat de voorkeursgrenswaarde
bij dertien woningen niet wordt gerespecteerd, geen
belemmeringen voor het verlenen van hogere waarden wanneer aangetoond
wordt dat de gevelwering 22 dB tot 25 dB bedraagt.
5.6 Lucht
In
de Wet Milieubeheer gaat paragraaf 5.2 over luchtkwaliteit en staat ook
wel bekend als de ‘Wet luchtkwaliteit’. Deze wet
maakt onderscheid tussen 'kleine' en 'grote' projecten. Kleine
projecten dragen 'niet in betekenende mate' (NIBM) bij aan de
verslechtering van de luchtkwaliteit. Een paar honderd grote projecten
dragen juist wel 'in betekenende mate' bij aan de verslechtering van de
luchtkwaliteit. Het gaat hierbij vooral om bedrijventerreinen en
infrastructuur (wegen).
Wat
het begrip 'in betekenende mate' precies inhoudt, staat in een de
algemene maatregel van bestuur ‘Niet in betekenende mate
bijdragen’ (Besluit NIBM). Op hoofdlijnen komt het erop neer dat
'grote' projecten die jaarlijks meer dan 3 % bijdragen aan de
jaargemiddelde norm voor fijn stof (PM10) en stikstofdioxide (NO2)
(1,2 µg/m³) een 'betekenend' negatief effect hebben op
de luchtkwaliteit. 'Kleine' projecten die minder dan 3 % bijdragen,
kunnen doorgaan zonder toetsing. Dat betekent bijvoorbeeld dat lokale
overheden een woonwijk van minder dan 1.500 woningen niet hoeven
te toetsen aan de normen voor luchtkwaliteit. Deze kwantitatieve
vertaling naar verschillende functies is neergelegd in de 'Regeling
niet in betekenende mate bijdragen'.
Een
belangrijk onderdeel voor de verbetering van de luchtkwaliteit is het
Nationale Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL). Binnen dit NSL,
dat sinds 1 augustus 2009 in werking is, werken het Rijk, de provincies
en gemeenten samen om de Europese eisen voor luchtkwaliteit te
realiseren.
Vanaf
1 januari 2015 geldt er ook een grenswaarde voor een kleinere fractie
van fijn stof namelijk PM2,5. De grenswaarde voor PM2,5 bedraagt
25 μg/m³. Gezien het grote verschil tussen de grenswaarde
en de achtergrondconcentratie zullen overschrijdingen van deze
grenswaarde niet vaak voorkomen. Het blijkt dat als de grenswaarde voor
PM10 niet wordt overschreden, er geen overschrijding van de grenswaarde
voor PM2,5 zal zijn.
Gezien de
beperkte omvang van het initiatief (kleiner dan 1.500 woningen) kan het
plan aangemerkt worden als een project dat ‘niet in betekende
mate’ bijdraagt aan de verslechtering van de luchtkwaliteit.
Omdat de zorgwoningen en bestaande woningen in de bestaande
planologische situatie al zijn toegestaan, kunnen die hierbij
buiten beschouwing worden gelaten. Een nadere toetsing van het
aspect luchtkwaliteit is daarmee niet noodzakelijk.
Om inzicht te
geven in de mate van blootstelling aan luchtverontreiniging in het
plangebied kunnen de concentraties uit de digitale monitoringstool, die
behoort bij het NSL, worden gebruikt. Uit de monitoringstool blijkt dat
de concentraties stikstofdioxide (NO2) en fijn stof (PM10 en PM2,5) ter
plaatse van het plangebied in 2015 respectievelijk < 24,2
μg/m³ (NO2), < 18,2 μg/m³ (PM10) en
< 10,8 μg/m³ (PM2,5) bedragen. Het is de verwachting
dat door het schoner worden van de autotechniek de concentratie van met
name stikstofdioxide in de toekomst nog lager is. Hiermee wordt voldaan
aan de doelstellingen van de duurzaamheidsagenda.
Het aspect luchtkwaliteit vormt geen belemmering voor de realisatie van het voorgenomen initiatief.
5.7 Externe veiligheid
Sommige
activiteiten brengen risico's op zware ongevallen met mogelijk grote
gevolgen voor de omgeving met zich mee. Externe veiligheid richt zich
op het beheersen van deze risico's. Het gaat daarbij om onder meer de
productie, opslag, transport en het gebruik van gevaarlijke stoffen.
Dergelijke activiteiten kunnen een beperking opleggen aan de omgeving.
Door voldoende afstand tot de risicovolle activiteiten aan te houden
kan voldaan worden aan de normen. Aan de andere kant is de ruimte
schaars en het rijksbeleid erop gericht de schaarse ruimte zo
efficiënt mogelijk te benutten. Het ruimtelijk beleid en het
externe veiligheidsbeleid moeten dus goed worden afgestemd. De
wetgeving rond externe veiligheid richt zich op de volgende
risico’s:
- risicovolle (Bevi-)inrichtingen;
- vervoer gevaarlijke stoffen door buisleidingen;
- vervoer gevaarlijke stoffen over weg, water of spoor.
Daarnaast
wordt er in de wetgeving onderscheid gemaakt tussen de begrippen
kwetsbaar en beperkt kwetsbaar en plaatsgebonden risico en
groepsrisico.
Kwetsbaar en beperkt kwetsbaar
Kwetsbaar
zijn onder meer woningen, onderwijs- en
gezondheidsinstellingen, kinderopvang- en dagverblijven en grote
kantoorgebouwen (>1.500 m²). Beperkt kwetsbaar zijn onder meer
kleine kantoren, winkels, horeca en parkeerterreinen. De volledige
lijst wat onder (beperkt) kwetsbaar wordt verstaan is in het Besluit
externe veiligheid inrichtingen (Bevi) opgenomen.
Plaatsgebonden risico en groepsrisico
Het plaatsgebonden risico wordt uitgedrukt in een contour van 10-6
als grenswaarde. Het realiseren van kwetsbare objecten binnen deze
contour is niet toegestaan. Het realiseren van beperkt kwetsbare
objecten binnen deze contour is in principe ook niet toegestaan.
Echter, voor beperkte kwetsbare objecten is deze 10-6 contour een richtwaarde. Mits goed gemotiveerd kan worden afgeweken van deze waarde tot de 10-5 contour.
Het groepsrisico
is gedefinieerd als de cumulatieve kansen per jaar dat ten minste 10,
100 of 1.000 personen overlijden als rechtstreeks gevolg van hun
aanwezigheid in het invloedsgebied van een inrichting en een ongewoon
voorval binnen die inrichting waarbij een gevaarlijke stof betrokken
is. Het groepsrisico wordt niet in contouren vertaald, maar wordt
weergegeven in een grafiek. In de grafiek wordt de groepsgrootte van
aantallen slachtoffers (x-as) uitgezet tegen de cumulatieve kans dat
een dergelijke groep slachtoffer wordt van een ongeval (y-as). Voor het
groepsrisico geldt geen grenswaarde, maar een zogenaamde
oriëntatiewaarde. Daarnaast geldt voor het groepsrisico een
verantwoordingsplicht. Het bevoegd gezag moet aangeven welke
mogelijkheden er zijn om het groepsrisico in de nabije toekomst te
beperken, het moet aangeven op welke manier hulpverlening,
zelfredzaamheid en bestrijdbaarheid zijn ingevuld. Het bevoegd gezag
moet tevens aangeven waarom de risico's verantwoord zijn, en de
veiligheidsregio moet in de gelegenheid zijn gesteld een
brandweeradvies te geven. Hierbij geldt hoe hoger het groepsrisico, hoe
groter het belang van een goede groepsrisicoverantwoording.
Risicovolle (Bevi-)inrichtingen
Voor
(de omgeving van) de meest risicovolle bedrijven is het Besluit
externe veiligheid inrichtingen (Bevi) van belang. Het Bevi legt
veiligheidsnormen op aan bedrijven die een risico vormen voor mensen
buiten de inrichting. Het Bevi is opgesteld om de risico's, waaraan
burgers in hun leefomgeving worden blootgesteld vanwege risicovolle
bedrijven, te beperken. Het besluit heeft tot doel zowel individuele
als groepen burgers een minimaal (aanvaard) beschermingsniveau te
bieden. Via een bijhorende ministeriële regeling (Revi) worden
diverse veiligheidsafstanden tot kwetsbare en beperkt kwetsbare
objecten gegeven. Aanvullend op het Bevi zijn in het Vuurwerkbesluit en
het Activiteitenbesluit (Besluit algemene regels inrichtingen
milieubeheer) veiligheidsafstanden genoemd die rond minder risicovolle
inrichtingen moeten worden aangehouden.
Vervoer gevaarlijke stoffen door buisleidingen
Met betrekking
tot het beleid en de regelgeving voor het vervoer van gevaarlijke
stoffen door buisleidingen zijn er de afgelopen jaren verschillende
ontwikkelingen geweest. Zo is er een nieuw Besluit externe veiligheid
buisleidingen (Bevb) en een Structuurvisie buisleidingen. Deze
structuurvisie bevat een lange termijnvisie op het
buisleidingentransport van gevaarlijke stoffen.
Het Bevb en de
bijbehorende Regeling externe veiligheid buisleidingen (Revb) zijn op 1
januari 2011 in werking getreden. Het Bevb regelt onder andere welke
veiligheidsafstanden moeten worden aangehouden rond buisleidingen met
gevaarlijke stoffen. Op basis van het Bevb wordt het voor gemeenten
verplicht om bij de vaststelling van een bestemmingsplan, op basis
waarvan de aanleg van een buisleiding of een kwetsbaar object of een
risicoverhogend object mogelijk is, de grenswaarde voor het
plaatsgebonden risico in acht te nemen en het groepsrisico te
verantwoorden.
Vervoer gevaarlijke stoffen over weg, water en spoor
Het Besluit
externe veiligheid transportroutes (Bevt) stelt regels aan
transportroutes en de omgeving daarvan. Zo moet een
basisveiligheidsniveau rond transportassen (plaatsgebonden risico) en
een transparante afweging van het groepsrisico worden gewaarborgd.
Als onderdeel van
het Bevt is op 1 april 2015 tevens het basisnet in werking
getreden. Het basisnet verhoogt de veiligheid van mensen die wonen
of werken in de buurt van rijksinfrastructuur (auto-, spoor- en
vaarwegen) waarover gevaarlijke stoffen worden vervoerd. In de regeling
ligt vast wat de maximale risico’s voor omwonenden mogen zijn.
Die begrenzing was er tot nu toe niet. Bovendien zorgt het basisnet
ervoor dat gevaarlijke stoffen tussen de belangrijkste industriële
locaties in Nederland en het buitenland vervoerd kunnen blijven worden.
Indien een
bestemmingsplan betrekking heeft op een gebied dat geheel of
gedeeltelijk gelegen is binnen 200 m van een (basisnet)transportroute
voor gevaarlijke stoffen, moet in de toelichting ingegaan worden
op de dichtheid van personen in het invloedsgebied van de
transportroute op het tijdstip waarop het plan wordt vastgesteld.
Hierbij moet rekening worden gehouden met de personen die a) in
dat gebied reeds aanwezig zijn, b) in dat gebied op grond van het
geldende bestemmingsplan redelijkerwijs te verwachten zijn en c) de
redelijkerwijs te verwachten verandering van de dichtheid van personen
in het gebied waarop dat plan betrekking heeft.
Voor
de beoordeling of in de omgeving van het plangebied risicovolle
inrichtingen en/of transportroutes gevaarlijke stoffen aanwezig zijn is
de risicokaart geraadpleegd. De volgende afbeelding toont een uitsnede
van deze kaart:
Uitsnede risicokaart met globale begrenzing plangebied (zwarte omkadering)
Uit de risicokaart blijkt dat er enkele risicovolle inrichtingen in de omgeving van het plangebied voorkomen.
Ten
zuidwesten van het plangebied zijn een tweetal bovengrondse
propaantanks van respectievelijk 3.000 l en 4.900 l aanwezig. De
risicoafstand (PR 10-6) van beide tanks is 10 m, terwijl
de afstand tot het plangebied circa 440 m bedraagt. Vanwege de
grootte van de propaantanks (kleiner dan 13.000 l) is
verantwoording van het groepsrisico niet vereist.
Het
LPG-tankstation aan de Zuiderdreef 4 te Nieuw-Vennep heeft een
risicoafstand (PR 10-6) van 25 m en het invloedsgebied voor
verantwoording van het groepsrisico bedraagt 150 m. Gezien de afstand
van circa 800 m wordt aan beide afstanden voldaan.
De
bufferbewaarplaats voor vuurwerk aan de Kerkstraat 12 te
Nieuw-Vennep heeft een veiligheidscontour van 90 m. Gezien de afstand
van circa 1.300 m wordt hier ruimschoots aan voldaan.
Er
liggen drie aardgastransportleidingen op circa 900 m
ten noordwesten van het plangebied. Deze afstand is dusdanig
groot, dat geen nadere verantwoording in het kader van het groepsrisico
noodzakelijk is. Bovendien zijn ter plaatse al twee woningen en
een maatschappelijke zorginstelling inclusief
dienstwoning toegestaan. Verder vindt in de omgeving van het
plangebied geen transport van gevaarlijke stoffen plaats.
Het
aspect externe veiligheid vormt gezien het voorgaande geen belemmering
voor de uitvoerbaarheid van de voorgenomen ontwikkeling.
5.8 Milieuzoneringen
Het
aspect bedrijven en milieuzonering gaat in op de invloed die bedrijven
kunnen hebben op hun omgeving. Deze invloed is afhankelijk van de
afstand tussen een gevoelige bestemming en de bedrijvigheid.
Milieugevoelige bestemmingen zijn gebouwen en terreinen die naar hun
aard bestemd zijn voor het verblijf van personen gedurende de dag of
nacht of een gedeelte daarvan (bijvoorbeeld woningen). Daarnaast kunnen
ook landelijke gebieden en/of andere landschappen belangrijk zijn bij
een zonering tot andere, minder gevoelige, functies zoals bedrijven.
Bij
een ruimtelijke ontwikkeling kan sprake zijn van reeds aanwezige
bedrijvigheid en van nieuwe bedrijvigheid. Milieuzonering zorgt er voor
dat nieuwe bedrijven een juiste plek in de nabijheid van de gevoelige
functie krijgen en dat de (nieuwe) gevoelige functie op een
verantwoorde afstand van bedrijven komen te staan. Doel hiervan is het
waarborgen van de veiligheid en het garanderen van de continuïteit
van de bedrijven als ook een goed klimaat voor de gevoelige functie.
Milieuzonering
beperkt zich tot milieuaspecten met een ruimtelijke dimensie zoals:
geluid, geur, gevaar en stof. De mate waarin de milieuaspecten gelden
en waaraan de milieucontour wordt vastgesteld, is voor elk type
bedrijvigheid verschillend. De 'Vereniging van Nederlandse Gemeenten'
(VNG) geeft sinds 1986 de publicatie 'Bedrijven en
Milieuzonering' uit. In deze publicatie is een lijst
opgenomen, met daarin de minimale richtafstanden tussen een gevoelige
bestemming en bedrijven. Indien van deze richtafstanden afgeweken wordt
dient een nadere motivatie gegeven te worden waarom dat wordt gedaan.
Het
belang van milieuzonering wordt steeds groter aangezien functiemenging
steeds vaker voorkomt. Hierbij is het motto: 'scheiden waar het moet,
mengen waar het kan'. Het scheiden van milieubelastende en
milieugevoelige bestemmingen dient twee doelen:
- het reeds in het ruimtelijk spoor voorkomen of zoveel mogelijk beperken van hinder en gevaar bij gevoelige bestemmingen;
- het bieden van voldoende zekerheid aan de milieubelastende activiteiten (bijvoorbeeld bedrijven) zodat zij de activiteiten duurzaam, en binnen aanvaardbare voorwaarden, kunnen uitoefenen.
Er
is een notitie milieuzonering (LBP I Sight, nr. V072196aa.00001.id, 30
juni 2016) uitgevoerd. In deze notitie is aan de hand van de
handreiking ‘Bedrijven en Milieuzonering’ van de Vereniging
Nederlandse Gemeenten (VNG) (editie 2009) bepaald of sprake is van een
aanvaardbaar woon- en leefklimaat voor de geplande woningen. Ook is
aandacht besteed aan de vraag of omliggende bedrijven in hun belangen
worden geschaad door de realisatie van het woningbouwplan. Het gebied
ter plaatse van de planlocatie kan getypeerd worden als ‘rustig
buitengebied’.
Relevante bedrijventerreinen in omgeving van het plangebied
Aan de overzijde
van het water liggen een tweetal bestemde bedrijventerreinen. Het meest
noordelijke bedrijfsterrein valt in het bestemmingsplan ‘Nieuw
Vennep Oost’ en het zuidelijk gelegen bedrijfsterrein ligt in het
bestemmingsplan ‘Nieuw Vennep Wilhelminahoeve’.
Bestemmingsplan 'Nieuw-Vennep Wilhelminahoeve'
De
bedrijfspercelen gelegen aan de Hoofdweg (oostzijde) die op de kortste
afstand van de planlocatie liggen hebben de bestemming
'Bedrijventerrein’, waarbij bedrijven tot maximaal
milieucategorie 3.1 zijn toegestaan. De bijbehorende richtafstand tot
aan woningen bedraagt, volgens de VNG-handreiking, 50 m. De feitelijke
kortste afstand tot aan de gevel van de geplande woningbouw bedraagt
circa 85 m.
De bedrijven
gelegen op het middelste deel van het bedrijventerrein hebben de
bestemming bedrijventerrein t/m milieucategorie 3.2. De bijbehorende
richtafstand tot aan woningen bedraagt, volgens de VNG-handreiking, 100
m. De feitelijke kortste afstand bedraagt 101 m. Aan deze richtafstand
wordt voldaan. Op het meest zuidelijke terreindeel zijn bedrijven
toegestaan met een maximale milieucategorie 4.1. De hierbij behorende
afstand bedraagt 200 m. Hieraan wordt met 224 m ruimschoots voldaan.
Op percelen met
de bestemming ‘Gemengd - 1’ zijn ten hoogste
bedrijven met milieucategorie 3.1 toegestaan. De bijbehorende
richtafstand tot aan woningen bedraagt 50 m. Aan deze richtafstand
wordt met circa 80 m ruimschoots voldaan.
Navolgende
afbeelding geeft de ligging van de geprojecteerde woningen weer ten
opzichte van het nabijgelegen bedrijventerrein.
Milieuzonering bedrijventerrein 'Nieuw-Vennep Wilhelminahoeve'
Bestemmingsplan 'Nieuw-Vennep Oost'
De percelen met
bestemming ‘Gemengd - 1’ liggen het dichtst bij de
planlocatie. Binnen deze bestemming zijn bedrijven toegestaan met ten
hoogste milieucategorie 2. De bijbehorende richtafstand
tot woningen bedraagt 30 m. Aan deze richtafstand wordt met circa
115 m ruimschoots voldaan.
De percelen ten
oosten van de bestemming 'Gemengd - 1’ hebben de bestemming
‘Bedrijf’, waarbij bedrijven tot en met milieucategorie 2
zijn toegestaan. De bijbehorende richtafstand tot aan woningen bedraagt
30 m. Aan deze richtafstand wordt met circa 150 m ruimschoots voldaan.
Overige milieubelastende activiteiten
In de kern
Nieuw-Vennep zijn volgens het bestemmingsplan 'Nieuw-Vennep' binnen een
afstand van 500 m geen milieubelastende functies toegestaan. Circa 620
m ten noordwesten van het plangebied is een kinderboerderij toegestaan.
Dit betreft een activiteit met milieucategorie 2 en een richtafstand
van 30 m. Aan deze richtafstand wordt ruimschoots voldaan.
Ten zuidwesten
van het plangebied zijn op twee percelen agrarische
bedrijfsactiviteiten met een in hoofdzaak grondgebonden
bedrijfsvoering, met uitzondering van glastuinbouw, bollenteelt,
intensieve veehouderij, paardenfokkerij en
paardenhouderij, toegestaan. Dit betreffen bedrijfsactiviteiten
van ten hoogste milieucategorie 3.2. Gezien de minimale afstand
van 400 m tot het plangebied wordt ruimschoots aan de richtafstand
van 100 m voldaan. Verder zijn in de omgeving van het plangebied
geen agrarische bedrijven toegestaan.
Aangezien
ruimschoots wordt voldaan aan de relevante richtafstanden is
sprake van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat ter plaatse van
de beoogde woningbouw. Omliggende bedrijven worden daarnaast niet in
hun belangen geschaad door de realisatie van het woningen. Het
aspect milieuzonering vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid
van de voorgenomen ontwikkeling.
5.9 Luchtvaartverkeer
Het
Luchthavenindelingbesluit (LIB) bevat ruimtelijke maatregelen op
rijksniveau die verband houden met de luchthaven Schiphol. Het
Luchthavenverkeerbesluit is gericht op de beheersing van de belasting
van het milieu door het luchthavenluchtverkeer. Tezamen vormen deze
besluiten een uitwerking van het hoofdstuk 8 van de Wet luchtvaart.
Het
LIB legt het beperkingengebied en het luchthavengebied vast. Het
plangebied is gelegen binnen het beperkingengebied,
waarbinnen beperkingen gelden met het oog op veiligheid en
milieu. Het plangebied is niet gelegen in het beperkingengebied voor
bebouwing (categorieën 1 t/m 4). Overigens betreft
het voorgenomen plan een gebouw met een maximum
bouwhoogte van 12,0 m. Vanwege deze toename is het relevant
het plan te toetsen aan de hand van het LIB. Het maaiveld in het
plangebied heeft een hoogte van maximaal -3,5 m NAP. Bij de
relevante toetshoogte van 8,5 m ten opzichte van NAP zijn er geen
hoogtebeperkingen. Verder zijn er tevens geen belemmeringen
wat betreft luchtvaartverkeer.
Geconcludeerd dient te worden dat het plan in overeenstemming is met het LIB.
5.10 Explosieven
Op de opslag van
munitie en/of explosieven is de “Circulaire Opslag ontplofbare
stoffen voor civiel gebruik" van toepassing. Deze circulaire kent een
effectbenadering in tegenstelling tot het Besluit externe veiligheid
inrichtingen (Bevi), dat een risicobenadering kent. Er worden
categorieën explosieven onderscheiden waarvoor per categorie aan
te houden afstanden gelden. Binnen deze afstanden mogen geen kwetsbare
of beperkt kwetsbare objecten aanwezig zijn.
In
het kader van de rijwegverdubbeling van de N207 heeft de provincie
Noord-Holland onderzoek laten verrichten naar mogelijk Niet Gesprongen
Explosieven (T&A Survey, 17 juli 2009). Omdat het plangebied
zich op minder dan 200 m afstand van de N207 bevindt,
zijn de resultaten van dit onderzoek relevant voor de ontwikkeling
binnen het plangebied. Op basis van het verzamelde historisch
feitenmateriaal kan geconcludeerd worden dat er zich in de directe
omgeving van de onderzoekslocatie geen oorlogshandelingen hebben
afgespeeld. Er is in de wijde omgeving van de onderzoekslocatie slechts
één naoorlogse (EODD-)vondst gemeld, maar deze
bevindt zich niet nabij de N207.
Het plangebied is onverdacht voor de aanwezigheid van explosieven.
5.11 Milieueffectrapportage
De
milieueffectrapportage (m.e.r.) is een hulpmiddel om bij diverse
procedures het milieubelang een volwaardige plaats in de besluitvorming
te geven. Een m.e.r. is verplicht bij de voorbereiding van plannen en
besluiten van de overheid over initiatieven en activiteiten van
publieke en private partijen die belangrijke nadelige gevolgen voor het
milieu kunnen hebben. De m.e.r. is wettelijk verankerd in hoofdstuk 7
van de Wet milieubeheer. Naast de Wet milieubeheer is het Besluit
m.e.r. belangrijk om te kunnen bepalen of bij de voorbereiding van een
plan of een besluit de m.e.r.-procedure moet worden doorlopen.
Uit
toetsing aan het Besluit m.e.r. volgt dat het besluit tot vaststelling
van voorliggend ruimtelijk plan valt onder mogelijkheid c. Het besluit
bevat namelijk wel een activiteit uit kolom 1 (de aanleg, wijziging of
uitbreiding van een stedelijk ontwikkelingsproject met inbegrip van de
bouw van winkelcentra of parkeerterreinen). Er wordt echter niet
voldaan aan de gegeven drempelwaarde van 2.000 woningen of meer. Omdat
in dit geval slechts 30 woningen worden toegevoegd is een
m.e.r.-beoordeling niet vereist en kan volstaan worden met een
vormvrije m.e.r.-beoordeling.
In
het kader van dit bestemmingsplan zijn in de voorgaande paragrafen de
belangrijkste milieuaspecten waaronder bodem, luchtkwaliteit, geluid,
externe veiligheid en ecologie in beeld gebracht. Hieruit is niet
gebleken dat er sprake is van een ontwikkeling die een forse invloed
heeft op het milieu. Belangrijke milieugevolgen kunnen worden
uitgesloten. De huidige onderzoeken geven voldoende inzicht in de
milieugevolgen om een gewogen besluit omtrent dit bestemmingsplan te
nemen. Het opstellen van een milieueffectrapportage zal geen verder
inzicht verschaffen op de relevante milieuaspecten. De kenmerken van
het project, de plaats van het project en de kenmerken van de
potentiële effecten zijn niet van dien aard dat er aanleiding
bestaat tot het opstellen van een milieueffectrapportage.
5.12 Verkeer en parkeren
De
verkeersgeneratie vanwege de zorgwoningen in de Margaretha's
Hoeve neemt ten opzichte van de bestaande planologische situatie
niet toe. Als gevolg van het realiseren van 30 extra woningen
neemt de verkeersgeneratie wel toe. In de navolgende tabel is deze
weergegeven. Daarbij zijn de kencijfers van het CROW (publicatie 317)
voor de categorieën 'rest bebouwde kom' en 'sterk
stedelijk' gehanteerd.
| Typen woningen | Kencijfer | Bestaande situatie | Nieuwe situatie |
| twee-onder-één-kap | 7,8 | 2 x 7,8 = 15,6 | 16 x 7,8 = 124,8 |
| rij- en hoekwoningen | 7,1 | - | 16 x 7,1 = 113,6 |
| Totaal | 15,6 | 238,4 |
Het voorgenomen
plan leidt tot een toename van 238,4 - 15,6 = 222,8 verkeersbewegingen
per etmaal. Hierbij zijn de zorgwoningen niet meegenomen, omdat volgens
het geldende bestemmingsplan al zijn toegestaan.
Het
plangebied wordt middels drie inritten ontsloten via de Hoofdweg
(westzijde). Daarbij behouden de twee bestaande woningen hun inrit. De
Margaretha's Hoeve wordt via de dezelfde inrit als het westelijke
erf ontsloten. De Hoofdweg beschikt over voldoende capaciteit het
verkeer als gevolg van de ontwikkeling op te vangen.
Met
het Handboek parkeernormen Haarlemmermeer zijn de parkeernormen uit het
Deltaplan Bereikbaarheid geactualiseerd. De parkeernormen zijn
gebaseerd op een landelijke richtlijn, uitgegeven door het CROW
(publicatie 317). Met het handboek en bijbehorende berekeningsblad kan
voor benoemd situaties de parkeernorm op eenduidige wijze kan worden
vastgesteld. De gemeentelijke parkeernormen gelden voor nieuwe
ontwikkelingen, nieuwe uitbreidingen of herinrichtingen.
Het
plangebied wordt, in lijn met de systematiek van het Handboek
parkeernormen Haarlemmermeer, gerekend tot de categorieën
'rest bebouwde kom' en 'sterk
stedelijk'. Bij twee-onder-één-kapwoningen is
de parkeernorm 2,4 parkeerplaatsen per woning. Rij- en hoekwoningen
hebben een lagere parkeerbehoefte, namelijk 2,2 parkeerplaatsen per
woning. De parkeernorm van de zorgwoningen bedraagt 0,6
parkeerplaatsen per wooneenheid. Deze norm is gebaseerd op een
verzorgingstehuis, omdat deze functie inhoudelijk en qua
parkeergedrag het meest overeen komt met de beoogde
zorgwoningen. Voor de woning van de zorgondernemer (in de Margaretha's
Hoeve) wordt een parkeernorm van 2,4 parkeerplaatsen gehanteerd. Het
bezoekersparkeren is opgenomen in deze parkeernormen.
In
de navolgende tabel is de parkeerbehoefte in het plangebied
uiteengezet. Daarin zijn de twee bestaande woningen niet
opgenomen. De parkeerbehoefte van deze woningen wordt reeds op eigen
terrein opgelost.
| Functie | Aantal | Parkeernorm | Parkeerbehoefte |
| twee-onder-één-kapwoningen | 14 | 2,4 | 33,6 |
| rij- en hoekwoningen | 16 | 2,2 | 35,2 |
| zorgwoningen | 16 | 0,6 | 9,6 |
| woning zorgondernemer | 1 | 2,4 | 2,4 |
| Totaal | 80,8 |
Aan de parkeerbehoefte van 80,8 parkeerplaatsen wordt op 3 manieren voldaan:
- privéparkeren op eigen terrein en garages (de normering hiervan is opgenomen in de navolgende tabel);
- parkeren in parkeerhoven (openbaar toegankelijk);
- incidenteel langs de erftoegangswegen.
In de navolgende
tabel zijn het theoretische aantal en type
parkeerplaatsen dat gerealiseerd wordt weergegeven. Hierin is
tevens aan de hand van de berekeningsaantallen uit het Handboek
parkeernormen Haarlemmermeer het berekende aantal parkeerplaatsen (zie
ook navolgende afbeelding) weergegeven.
| Type parkeerplaats | Theoretisch aantal parkeerplaatsen | Berekeningsaantal | Berekening |
| parkeerhof oostelijk erf | 23 | 1,0 | 23,0 |
| parkeerhof westelijk erf | 20 | 1,0 | 20,0 |
| parkeerhoven erftoegangsweg oost | 3 | 1,0 | 3,0 |
| parkeerhoven erftoegangsweg west | 3 | 1,0 | 3,0 |
| eigen terrein: garage zonder oprit (bij woning) | 5 | 0,4 | 2,0 |
| eigen terrein: garage met enkele oprit | 12 | 1,0 | 12,0 |
| eigen terrein: garage met lange oprit | 5 | 1,3 | 6,5 |
| parkeerhof terrein Margaretha's Hoeve | 12 | 1,0 | 12,0 |
| Totaal | 81,5 |
Overzicht parkeerplaatsen
Er
wordt geconcludeerd dat het aantal parkeerplaatsen dat gerealiseerd
wordt (81,5 parkeerplaatsen) voldoende is om in
de parkeerbehoefte (80,8 parkeerplaatsen) te voorzien. Voor
de woonzorgfunctie in de Margaretha’s Hoeve wordt de
parkeerbehoefte op eigen terrein opgelost (12
parkeerplaatsen).
6 Uitvoerbaarheid
6.1 Financiele uitvoerbaarheid
Bij
de voorbereiding van een ruimtelijk plan dient, op grond van artikel
3.1.6 lid 1, sub f van het Bro, onderzoek plaats te vinden naar de
(economische) uitvoerbaarheid van het plan. In principe dient bij
vaststelling van een ruimtelijk besluit tevens een exploitatieplan
vastgesteld te worden om verhaal van plankosten zeker te stellen. Op
basis van 'afdeling 6.4 grondexploitatie', artikel 6.12, lid 2 van de
Wro kan de gemeenteraad bij het besluit tot vaststelling van het
bestemmingsplan echter besluiten geen exploitatieplan vast te stellen
indien:
- het verhaal van kosten van de grondexploitatie over de in het plan of besluit begrepen gronden anderszins verzekerd is;
- het bepalen van een tijdvak of fasering als bedoeld in artikel 6.13, eerste lid, onder c, 4°, onderscheidenlijk 5°, niet noodzakelijk is;
- het stellen van eisen, regels, of een uitwerking van regels als bedoeld in artikel 6.13, tweede lid, onderscheidenlijk b, c of d, niet noodzakelijk is.
Planspecifiek
De
gemeente en de initiatiefnemer zullen ten behoeve van de
ontwikkeling een anterieure overeenkomst afsluiten. In deze
overeenkomst wordt de betaling geregeld van gemeentelijke onkosten als
planbegeleiding, aanpassing openbare ruimte, eventuele planschade.
Procedurekosten
in verband met het bestemmingsplan, de omgevingsvergunning en
dergelijke worden door middel van leges bij de initiatiefnemer in
rekening gebracht.
6.2 Maatschappelijke uitvoerbaarheid
De
maatschappelijke uitvoerbaarheid van een bestemmingsplan wordt getoetst
aan het vooroverleg met de reguliere overlegpartners en een
zienswijzenperiode voor reacties van bewoners en andere
belanghebbenden. Het gemeentebestuur hecht veel waarde aan een breed
gedragen en haalbaar bestemmingsplan. Bij het vooroverleg met de
reguliere overlegpartners wordt daarom ook de dorps- en wijkraden van
het plangebied betrokken. De reacties uit zowel het vooroverleg als de
zienswijzenperiode worden voorzien van een beantwoording en verwerkt in
het bestemmingsplan.
Een ontwerp
bestemmingsplan wordt in het kader van het wettelijk verplichte
vooroverleg ex artikel 3.1.1 Besluit ruimtelijke ordening voorgelegd
aan de rijksoverheid, de provincie en het waterschap. Niet in alle
gevallen is het echter nodig een ontwerp bestemmingsplan voor te leggen
aan provincie en rijk. Alleen als er rijks- of provinciale belangen in
het geding zijn is vooroverleg vereist.
Het ontwerp
bestemmingsplan is in de zienswijzenprocedure voorgelegd aan het
hoogheemraadschap van Rijnland en de wijkraad. Het hoogheemraadschap
van Rijnland is akkoord met het ontwerp bestemmingsplan. Van de
wijkraad is geen reactie ontvangen.
Het ontwerp
bestemmingsplan heeft van 12 maart 2018 tot en met 23 april 2018
ter inzage gelegen. Gedurende deze periode zijn er geen
zienswijzen ingediend.
7 Juridische aspecten
7.1 Opzet regels en planverbeelding
De
regels en de verbeelding vormen samen het juridisch bindende gedeelte
van het bestemmingsplan. De toelichting is niet juridisch bindend, maar
kan wel gebruikt worden als nadere uitleg bij de regels.
Op
de bij het bestemmingsplan behorende verbeelding zijn alle
noodzakelijke gegevens ingetekend. Er wordt onderscheid gemaakt in
(dubbel)bestemmingen en aanduidingen. De bestemmingen zijn de
belangrijkste elementen. De op de verbeelding opgenomen bestemmingen
zijn in overeenstemming met de Standaard Vergelijkbare
Bestemmingsplannen (SVBP2012). Door deze standaarden wordt de kleur en
de codering van de bestemmingen bepaald. De bestemmingen zijn op het
renvooi weergegeven in alfabetische volgorde. Elke op de verbeelding
weergegeven bestemming is gekoppeld aan een bestemmingsregel in de
regels. De regels laten vervolgens bij elke bestemming zien op welke
wijze de gronden binnen de desbetreffende bestemming gebruikt en
bebouwd mogen worden. Daarbij wordt onder meer verwezen naar
aanduidingen op de verbeelding. Aanduidingen in samenhang met de
regels, geven duidelijkheid over datgene wat binnen een bestemmingsvlak
al dan niet is toegestaan.
De regels zijn onderverdeeld in vier hoofdstukken:
- de 'Inleidende regels', bestaande uit een begrippenlijst en regels met betrekking tot de 'wijze van meten';
- de 'Bestemmingsregels', die in dit bestemmingsplan te onderscheiden zijn in regels voor 'gewone', rechtstreekse bestemmingen en dubbelbestemmingen;
- de 'Algemene regels' die in principe betrekking hebben op alle bestemmingen die in het plangebied voorkomen;
- de 'Overgangs- en slotregels' die bestaan uit het overgangsrecht (voor bestaande bouwwerken en bestaand gebruik dat van het bestemmingsplan afwijkt) en de naam waaronder het bestemmingsplan moet worden aangehaald.
7.2 Inleidende regels
Begripsomschrijvingen
Het
opnemen van begripsbepalingen is beperkt tot die begrippen, waarbij
sprake is van een (mogelijke) afwijkende betekenis in het algemeen
spraakgebruik en/of technische begrippen, waarbij een vereenvoudigde
omschrijving de leesbaarheid bevordert. Begrippen die zijn
voorgeschreven in de SVBP 2012 worden ook conform de SVBP 2012
overgenomen. Tevens is een aantal begrippen op basis van de Wabo
opgenomen.
Wijze van meten
Met
het oog op het kunnen bepalen van de in de regels aangegeven
oppervlakte, goot- en bouwhoogten en inhoud van bouwwerken, is
aangegeven waar en hoe deze worden gemeten. Tevens is aangegeven welke
onderdelen van gebouwen buiten beschouwing blijven, bij het toepassen
van de wijze van meten.
7.3 Bestemmingsregels
Per bestemming zijn, voor zover noodzakelijk, de volgende onderdelen onderscheiden:
- bestemmingsomschrijving;
- bouwregels;
- specifieke gebruiksregels;
- afwijken van de bouw- of gebruiksregels;
- omgevingsvergunning voor het uitvoeren van werken, geen bouwwerken zijnde, of werkzaamheden.
Bestemmingsomschrijving
De
bestemmingsomschrijving omvat een opsomming van de
functies/gebruiksmogelijkheden binnen de gegeven bestemming. Deze
opsomming is van wezenlijk belang, aangezien deze de basis vormt voor
de overige regels die opgenomen zijn binnen die bestemming.
Bouwregels
In
de bouwregels zijn objectieve regels gesteld met betrekking tot de
plaats en afmetingen van de gebouwen en bouwwerken, geen gebouwen
zijnde.
Specifieke gebruiksregels
In
sommige bestemmingen is het noodzakelijk om het gebruik zoals
toegelaten in de bestemmingsomschrijvingen nader te specificeren.
Afwijken van de bouw- of gebruiksregels
Het
bevoegd gezag kan bij een omgevingsvergunning afwijken wat betreft de
dubbelbestemming 'Waterstaat - Waterkering', indien de bij de betrokken
bestemming behorende bouwregels in acht worden genomen en het
waterkeringsbelang door de bouwactiviteiten niet onevenredig wordt
geschaad
Omgevingsvergunning voor het uitvoeren van werken, geen bouwwerken zijnde, of werkzaamheden
Deze bepalingen komen in dit plan niet voor.
In de bestemmingsregels zijn de volgende (dubbel)bestemmingen opgenomen:
Groen
Het
deel van het plangebied waar de gemeenschappelijke boomgaard
en moestuin zijn beoogd heeft de bestemming 'Groen'. De kas
is aangeduid op de verbeelding. Naast deze functies zijn
groenvoorzieningen, voetgangersbruggen en dammen en
ondergeschikte voorzieningen toegestaan. De bouwregels staan
gebouwen ten behoeve van bergbezinkbassins en speelvoorzieningen toe.
Maatschappelijk - Zorginstelling
Voor
de gronden waarop de zorgwoningen zijn voorzien is de bestemming
'Maatschappelijk - Zorginstelling' opgenomen. Deze bestemming is
overgenomen uit het geldende bestemmingsplan en behoeft om die reden
geen nadere toelichting.
Tuin
De
bestemming 'Tuin' is gelegd op de onbebouwde gronden gelegen aan de
voorzijde van woningen. Bouwwerken in de vorm van erfafscheidingen zijn
toegestaan alsmede erkers, afhankelijk van de diepte van de
voortuinen.
Verkeer
Voor
de erfontsluitingswegen, de twee erven en de primaire
parkeervoorzieningen is de bestemming 'Verkeer' opgenomen. Binnen deze
bestemming zijn uitsluitend gebouwen ten behoeve van
verkeersafwikkeling, bergbezinkbassins en speelvoorzieningen toegestaan.
Water
De
gronden waar water wordt gerealiseerd in het kader van de
benodigde watercompensatie zijn bestemd als 'Water'. Deze gronden zijn
bestemd voor water, bruggen en dammen en behoud, herstel en
ontwikkeling van waterstaatkundige infrastructuur en het
waterkwaliteitsbeheer. Daaraan ondergeschikt zijn vlonders, steigers,
overkappingen of daaraan gelijk te stellen bouwwerken, geen gebouwen
zijnde, en groen toegestaan. De bouwregels staan geen gebouwen toe.
Wonen
Voor
de in het plangebied gelegen woningen is de bestemming 'Wonen'
opgenomen. Binnen deze bestemming zijn regels opgenomen voor
hoofdgebouwen en voor het bouwen van bijbehorende bouwwerken. Deze
mogen gebouwd worden op bij de woning behorende gronden, niet zijnde de
voortuin. In of bij woningen (in een bijbehorend bouwwerk) is ook het
uitoefenen van een aan huis verbonden beroep mogelijk. Hiervoor gelden
wel randvoorwaarden ten opzichte van onder meer het oppervlak en, in
verband met het voorkomen van eventuele overlast, de soort
bedrijvigheid. Uitgangspunt is namelijk dat de woonfunctie in
overwegende mate gehandhaafd blijft en dat er geen onevenredige
overlast ontstaat ten opzichte van het woon- en leefklimaat in de
buurt.
Om alle
rijwoningen te laten beschikken over een bijgebouw dat vanaf het
openbaar gebied toegankelijk is, zijn nabij de parkeerhoven op het
westelijke en oostelijke erf bijbehorende bouwwerken middels een
aanduiding toegestaan. De maximum goot- en bouwhoogte van deze
bijbehorende bouwwerken is aangeduid.
Leiding - Water
De
gronden grenzend aan de Hoofdweg (westzijde) zijn mede bestemd voor een
ondergrondse waterleiding. In de dubbelbestemming 'Leiding - Water' is
bepaald dat zonder omgevingsvergunning uitsluitend bouwwerken, geen
gebouwen zijnde, mogen worden gebouwd.
7.4 Algemene regels
Een
aantal zaken is algemeen van aard of heeft niet zozeer betrekking op
een specifieke bestemming uit hoofdstuk 2 van de regels. Deze zaken
zijn geregeld in hoofdstuk 3 Algemene regels. Wat de hoogteaanduidingen
betreft, is vermeld dat de op de kaart aangegeven hoogten als hoogst
toelaatbaar in acht moeten worden genomen en in welke gevallen sprake
mag zijn van overschrijdingen hiervan. Verder bevat dit hoofdstuk
regels met betrekking tot overschrijding van bouwgrenzen, het buiten
werking stellen van de bouwverordening, algemene gebruiksregels en
algemene afwijkings- en wijzigingsregels.
7.5 Overgangs- en slotregel
Overgangsregel
In
het bestemmingsplan is het overgangsrecht conform het Bro opgenomen. De
peildata voor bouwen en gebruiken zijn gelijk getrokken en gelegd op de
datum waarop het bestemmingsplan in werking treedt.
Slotregel
In de slotregel is aangegeven onder welke benaming de regels kunnen worden aangehaald.