Woongebieden

4.1 Algemeen

Nationaal-, provinciaal- en gemeentelijk ruimtelijk beleid hecht veel waarde aan de kwaliteit van de bebouwing en de inrichting van het bebouwde gebied in dorpen en steden. Deze kwaliteiten kunnen worden vergroot door versterking van de structuur van de bebouwing en de omgeving waarin deze zich bevindt. Verder kan de kwaliteit worden verbeterd door efficiënt ruimtegebruik en door het gelijkwaardig meewegen van de intrinsieke waarden van het gebied, zoals water, natuur, bodem en cultuurhistorie. Aan dit laatste wordt in het volgende hoofdstuk aandacht besteed. Bij nieuwbouw moet ruimschoots aandacht worden besteed aan de inpassing daarvan in het (bebouwde) gebied. Hierbij is aandacht voor gebiedsgebonden ruimtelijke kwaliteit van de bebouwing in relatie tot de omgeving. Hiertoe staan de gemeente veel instrumenten ter beschikking. Kort en krachtig komt het neer op het bieden van maatwerk waarbij functionele-, architectonische-, stedenbouwkundige-, landschappelijke- en cultuurhistorische benaderingen samen moeten gaan. Ofschoon het bestemmingsplan in overwegende mate conserverend van aard is, is geprobeerd met het bovenstaande in de navolgende paragrafen rekening gehouden.

Vanuit de hoofdlijnen van het gemeentelijke beleid, zoals beschreven in het vorige hoofdstuk, geldt als algemeen uitgangspunt dat bestemmingsplannen voor bestaande woongebieden, voor zover dat mogelijk is, de basis dienen te bevatten voor gewenste kwaliteitsverbeteringen aan de woonomgeving in de ruimste zin van het woord.

Hieronder volgt het voorgestane beleid voor het plangebied voor de komende jaren en de relatie met herziening van de welstandsnota voor het plangebied. Aangegeven is hoe maatschappelijk relevante ontwikkelingen in het plan zijn verwerkt. Zoals aangeduid, heeft dit plan voor een voornaam deel betrekking op het beheer en het behoud van de kwaliteiten van het bestaande gebied. Daarnaast is er geen sprake van nieuwe ontwikkelingen met dit plan, wel van accentverschuivingen.