Bij geur van bedrijven gaat het om de geuruitstoot (emissie) van bedrijven die zich verspreidt via de lucht en een geurbelasting veroorzaakt op de woon- en leefomgeving. Onder geurbelasting (of ‘immissie') verstaan we de hoeveelheid geur, uitgedrukt in odour units per kubieke meter lucht, die op een geurgevoelig object zoals een woning ‘terecht' komt. Deze hoeveelheid kan worden gemeten of berekend.
Het algemeen uitgangspunt van het geurbeleid is het zoveel mogelijk beperken van geurhinder en het voorkomen van nieuwe hinder. Dit uitgangspunt vormt samen met het toepassen van Beste Beschikbare Technieken (BBT) de kern van het geurbeleid. Onderdeel van het geurbeleid is dat lokale overheden de uiteindelijke lokale afweging moeten maken zodat zij rekening kunnen houden met alle relevante belangen om tot een duurzame kwaliteit van de leefomgeving te komen.
Buiten de plangrens van dit bestemmingsplan zijn een tweetal inrichtingen gelegen die van invloed zijn op het aspect geur. Dit zijn de vestigingen van Koninklijke Ten Cate en de Rioolwaterzuiveringsinstallatie. De milieuhygiënische effecten van deze inrichtingen worden opgenomen in de planMER die wordt gemaakt voor bestemmingsplan Nijverdal Noord (zie ook paragraaf 5.9).