Emmen, Emmerschans

3.1 Archeologie en monumenten

3.1.1 Archeologie

Per 1 september 2007 is de Monumentenwet 1988 gewijzigd ter uitvoering van het verdrag van Malta. Het verdrag vraagt om bescherming van het archeologisch bodemarchief tegen bodemverstoringen als gevolg van nieuwe ruimtelijke ontwikkelingen. De Monumentenwet verplicht gemeenten om bij het opstellen van nieuwe planologische regelingen rekening te houden met de te verwachten en de aanwezige archeologische waarden. Behoud van die waarden is het uitgangspunt.

De provincie Drenthe heeft aanvullend archeologiebeleid opgesteld. Op grond van inhoudelijke overwegingen en expert judgement hanteert de provincie Drenthe een vrijstellingsmogelijkheid tot 500 meter² waarvoor geen onderzoek dient te worden uitgevoerd, onder de voorwaarde dat :

• het gaat om het totaal aan te verstoren bodemoppervlak binnen een plangebied of bouwblok van een samenhangend project dat niet opgedeeld kan worden in deeluitwerkingen;
• de vrijstelling geldt voor gebieden met een lage (alleen beekdalen), middelhoge en hoge archeologische verwachtingswaarde, zoals aangegeven op de IKAW, tenzij binnen een afstand van 50 meter een AMK-terrein aanwezig is;
• de vrijstelling geldt niet voor bekende vindplaatsen die op de AMK van Drenthe staat aangegeven; uitzondering hierop zijn de historische kernen die op de AMK staan aangegeven als 'terrein van hoge archeologische waarde'. Voor deze terreinen is een vrijstelling van 70 m² mogelijk.

Archeologisch onderzoek is niet vereist als het gaat om herbouw van een bouwwerk met dezelfde maatvoering als het oorspronkelijke bouwwerk, dat wil zeggen dat de funderingen dezelfde horizontale en verticale afmetingen hebben of wanneer werkzaamheden vergunningvrij kunnen worden uitgevoerd. Indien de provinciale ontheffingsbevoegdheid niet van toepassing is op de voorgenomen bodemverstoring moet door de veroorzaker een inventariserend archeologisch veldonderzoek wordt uitgevoerd. Dit onderzoek kan aangeven of het gebied vrij van archeologie is of dat er waarden zijn waar rekening mee dient worden gehouden. Totdat de Gemeente Emmen zelf onderbouwd archeologiebeleid heeft vastgesteld, is het provinciaal beleid van toepassing en verwoord in de regels.

3.1.1.1 Archeologische monumenten

De reeds gewaardeerde (gebieden met) archeologische waarden zijn op de Archeologische Monumentenkaart (AMK) aangeduid. Uit de AMK blijkt dat ten westen van het plangebied, in het bosgebied Emmerdennen, een terrein van zeer hoge archeologische waarde (hunebed, wettelijk beschermd) ligt (zie onderstaande figuur). Dit gegeven heeft geen invloed op het plangebied. Binnen het plangebied liggen geen (beschermde) archeologische monumenten.

Figuur 3-1 AMK-terreinen in de omgeving van het plangebied

3.1.1.2 Archeologische verwachtingswaarde

In het kader van het actualiseren van bestemmingsplannen heeft de gemeente Emmen het onderzoek- en adviesbureau “de Steekproef” gevraagd om een archeologisch bureauonderzoek uit te voeren voor het gemeentelijk grondgebied. In 2005 is het onderzoek uitgevoerd. Naar aanleiding van dit onderzoek is op basis van het huidige en historische landgebruik en de bekende archeologische waarden een gespecificeerde IKAW voor het gemeentelijk grondgebied opgesteld. Op deze gespecificeerde IKAW is het plangebied aangewezen als een gebied met een hoge trefkans. Aan het gehele plangebied is zodoende de dubbelbestemming Waarde – Archeologie Aandachtsgebied toegekend. Hiermee wordt geregeld dat bij bodemverstoringen van een bepaalde omvang (500 m2) nader archeologisch onderzoek moet plaatsvinden. Dit onderzoek dient plaats te vinden op het moment dat ontwikkelingen rechtstreeks mogelijk worden gemaakt.

3.1.2 Monumenten

In het plangebied zijn geen objecten aangewezen als rijksmonument. Ook bevinden zich in het plangebied geen objecten die worden vermeld op de (voorlopige) provinciale of gemeentelijk monumentlijst.