Streekplan Noord-Holland Zuid

7.1 Kustveiligheid

Vanuit de zeezijde staat de kust onder druk als

gevolg van klimaatverandering en zeespiegelstijging.

Vanuit de landzijde is er druk op de kust door de

vele ruimteclaims, vooral voor verstedelijking,

recreatie en toerisme. Tegelijkertijd staat de natuurlijke

betekenis van de kust onder druk. Om deze

ontwikkelingen in goede banen te kunnen leiden

hebben wij samen met de provincie Zuid-Holland de

Kustvisie 2050 opgesteld. Daaruit blijkt dat de brede

duingebieden in Noord-Holland Zuid voldoen om

het achterliggende poldergebied ook op langere

termijn veilig te kunnen houden.

Problemen doen zich voor bij de kustplaatsen, waar

een deel van de bebouwing buitendijks ligt. Als

gevolg van klimaatverandering en zeespiegelstijging

schuift de grens tussen binnen- en buitendijks

geleidelijk verder landinwaarts en neemt het buiten-

dijkse gebied toe. Daarmee stijgt ook het schade-

potentieel bij overstromingen (die stijging is nog

groter naarmate in deze zone wordt geïnvesteerd).

Het Rijk heeft daarom in 1997 een interim-beleid

voor bebouwing in de kustzone afgekondigd:

bouwactiviteiten in buitendijkse gebieden zijn

sindsdien niet, of slechts in uitzonderlijke gevallen

2)

,

toegestaan. Deze bouwrestricties zijn van toepassing

op het zogenaamde kustfundament

3)

, waarin een

landwaartse reservering is opgenomen voor 200 jaar

zeespiegelstijging. Dit alles vormde de afgelopen

jaren een belemmering voor de vanuit recreatie en

toerisme gewenste kwaliteitsimpuls voor kust-

plaatsen. Het interim-beleid wordt momenteel nader

uitgewerkt in de leggers en waterkeringbeheer-

plannen van de waterschappen.

De Visie Hollandse Kust 2050 laat zien dat er

mogelijkheden zijn om het landwaarts verschuiven

van de grens tussen binnen- en buitendijks te voor-

komen. Dit kan door met megasuppleties de onder-

wateroever en het strand op te hogen en de duinen

zeewaarts te verbreden. Het Rijk onderkent inmiddels

in haar ‘Beleidsagenda voor de kust’ (2002) dat dit

voor de kustplaatsen de meest kansrijke strategie

voor de toekomst is.

De essentie van de opgave bestaat uit het voeren van

een ruimtelijk beleid, dat enerzijds invulling geeft

aan begrippen als duurzame veiligheid en risico-

beheersing, en dat anderzijds ruimte biedt voor een

kwaliteitsimpuls van de kustplaatsen. Hiervoor is

maatwerk nodig. Bij concrete oplossingen is wel

afstemming met het hogere schaalniveau nood-

zakelijk om ongewenste effecten te voorkomen.

Voor kustplaatsen met veel economische waarden in

het buitendijkse gebied dient in vervolg op de Visie

Hollandse Kust 2050 een integrale planstudie plaats

te vinden naar de mogelijkheden van een consoli-

derende of zeewaartse strategie. Onder voorbehoud

van de uitkomsten van dergelijke studies in termen

van haalbaarheid en consequenties, kunnen daarmee

de restricties in het huidige beleid (deels) worden

opgeheven. De eerdergenoemde reservering in het

kustfundament (berekend op een zeespiegelstijging

in 200 jaar) kan vervallen.

Aanvullend geldt voor de in het streekplangebied

liggende kustplaatsen het volgende:

■

■

■

■

■

Ongewenste en onomkeerbare bouwactiviteiten op het strand en

in de waterkering moeten worden voorkomen. Een uitzondering

kan worden gemaakt voor bouwactiviteiten binnen de bebouwde

kom van kustgemeenten, voor zover deze passen binnen het

vigerende bestemmingsplan en niet leiden tot extra schade tijdens

stormen.

3)

Het (buitendijkse) gebied tussen de -20 m NAP-lijn en de land-

waartse grens van de waterkering.

Streekplan Noord-Holland Zuid

In het buitendijks gelegen deel van Zandvoort – de

boulevard en omgeving – bevinden zich veel

economische waarden. Deze kennen thans geen

wettelijke bescherming tegen overstroming. Met het

project ‘Kustvisie 2050’ hebben wij aangetoond dat er

in principe mogelijkheden bestaan om de huidige

situatie minimaal te consolideren. Misschien is het

zelfs mogelijk om de nu buitendijks gelegen

gebieden binnendijks te brengen en daarmee een

wettelijke bescherming tegen overstroming te geven.

In afwachting van de resultaten van nader onder-

zoek hiernaar gaan wij in Zandvoort vooralsnog uit

van het vigerende rijksbeleid.

Het Kennemerstrand is een buitendijks gelegen

strandvlakte, met toeristisch-recreatieve voor-

zieningen. In 1999 heeft de gemeente Velsen de

Kustvisie IJmuiden vastgesteld, waarin een verdere

toeristisch-recreatieve ontwikkeling wordt voorzien.

Wij maken deze ontwikkeling in dit streekplan

ruimtelijk mogelijk conform de door Gedeputeerde

Staten geaccordeerde Kustvisie IJmuiden.

Aan de verdere ontwikkeling van het Kennemer-

strand verbinden wij de voorwaarde dat er

duidelijke garanties moeten zijn voor de veiligheid

bij extreme stormen en hoogwater. Als aan deze

voorwaarden wordt voldaan, is er wat ons betreft

geen onderscheid meer tussen de rode en de

kustbebouwingscontour. Wij hebben het initiatief

genomen om samen met de betrokken overheden

naar mogelijkheden hiervoor te zoeken. Hieruit blijkt

dat het technisch mogelijk is om het gebied binnen-

dijks te brengen. Nader onderzoek is nodig naar de

ruimtelijke inpasbaarheid van een dergelijke

maatregel.

Bij deze kustplaatsen zijn de economische waarden

in het buitendijkse gebied veel kleiner dan voor

Zandvoort of het Kennemerstrand. Er is hier ook

geen sprake van permanente bewoning buitendijks.

Wij vinden extra maatregelen om deze waarden te

beschermen dan ook niet gewenst. Wij streven naar

handhaving van de huidige situatie.

Een deel van het Corusterrein en het volledige

havengebied liggen buitendijks. Het gaat hierbij om

haven- en bedrijfsterreinen. Grenzend aan het haven-

gebied van IJmuiden, in de driehoek tussen de

Vissershaven en de Zuidersluis, ligt ook nog een stuk

buitendijkse bebouwing met een permanente woon-

functie. Wij vinden het wenselijk dat er onderzoek

plaatsvindt naar het huidige veiligheidsniveau van

dit gebied en de mogelijkheden om het gebied op

termijn een wettelijke bescherming tegen over-

stroming te geven.

7.2 Technische infrastructuur

De Minister van Economische Zaken kan op grond

van de Wet opsporing delfstoffen vergunning

verlenen om in een bepaald gebied boringen te

verrichten naar de aanwezigheid van delfstoffen.

Een proefboring (exploratie) naar aardolie of aardgas

is in veel gevallen hinderlijk, maar tijdelijk (maxi-

maal enkele maanden). Het winnen (de exploitatie)

duurt vele jaren. In bepaalde gevallen kan aan het

toestaan van een proefboring een m.e.r.-procedure

voorafgaan (in gevoelig gebied). Hetzelfde geldt

voor het inrichten van een winningslocatie

(Wm-vergunning).

Ter bescherming van de aanwezige ecologische en

natuurlijke waarden en de belangen van bodem,

waterwinning en milieu, richten wij ons beleid

daarom op het in beginsel vrijwaren van alle in het

streekplan aangewezen natuurgebieden en milieu-

beschermingsgebieden van boringen. Bij de

vergunningverlening voor concrete planologische

Streekplan Noord-Holland Zuid

aanvragen verwachten wij dat wordt aangegeven op

welke wijze het gebied ingericht wordt na beëindiging

van de boring.

Meer nog dan op het land, brengt het onderzoek

naar en de winning van aardgas en aardolie in water

risico’s met zich mee. Naast hoge ecologische waarden

kent de kustzone van de Noordzee ook belangrijke

gebruikswaarden, vooral op het gebied van recreatie

en visserij. Vanwege de grote gevolgen die calami-

teiten onder de kust voor deze waarden kunnen

hebben, zijn wij van mening dat deze activiteiten in

de kustzone in principe achterwege moeten blijven.

Ditzelfde geldt voor het IJsselmeer, Markermeer,

IJ- en Gooimeer, gelet op de belangen van (drink)-

watervoorziening, recreatie, visserij en natuur.

De uitkomst van een milieueffectrapportage kan ons

aanleiding geven onder voorwaarden met de

activiteiten in te stemmen Waar geen MER nood-

zakelijk is (bijvoorbeeld waar het gaat om een

(tijdelijke) aanvaardbare aantasting van waarden),

geldt dit eveneens.

Leidingen hebben een belangrijke transportfunctie.

Wij willen nieuw te leggen leidingen zoveel mogelijk

bundelen met bestaande leidingen of met andere

vormen van infrastructuur ten behoeve van een

optimaal grondgebruik.

Voor de nationale leidingstroken is voor direct

ruimtebeslag door het Rijk een minimale breedte van

70 meter bepaald. Een grotere strookbreedte kan,

afhankelijk van de plaatselijke situatie, wenselijk zijn.

Voor de regionale leidingstroken geldt een minimale

breedte van 35 meter voor de leidingenstrook. Bebou-

wing is binnen de leidingenstrook niet toegestaan.

Bij een leidingenstrook behoort een veiligheids-

gebied en een toetsingsgebied. De afstanden zijn

vastgelegd in circulaires van het Rijk voor aardgas-

leidingen en leidingen met brandbare vloeistoffen.

Voor regionale leidingstroken gaan wij uit van een

ruimtebeslag met een minimale breedte van 55 meter.

In deze veiligheidszone mogen geen ingrijpende

stedenbouwkundige ontwikkelingen plaatshebben

waarbij sprake is van concentraties van personen.

Aan weerszijden van de veiligheidszone is sprake

van een toetsingsgebied. Deze toetsingsgebieden zijn

voor nationale leidingstroken 175 meter en voor

regionale leidingstroken 80 meter breed.

Ook in het toetsingsgebied kunnen aan de steden-

bouwkundige ontwikkelingen in verband met de

veiligheid beperkingen worden opgelegd.

Ook rond hoogspanningsleidingen is in verband met

de veiligheid en ongestoorde bedrijfsvoering sprake

van leiding- en veiligheidsstroken, gebaseerd op

door de elektriciteitsbeheerders gehanteerde zakelijke

rechten. Hieruit vloeien beperkingen voor op te

richten bouwwerken voort.

Bovengrondse hoogspanningsleidingen kunnen

landschappelijk en voor een optimaal gebruik van de

grond ongewenst zijn maar zijn aanzienlijk goed-

koper dan ondergrondse. Onze inzet is bestaande en

toekomstige verbindingen zoveel mogelijk onder-

gronds te leggen.

Bovengenoemde aspecten over leidingen moeten in

bestemmingsplannen worden vastgelegd.

De landelijke elektriciteitsbeheerder TenneT wenst

een nieuwe 380 kV-verbinding Velsen-Leiden-

Zoetermeer aan te leggen. Bezien wordt in hoeverre

van bestaande tracés gebruik kan worden gemaakt.

Het Rijk volgt hiervoor een m.e.r.- en p.k.b-procedure.

7.3 Stort en verwerking van vuil

en bagger

Voor de verwerking van het in de komende 20 jaar te

verwachten aanbod aan baggerspecie is aanvullende

capaciteit nodig. Omdat het vervoer erg kostbaar is,

Streekplan Noord-Holland Zuid

is het zaak om de verwerking van het bagger op

locaties dicht bij de ontstaansbron te laten plaats-

vinden.

In het Noordzeekanaalgebied is vooral behoefte aan

extra verwerkingslocaties voor het drogen van licht

verontreinigde bagger en voor het scheiden van zand

uit bagger. In het gebied van Gooi en Vechtstreek

gaat het vooral om locaties voor het ‘landfarmen’ en

drogen van zwaarder vervuilde baggerspecie.

Er zal actief naar geschikte locaties binnen deze

gebieden worden gezocht. Hierbij zal nadrukkelijk

gekeken worden naar de mogelijkheden van

voormalige afvalstortlocaties en naar het combineren

van baggerverwerking met natuurontwikkeling.

Wij willen voor de korte termijn bagger die (nog) niet

verwerkt kan worden storten op reguliere stort-

plaatsen en in (voormalige zandwin-)putten in de

waterbodem. In het nader op stellen provinciaal

Uitvoeringsprogramma baggerspecie Noord-Holland

geven wij aan hoe groot de behoefte is aan open

putten voor het storten van (nog) niet verwerkbare

verontreinigde bagger in deze streekplanperiode.

Conform bestaande bestuurlijke afspraken zal

3,7 miljoen m

3

ruimtelijk moeten worden gereser-

veerd voor een stortplaats Noord-Holland Zuid op

de voormalige CSM-slibvelden. Wij willen een en

ander afwegen tegen de noodzaak van een mogelijke

uitbreiding (door het aanpassen van de storthoogte)

van de stortplaats Nauerna.

7.4 Zandwinning

Voor de planperiode 1999 t/m 2008 zijn er door de

provincies voorlopige afspraken met het Rijk

gemaakt voor de winning van beton- en metsel-

zand

1)

. De totale taakstelling voor het Rijk is voor

deze periode 15 mln ton uit de rijkswateren.

Wanneer er veranderingen optreden in de huidige

prognoses van winbare grondstoffen van het rijk, die

aanleiding geven tot herziening van genoemde

aantallen, zullen Verkeer en Waterstaat en de

provincies opnieuw overleg met elkaar voeren. Voor

de provincie Noord-Holland komt deze winning

neer op 1,5 mln ton. Voor de genoemde 1,5 mln ton

zullen door Gedeputeerde Staten de benodigde

locatie(s) worden uitgewerkt op basis van geologisch

onderzoek.

Verder zijn wij van mening, dat er geen primaire

ophoogzandproductie (winning van zand als doel)

op land moeten plaatsvinden, tenzij er sprake is van

ophoogzandproductie bij secundaire winningen als

bijproduct bij (een) winning(en) voor beton- en

metselzand.

7.5 Energie/CO

2

Wij vinden milieu- en duurzaamheidsdoelen in het

omgevingsbeleid van groot belang. Wij dringen er bij

gemeenten op aan bij de planvorming duurzame

energie, energiebesparing en energie-efficiency

expliciet als ontwerp- en inrichtingscriterium mee te

nemen. Bijzondere aandacht gaat daarbij uit naar de

volgende onderdelen.

Voor het plaatsen van windmolens hebben wij voor-

keursgebieden geformuleerd. Initiatieven die binnen

de voorkeursgebieden worden ontplooid, kunnen op

onze actieve ondersteuning rekenen. Aan initiatieven

die betrekking hebben op locaties buiten de voorkeurs-

gebieden, stellen wij zwaardere eisen met betrekking

tot de ruimtelijke onderbouwing en de noodzaak.

1)

Zie deel 1 - 2

e

Structuurschema Oppervlaktedelfstoffen, blz. 36

Streekplan Noord-Holland Zuid

In beginsel werken wij mee aan plaatsing van grote

turbines (dat wil zeggen met een vermogen van

1MW en meer) in groepen van ten minste 3 in lijn-

of 5 in clusteropstelling, zonder hoogtebeperking

vooraf. Nader onderzoek en verdere afweging moeten

dan tot afstemming van de exacte locatie met de

omgeving leiden.

Tot het voorkeursgebied voor de plaatsing van de

turbineopstellingen worden gerekend:

■

stroken langs grote kanalen, waterkeringen,

spoor- en snelwegen;

■

het industriële landschap;

■

de omgeving van kassengebieden;

■

het zuidelijk deel van de Haarlemmermeer;

■

open gebieden zonder bijzondere en waardevolle

kenmerken;

■

het grensgebied tussen water en land;

■

het gemeentelijk ingedeelde gebied recht voor

het haven- en industriegebied van de IJmond.

De plaatsing van middelgrote turbines op duurzame

bedrijventerreinen vinden wij aanvaardbaar.

Voor het grondgebied van de gehele provincie geldt

dat plaatsing van solitaire turbines in beginsel niet

op onze medewerking kan rekenen. Echter, indien

aangetoond wordt dat plaatsing in cluster- of lijn-

opstelling niet mogelijk is, kan plaatsing van een

solitaire turbine door ons worden aanvaard, mits het

betreft plaatsing:

■

op een bedrijventerrein, dan wel

■

bij een infrastructureel knooppunt, dan wel

■

nabij een markant punt in het landschap.

Dit kunnen locaties betreffen die binnen de stedelijke

invloedssfeer liggen. Onder een markant punt in het

landschap verstaan wij een accent ten opzichte van

het omringende landschap, zoals een kunstwerk

(brug, sluis, gemaal e.d.). Boerderijen rekenen wij

niet daaronder.

Op basis van de zogeheten windkansenkaart zal met

gemeenten en regio’s overlegd worden over de

plaatsing van windmolens. Ook andere ruimtelijke

aspecten, zoals landschappelijke waarde, recreatie en

veiligheid, zullen daarbij aan de orde komen.

Voor een optimale benutting van actieve en passieve

zonne-energie dringen wij er bij gemeenten op aan

minimaal 70% van de woningen en bedrijfsgebouwen

in nieuw aan te leggen woonwijken en bedrijven-

terreinen zuidwaarts te oriënteren. Wij vragen

gemeenten hier bij de opzet van bestemmingsplannen

en de beoordeling van bouwinitiatieven rekening

mee te houden.

Wij streven ernaar dat er gebruik wordt gemaakt van

restwarmte van bedrijven ten behoeve van nabij-

gelegen woonwijken, bedrijventerreinen en utiliteits-

gebouwen.

Streekplan Noord-Holland Zuid

7.6 Geluid, luchtverontreiniging

en externe veiligheid

De combinatie van bedrijvigheid (incl. grote industrie),

verkeer en een internationale luchthaven maakt dat

Noord-Holland Zuid tot de zwaarder belaste

gebieden van Nederland behoort. Dit geldt voor

geluid, voor luchtverontreiniging (m.n. langs de

ringwegen rond Amsterdam) en voor externe

veiligheidsrisico’s. Zonder maatregelen is een groot

oppervlakte niet te benutten voor woningbouw en

andere gevoelige functies.

Voor geluid, externe veiligheid en luchtverontreini-

ging gelden, vanuit het oogpunt van bescherming

van burgers tegen risico’s en hinder, wettelijke

grenswaarden. Ruimtelijke ontwikkelingen worden

derhalve getoetst aan deze grenswaarden.

De huidige regelgeving voor geluid is vastgelegd in

de Wet geluidhinder (Wgh). Voor geluid door

industrielawaai, afkomstig van gezoneerde industrie-

terreinen (art. 41 Wgh.), geldt een voorkeursgrens-

waarde van 50 dB(A) (etmaalwaarde). Binnen de

geluidszone is in beginsel geen woningbouw

toegestaan. Wij kunnen voor nieuw te projecteren

woningen hogere waarden vaststellen tot maximaal

55 dB(A). In bijzondere gevallen zijn ontheffingen

naar maximaal hogere waarden (plafonds) mogelijk

(art. 67 lid 4 en 5), onder criteria van ‘vervangende

nieuwbouw’en bij ‘zeehavengebonden’ activiteiten.

Voor geluid door wegverkeer geldt eveneens een

voorkeursgrenswaarde van 50 dB(A). Ook hier

kunnen wij onder bepaalde voorwaarden en binnen

bepaalde grenzen hogere waarden vaststellen tot

55 dB(A) (buitenstedelijk) en ten hoogste 65 dB(A) in

stedelijk gebied (art. 82a en 83 Wgh.).

Daarnaast biedt de experimentenwet voor Stad- en

Milieuprojecten onder voorwaarden mogelijkheden

hogere waarden voor geluid toe te laten. Wij zullen

de verkenningen in het kader van deze projecten

nauwgezet volgen. Wij houden echter vast aan ons

beleid om het aantal geluidgehinderden per saldo

niet te laten toenemen.

Thans is een modernisering van de wetgeving voor

geluid (Modernisering Instrumentarium

Geluidbeleid) ‘MIG II’ in voorbereiding. De Wet

geluidhinder wordt gefaseerd gewijzigd, vooralsnog

blijven de huidige grenswaarden gelden. De

belangrijkste kenmerken van MIG II zijn het

dereguleren en decentraliseren van Wet

geluidhinder bevoegdheden.

De geluidszone voor de IJmond kan in 2003 worden

geactualiseerd. Het initiatief hiervoor ligt bij de

gemeente (onder het regime van de Wet Geluid-

hinder). In voorkomende gevallen bewaken wij de

zone op basis van gemaakte zonerings- en sanerings-

afspraken en de door de minister van VROM

vastgestelde Hoogst Toelaatbare Geluidbelasting

(MTG). Ons beleid blijft erop gericht het aantal

geluidgehinderden per saldo niet te laten toenemen.

In Noord-Holland is een aantal gebieden aan-

gewezen als stiltegebied. In deze gebieden wordt

beoogd, door het weren van geluidveroorzakende

activiteiten, overdag het geluidsniveau van 45 dB(A)

niet te overschrijden. De gebieden alsmede de

geldende regels en beperkingen zijn opgenomen in

de Provinciale Milieu Verordening (PMV)

3)

.

Voor luchtverontreiniging zijn in het Besluit lucht-

kwaliteit (2001) grenswaarden voor verschillende

stoffen opgenomen. Voor wegverkeer is in het

algemeen stikstofdioxide (NO

2

) de meest bepalende

stof. Hiervoor geldt een grenswaarde van 40 ug/m

3

(jaargemiddelde). Er zijn geen ontheffingen mogelijk.

3)

Dit betreft de: IJsselmeerkust Zeevang, Polder Wormer, Jisp en

Neck, Ilperveld, Varkensland en Broekpolders, Ransdorp en

Holysloot, Loenderveensche Plassen, Breukelveensche- of Stille Plas.

Streekplan Noord-Holland Zuid

Aan de productie, het gebruik, de opslag en het

transport van bepaalde stoffen (bv. chloor, ammoniak,

benzine, kerosine, LPG, etc.) zijn risico’s verbonden,

zoals brand, explosies, giftigheid. De risico’s worden

door twee factoren bepaald, namelijk de kans dat

zich een ongeval voordoet en de effecten van dat

ongeval. Het externe veiligheidsbeleid is ervoor om

de risico’s te beheersen of te verminderen. Daarnaast

bestaat ook beleid dat gericht is op de vermindering

van risico’s door het vliegverkeer.

Voor de beoordeling van risico’s worden twee

risicomaten gebruikt, namelijk het plaatsgebonden

risico (PR) en het groepsrisico (GR). Het PR geeft de

kans per jaar aan dat een persoon op die plaats

overlijdt als rechtstreeks gevolg van een ongeval bij

een risicovolle activiteit, als die persoon zich een heel

jaar lang 24 uur per dag op die plaats bevindt.

Het GR houdt in de kans dat per jaar in één keer een

groep van tenminste een vooraf bepaalde grootte het

slachtoffer wordt van een ongeval.

In 2003 zullen er voor het PR wettelijke normen

worden vastgelegd die in de externe veiligheid al

vele jaren worden gehanteerd. Voor nieuwe situaties

geldt als maximaal toelaatbaar niveau een kans van

één op één miljoen per jaar. Op termijn gaat deze

norm ook gelden voor bestaande situaties.

Voor het GR geldt vooralsnog een oriënterende

waarde met een groepsrisico dat onder de lijn van

één op de 100.000 voor 10 slachtoffers en één op de

10.000.000 voor 100 slachtoffers rond inrichtingen en

spoorwegemplacementen ligt. Voor transportrisico’s

zijn deze waarden per kilometer tracé één op de

10.000 voor 10 slachtoffers en één op de 1.000.000

voor 100 slachtoffers.

Voor risicogevoelige bestemmingen is het belangrijk

te weten waar deze zich bevinden, zodat risico-

bronnen en deze bestemmingen zoveel mogelijk

worden gescheiden.

Rond de luchthaven Schiphol zijn door het Rijk

risicocontouren aangegeven. Voor het vliegveld

Hilversum zijn deze contouren nog niet bekend,

maar dit zal in de nabije toekomst worden geregeld.

Bezien wordt of het veiligheidsbeleid rond Schiphol

voor de kleine luchtvaart consequenties, in de zin

van risicocontouren, kent.

Enkele bedrijven, waarvoor wij bevoegd zijn tot

verlening van vergunningen, hebben hoeveelheden

gevaarlijke stoffen in opslag, productie of gebruik.

Rondom deze bedrijven is dan ook sprake van een

veiligheidscontour. Deze contouren leggen

beperkingen op aan de functies en bestemmingen.

Verder zijn er bedrijven waarvoor het Rijk, de

gemeente of het waterschap bevoegd gezag is.

Ook voor deze bedrijven geldt dat de veiligheids-

contouren ruimtelijke beperkingen opleggen. Met

deze veiligheidscontouren dient daarom in de

bestemmingsplannen rekening te worden gehouden.

Langs de transportassen en buisleidingen die

gevaarlijke stoffen vervoeren toetsen wij ruimtelijke

plannen aan de normen voor externe veiligheid.

Wij beoordelen daarbij of bebouwing gewenst is

binnen 200 meter vanaf de transportas. Buiten de

200 meter van de transportas zijn in principe geen

restricties, maar zullen wij voor objecten met hoge

dichtheid van personen afwegen of de bouw hiervan

gewenst is. Dit in verband met een mogelijke over-

schrijding van het groepsrisico.

De stiltegebieden en de ruimtelijke beperkingen ten

gevolge van de geluidszones rond de industrie zijn

op de kaart: milieubeschermingsgebieden, geluids-

en veiligheidszones en technische infrastructuur,

aangegeven.

Rond de grote chemische inrichtingen in het gebied

gelden ook vanuit externe veiligheid forse afstand-

beperkingen rond de bron. In de meeste gevallen

zullen de geluidszones echter het meest bepalend

zijn voor de ruimtelijke beperkingen.

Ook veel kleinere inrichtingen leveren risico’s voor

Streekplan Noord-Holland Zuid

de omgeving (b.v. opslagplaatsen voor bestrijdings-

middelen, LPG tankstations, vuurwerkinrichtingen,

ammoniakkoelinstallaties etc.). Voor alle inrichtingen

geldt vanaf 2003 een registratieplicht. De risico-

contouren worden onder meer opgenomen in de

zogenaamde Risicokaart Noord-Holland.

Verder zijn op bovengenoemde kaart ook weer-

gegeven de indicatieve contouren voor geluid van

50 dB(A) en 55 dB(A) langs de rijks- en provinciale

wegen

4)

.

Voor externe veiligheid zal op korte termijn de voor

inrichtingen geldende grenswaarde voor het plaats-

gebonden risico (PR) van 10-6/jaar een wettelijke

basis krijgen

5)

. Ook voor bestaande situaties zal deze

waarde van 1*10-6/jaar gaan gelden. Op de korte

termijn zal ook voor het vervoer van gevaarlijke

stoffen een AMvB worden opgesteld. Over de

wettelijke basis voor het GR worden in 2003 nadere

afspraken gemaakt.

Op basis van bestaande onderzoeksgegevens ligt het

Plaatsgebonden Risico (PR) op zijn hoogst enkele

tientallen meters buiten de vervoersassen. Voor

nieuwe ruimtelijke ontwikkelingen binnen 200 meter

ter weerszijden van vervoersassen waarover veel

gevaarlijke stoffen worden vervoerd (en binnen de

toetsingsafstand van buisleidingen) geldt dat

gemeenten (laten) onderzoeken of er uit het Plaats-

gebonden Risico en het GroepsRisico beperkingen

voortvloeien.

Het Rijk heeft in het Nationaal Milieubeleidsplan

(NMP) aangekondigd, dat langs bepaalde intensief

gebruikte transportroutes voor gevaarlijke stoffen

zones worden ingesteld die kunnen doorwerken in

de ruimtelijke ordeningsplannen. Voor transport per

rail wordt een afstand van 30 meter ter linker en

rechterzijde van het spoor aangegeven. Voor welke

wegen en vervoersassen dit gaat gelden en welke

afstanden moeten worden aangehouden is nog niet

bekend.

Wij gaan er vanuit dat dit vooral betrekking heeft op

de rijkswegen, intensief gebruikte provinciale wegen

en spoorlijnen.

In het PMP 2002-2006 hebben wij geschreven reke-

ning te houden met beperkingen ten aanzien van de

ruimtelijke ordening langs deze transportroutes

gevaarlijke stoffen. Op een afstand van meer dan

200 meter ter weerszijden van de vervoersassen

gevaarlijke stoffen gelden geen beperkingen voor de

ruimtelijke ordening, al zal men bij grote projecten

met een hoge dichtheid van personen moeten

streven naar het voldoen aan de oriënterende

waarde van het GroepsRisico.

Voor luchtverontreiniging kan in het algemeen een

indicatieve zone afstand van 200 meter worden

aangehouden.

Van alle genoemde indicatieve afstanden kan alleen

worden afgeweken op basis van een gericht onder-

zoek, waarbij rekening wordt gehouden met

specifieke lokale omstandigheden. In de Leidraad

Provinciaal Ruimtelijk Beleid wordt in meer detail

ingegaan op de plantoetsingseisen.

Bovenstaande contouren kunnen op gespannen voet

staan met het provinciale beleidsuitgangspunt om

het landelijk gebied zoveel mogelijk vrij te houden

door verdichting van functies in de binnensteden en

door herstructurering van bestaande bedrijven-

terreinen. In het landelijke project Stad en Milieu

staat deze problematiek centraal. Eén van de

projecten is het project Stad en Milieu Velsen Noord.

Binnen het project wordt onderzocht in hoeverre

door middel van specifieke milieumaatregelen meer

ruimtewinst haalbaar is.

Voor Schiphol geldt de nationale wet- en regelgeving

zoals vastgelegd in de wijziging wet luchtvaart en de

4)

De beperkingen worden met name bepaald door de

NO

2

-contour van 40 ug/m

3

en de geluidscontour van 55 dB(A).

5)

Concept AMvB Milieukwaliteitseisen externe veiligheid

inrichtingen.

Streekplan Noord-Holland Zuid

beide uitvoeringsbesluiten (luchthavenindeling-

besluit en luchthavenverkeerbesluit). Binnen het

beperkingengebied gelden ruimtelijke beperkingen.

7.7 Defensie

Binnen het streekplangebied bevindt zich een aantal

defensiecomplexen. Een belangrijk deel daarvan

betreft kazernes, gebouwen en/of voorzieningen

gelegen binnen het verstedelijkingsgebied. Deze zijn

in het streekplan aangegeven. Voor deze defensie-

complexen gelden onverkort de beleidslijnen voor de

inrichting van het gebied binnen de rode contour

(paragraaf 4.8).

Uitsluitend in de regio Gooi en Vechtstreek bevinden

zich solitair gelegen complexen groter dan 5 ha,

alsmede een oefen (OT) en een oefen- en rampen-

terrein (ORT). De defensiecomplexen zijn als stedelijk

gebied vermeld op de streekplankaart en behouden

hun militaire functie. Het OT is gelegen binnen de

PEHS en derhalve niet opgenomen in de rode contour.

Streekplan Noord-Holland Zuid