Buitengebied Haaksbergen

4.12 Overig

Infrastructuur

De kern Haaksbergen bevindt zich in het hart van het gemeentelijk grondgebied. De voornaamste wegen in het buitengebied zijn de wegen die deze kern ontsluiten: de rijksweg N18 (Eibergsestraat/Enschedesestraat), de provinciale wegen N346 (Goorsestraat) en N379 (Hengelosestraat), de gemeentelijke wegen Westsingel en Noordsingel. Daarnaast zijn de Buurserstraat/Haaksbergerweg/Alsteedseweg, Broekheurnerweg en de Rietmolenweg wegen met een bovenlokale functie.

De belangrijkste ontwikkeling op het gebied van infrastructuur de komende jaren is de realisatie van de N18. De N18 wordt veranderd in verband met de verkeersveiligheid en de leefomgeving. Er zijn nu al problemen en de komende jaren zal het verkeer alleen maar toenemen. De veranderingen van de N18 worden geregeld via een tracébesluit. In november 2011 is een ontwerptracébesluit opgesteld. De ontwikkeling valt buiten het voorliggende bestemmingsplan, maar wordt via een eigen, afzonderlijke planologische procedure geregeld. De volgende afbeelding betreft het schematisch overzicht van het ontwerptracébesluit.

Tussen Haaksbergen en Boekelo bevindt zich een spoorlijn, welke zo'n 100 jaar geleden deel uitmaakte van de doorgaande verbinding Hengelo-Ruurlo. Sinds de jaren '30 wordt de spoorlijn niet meer voor personenvervoer gebruikt. Begin jaren '70 is ook het goederenvervoer over deze spoorlijn gestaakt. De Stichting Museum Buurt Spoorweg laat sinds 1971 historische treinen op deze spoorlijn rijden. Jaarlijks trekt deze attractie circa 60.000 bezoekers.

Nutsvoorzieningen

Het plangebied wordt doorkruist door (bovengrondse en ondergrondse) hoogspanningsleidingen. De bovengrondse leidingen betreffen de 110 kV-lijn Goor-Haaksbergen en de 110 kV-lijn Eibergen-Haaksbergen, de ondergrondse leiding betreft Hengelo Oele - Haaksbergen. Daarnaast liggen in het plangebied twee (ondergrondse) aardgastransportleidingen, te weten de 8-inch leiding Hengelo-Ulft en de 6-inch leiding naar Haaksbergen.

Straalverbindingstraject

Straalverbindingspaden zijn optisch vrije paden, met een breedte van circa 200 meter ten behoeve van telecommunicatie. Telecombedrijven maken voor het berichtenverkeer gebruik van deze straalverbindingen. Om een ongestoord berichtenverkeer mogelijk te maken, dient tussen de zend- en ontvangststations een vrije baan aanwezig te zijn. Voor een onbelemmerd gebruik mag bebouwing in deze straalpaden niet boven een bepaalde hoogte liggen. In het uiterste noordwesten van het plangebied ligt een straalpad. Het betreft een deel van de straalverbinding Arnhem-Beckum. Voor deze zone geldt een obstakelvrije hoogte van 66 meter +NAP.

Nabij de Stratersdijk staat een DVOR/DME, onderdeel van de navigatie-infrastructuur van Luchtverkeersleiding Nederland. De DVOR geeft een vliegtuig koersinformatie en de DME geeft een vliegtuig afstandsinformatie. Deze twee installaties kunnen worden gecombineerd, zoals dat op deze locatie het geval is. De installatie is opgenomen met de aanduiding "zend-/ontvangstinstallatie". De installatie heeft een toetsingsvlak variërend van 33,1 meter tot 185 meter hoogte. Dit leidt niet tot belemmeringen voor het voorliggende bestemmingsplan, omdat in het plan geen gebouwen of bouwwerken worden toegestaan met een dusdanige bouwhoogte. Het toetsingsvlak is daarom niet opgenomen in het bestemmingsplan.

Laagvliegroute

Vanwege opheffing is het vliegveld Twenthe sinds 1 januari 2008 voor al het militaire vliegverkeer gesloten. Op 14 november 2008 heeft het ministerieel overleg beraad (MOB) echter besloten dat de luchthaven, vanwege landsbelang, permanent open zal blijven. Er wordt nu op zo kort mogelijke termijn gezocht naar een exploitant voor langere tijd. Ondanks dat er nog geen concreet zicht is op de toekomst van het vliegveld, blijft de laagvliegroute vooralsnog gehandhaafd op de verbeelding. Deze route wordt immers ook gebruikt door militaire vliegtuigen van andere bases.

De consequenties hiervan zijn dat er een beperking in de bouwhoogtes blijft. Die zijn echter geen probleem voor het onderhavige bestemmingsplan, omdat de toegestane bouwhoogtes in dit plan ver beneden de bovenkant van de beperking blijft.

Duurzame energie

Er zijn verschillende manieren om te komen tot een meer duurzame energievoorziening. Een van de meest voorkomende vormen hiervan is windenergie. De provincie Overijssel heeft in de Omgevingsvisie een onderscheid gemaakt in drie gebieden, namelijk voor windenergie kansrijke gebieden, uitgesloten gebieden en overige gebieden. Enkele delen van het buitengebied van de gemeente Haaksbergen liggen in een uitgesloten gebied, het resterende deel ligt in het overige gebied.

Een andere vorm van duurzame energie, welke sterk in opkomst is, is biogas. Dit wordt geproduceerd in biomassavergistingsinstallaties. Door het (voormalige) Ministerie van VROM wordt hierbij een viertal varianten onderscheiden:

• a. het bedrijf verwerkt eigen geproduceerde mest en voegt eigen en/of van derden afkomstige co-substraten (bijvoorbeeld maïs) toe. Het restproduct – het digestaat – wordt op de tot het bedrijf behorende gronden gebruikt;
• b. het bedrijf verwerkt eigen geproduceerde mest en voegt eigen en/of van derden afkomstige co-substraten toe. Het digestaat wordt op de tot het bedrijf behorende gronden gebruikt of naar derden afgevoerd;
• c. het bedrijf verwerkt aangevoerde mest geproduceerd door derden en voegt eigen en/of van derden afkomstige co-substraten toe. Het digestaat wordt op de tot het bedrijf behorende gronden gebruikt;
• d. het bedrijf verwerkt aangevoerde mest van derden en voegt eigen en/of van derden afkomstige co-substraten toe. Het digestaat wordt als meststof afgeleverd aan derden.

De categorieën A, B en C worden aangemerkt als bedrijfseigen agrarische activiteit, welke passend is bij en gebonden is aan een agrarische bestemming.

Zoutwinning

In Twente bevindt zich winbaar zout in de ondergrondse lagen. De hoeveelheid winbaar zout van de bestaande zoutwinningslocaties in de omgeving is onvoldoende om de zoutproductie op de langere termijn veilig te stellen. In de Omgevingsvisie Overijssel is voor de regio Twente een "mogelijk zoekgebied zoutwinning" opgenomen. Ook is onderzoek gestart naar gebieden in de omgeving die mogelijk in aanmerking komen voor de continuering van de zoutwinning (Akzo Nobel, Startnotitie Zoutwinning Zuid-oost Twente, van 12 januari 2010). Daaruit zijn enkele gebieden naar voren gekomen. Op basis van de grootte van de zoutvoorraad en op basis van de impact op de omgeving gaat de voorkeur uit voor de locatie Haaksbergen nabij St. Isidorushoeve. Voor de ontwikkeling van zoutwinning in dit gebied is een wijzigingsbevoegdheid opgenomen, namelijk middels de aanduiding "wro-zone - wijzigingsgebied".