Actualisering stationsomgeving

1.4 Bestemmingsplanmethodiek

Het bestemmingsplan richt zich op de actualisering van het ruimtelijk beleid voor deelgebieden binnen Utrecht. De bestaande ruimtelijk-functionele structuur vormt de basis. Bij het bestemmen van de verschillende deelgebieden geldt - vanuit het principe van het respecteren van bestaande rechten en het voorkomen van planschade die voor rekening van de gemeente kan komen - dat de inhoud van het vigerende bestenmmingsplan in het voorliggende actualiseringsplan wordt 'overgenomen', tenzij behoud hiervan op grond van geldende beleid niet gewenst is.

Ten aanzien van gebieden waar mogelijk veranderingen zullen gaan plaatsvinden heeft de gemeenteraad op 1 september 2005 besloten dat deze veranderingen alleen in een op 'beheer' gericht bestemmingsplan worden meegenomen als de ontwikkelingen voldoende uitgekristalliseerd zijn. In alle andere gevallen zal aan deze gebieden een conserverende bestemming worden gegeven, die zoveel mogelijk aansluit bij de geldende bestemming en het bestaande (legale) gebruik.Deze keuze hangt samen met de opdracht van de gemeenteraad, om de gehele gemeente Utrecht vóór medio 2013 te voorzien van moderne, actuele bestemmingsplannen. Wachten op nu nog onzekere (bouw)plannen houdt het plan- en besluitvormingsproces van op beheer gerichte bestemmingsplannen teveel op. Deze methode draagt er aan bij dat het bestemmingsplan, ondanks de complexiteit van het plangebied, binnen afzienbare tijd vastgesteld kan worden. Voor de ontwikkelingen die niet tijdig zijn uitgekristalliseerd zal hiervoor een afzonderlijk planvormingtraject en een afzonderlijke planologisch-juridische procedure doorlopen worden middels herziening van het bestemmingsplan of voeren van een projectbesluit.
 
Herontwikkeling Stationsgebied
Voor het Stationsgebied in Utrecht is reeds enige tijd geleden een herontwikkelingsrichting ingezet dat een lange besluitvormingshistorie kent. Op 15 mei 2002 is op basis van een referendum gekozen voor Visie A, welke vervolgens is uitgewerkt in het Masterplan Stationsgebied (2003). Het masterplan (met inbegrip van addendum) is een plan op hoofdlijnen en heeft als planfiguur geen planologisch- juridische status, maar geldt als kaderstellend voor de verdere planontwikkeling. Het op 14 december 2006 door de gemeenteraad vastgestelde Structuurplan Stationsgebied is de juridische vertaling van het Masterplan. In het structuurplan wordt (op hoofdlijnen) het planologische kader gegeven voor de ontwikkeling van het stationsgebied tot en met 2015.

Nieuwe ontwikkelingen in het Stationsgebied worden in dit actualisatieplan niet meegenomen. Deze worden in deze toelichting - met het oog op de rechtszekerheid - wel beschreven. Hierdoor is het voor omwonenden en belanghebbenden helder wat er in de toekomst mogelijk gaat veranderen in de omgeving. Beschrijven van visies en andere planontwikkelingen is ook nodig om aan te geven dat dergelijke ontwikkelingen nog wel degelijk tot uitvoering worden gebracht ondanks het actualiseren nú. Voor de ontwikkelingen die in het Stationsgebied van Utrecht uitgekristalliseerd zijn zal te zijner tijd in een afzonderlijk planvormingtraject een planologisch-juridische procedure gevoerd worden. Uitvoering ervan zal dus te zijner tijd mogelijk gemaakt moeten worden met behulp van een separaat bestemmingsplan voor dat specifieke project.