Ontstaansgeschiedenis
Erichem is als een gestrekt dorp met voor- en achterstraat ontstaan op een stroomrug, die evenwijdig loopt aan een voormalige stroomgeul, onmiddellijk ten noorden hiervan. De gebogen vorm van de plattegrond is door de loop van de geul bepaald.
Nieuwbouw heeft op kleine schaal plaatsgevonden op de Meent. Door de Meent voor een deel te bebouwen is de afleesbaarheid van de kern hier minder duidelijk geworden.
Ruimtelijke structuur
Overzicht ruimtelijke structuur Erichem (bron: Groenbeheerplan 2010)
De hoofdstructuur wordt bepaald door de Erichemseweg. Langs deze weg bepaalt een lint van agrarische bebouwing het beeld. De kerk is iets verhoogd gelegen aan de oostzijde van de hoofdweg. Het gebied rond de kerk met een drietal boerderijen, de pastorie en het dorpsplein bepalen voor een belangrijk deel de sfeer en de karakteristiek van de kern. De oude kern kan worden onderverdeeld in een meer verdicht westelijk deel en een meer kleinschalig en landelijk oostelijk deel. Het dorp vormt een uniek ensemble met het omliggende landschap, waarvan vooral het bijzondere en waardevolle verkavelingspatroon opvalt. Ten noorden van de kern liggen twee terreinen die van oudsher als bouwland in gebruik zijn geweest: de Opstal en de Hoge Korn.
Functionele structuur
In Erichem komen verschillende functies voor. Langs de Erichemseweg komen afwisselend woningen, bedrijven, maatschappelijke functies en detailhandelsvestigingen voor. Ten zuiden van de Erichemseweg overheerst de woonfunctie. De centrumfuncties concentreren zich vooral in het zuidoosten van de kern.