Barger-Compascuum

3.2 Ecologie

Normstelling en beleid

Gebiedsbescherming

Ten aanzien van de gebiedsbescherming is met name de op 1 oktober 2005 in werking getreden Natuurbeschermingswet van belang. In deze wet is de bescherming van natuurgebieden die zijn aangewezen onder de Europese Vogel- en Habitatrichtlijnen geregeld (de zogenaamde Natura 2000-gebieden). Daarnaast kunnen op grond van de Natuurbeschermingswet gebieden van nationaal belang worden aangewezen: Beschermde Natuurmonumenten. Ten aanzien van activiteiten in de omgeving van deze gebieden, dient te worden beoordeeld of deze activiteiten "significant negatieve effecten" kunnen veroorzaken.

Ecologische Hoofdstructuur

Naast gebieden die zijn aangewezen op grond van de Natuurbeschermingswet dient rekening te worden gehouden met het provinciaal beleid ten aanzien van gebieden die zijn gelegen binnen de Ecologische Hoofdstructuur (EHS). De EHS heeft als doel natuurgebieden te vergroten en te verbinden. Voor ontwikkelingen binnen de EHS geldt het "nee-tenzij principe", hetgeen betekent dat ontwikkelingen geen afbreuk mogen doen aan de natuurlijke kenmerken van het gebied. Indien vernietiging of verstoring van de EHS plaats vindt, dient ten allen tijde compensatie plaats te vinden.

Soortenbescherming

De Flora- en faunawet is in werking getreden op 1 april 2002. Op grond van de wet geldt een algemeen verbod op het verwijderen van beschermde plantensoorten en het beschadigen of verstoren van voortplantings- of vaste rust- of verblijfplaatsen van beschermde diersoorten. Artikel 75 van de wet voorziet in een aantal gevallen in een mogelijkheid tot ontheffing. Deze gevallen zijn verder uitgewerkt in het Besluit vrijstelling beschermde dier- en plantsoorten.

Toetsing en conclusie

Gebiedsbescherming

Het meest nabijgelegen gelegen natuurbeschermingsgebied ten opzichte van Barger-Compascuum is het Bargerveen. De afstand tot dit gebied is zodanig dat eventuele ontwikkelingen in Barger-Compascuum niet van invloed zijn op dit gebied.

Natuurgebied hoogveenreservaat Berkenrode, gelegen ten noordwesten van het plangebied in het Veenpark, maakt deel uit van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS). Vanwege de conserverende aard van dit bestemmingsplan heeft dit geen consequenties voor het plangebied. Bij eventuele ontwikkelingen in de toekomst kunnen elementen worden gerealiseerd die de functie van ecologische verbindingszone versterken. Daarbij kan worden bijvoorbeeld gedacht aan waterlopen en houtsingels.

Soortenbescherming

Met het voorliggende bestemmingsplan worden geen ontwikkelingen mogelijk gemaakt die gevolgen kunnen hebben voor beschermde plant- en diersoorten.